Δυο παλιότερες εκθέσεις μαθητών δημοτικού σχολείου, που διασώθηκαν, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθότι αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα του επιπέδου γνώσεων, αλλά και της κουλτούρας των ανθρώπων στην ελληνική περιφέρεια.
ΕΚΘΕΣΗ
Εν Λειβαδερω τη 9 - 12 – 1966
«Το πρώτο χιόνι»
Από βραδύς είχεν ξαστεριάν.
Του προυϊ σκόνητι η μάνα μ΄ να πά να χέσι
Ανοίγι ντπόρτα. Οπ! χιόνι!
Σκοθείκαμι κι εμείς να κατρήσουμι.
Τι καντς αι ικεί; Δεν βλεπις που κατράς; Πάει του χιόνι είπε η αδερφόζμ.
Ύστερα πήγα πέρα στο παραθύρι μου κι έγλιπα του χιόνι έξω.
Αυτό ήταν του πρώτου χιόνι στου χουργιό μ.
Αχιλλέας Κ -------------
ΕΚΘΕΣΗ
Τετάρτη 14 Οκτοβριου 1987
Σκέφτομαι και γράφω: Μια προσεχτική ματιά στην αυλή του σχολείου. Τι είδα και τι ξέρω γι αυτό που είδα.
Όταν έρθουμη στου σκουλείου γλέπου ζα κι λουλούντια.
Ζα κουκότια κλωσσαρες με πλια κότες κουκουτάδας, κι σκλιά με χταβούλια. Προβατίνις με τα ΄ρνια. Γελάδες με μσκάρια. Κουκουτάδες να λαλάν. Κότα να βγαζ τάυγά πλούλια. Κι τραχτέρια να ουργών με τα ΄λετρι. Να δισκοσβαρναν μετ δισκόσβαρνα. Λουλούντια. Τρανταφλλιες με τραντάφλλα κι κλήματα με σταφύλια.
Αχιλλέας κ. ---------------
Κλοκοτός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου