Αμέτρητα είναι τα τραγούδια που γράφτηκαν για το φεγγάρι. Ο δορυφόρος της Γης ποτέ δεν έπαψε να μαγεύει τους ανθρώπους, που στις ρομαντικές τους στιγμές αναζητούσαν πάντα μια Πανσέληνο για να εναποθέσουν σ' αυτήν όνειρα, προσδοκίες και φαντασιώσεις...
Αμέτρητοι και οι στίχοι αυτών που εμπνεύστηκαν από το φως του φεγγαριού. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην τραγούδησε κάποια στιγμή το φεγγάρι. Θες η απόκοσμη όψη του, το αργό του σεργιάνι στον νυκτερινό ουρανό, το μυστήριο και οι μύθοι γύρω απ' αυτό, συνθέτουν ένα άγραφτο ποίημα για την άγονη σφαίρα που εκατομμύρια χρόνια κάνει κύκλους γύρω από τον πλανήτη και μας κρατάει την πιο αναπάντεχη συντροφιά...
Τι κι αν ο άνθρωπος πάτησε σ' αυτό πριν από σαράντα περίπου χρόνια. Οι άνθρωποι πηγαίνουν κάθε βράδυ σ' αυτό με τα τραγούδια του μυαλού και της καρδιάς τους... Από το Μάνο Χατζιδάκι γράφτηκαν τα ωραιότερα άσματα για το φεγγάρι. Ο ευγενικός συνθέτης έβλεπε μέσα από τους στίχους πάντοτε στον ουρανό. Έτσι γράφτηκε το: "μην τον ρωτάς τον ουρανό/ το σύννεφο και το φεγγάρι...". Κι άλλοι συνθέτες ύμνησαν τη Σελήνη. "Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι, το σκοτάδι είναι βαθύ, κι όμως ένα παλικάρι δεν μπορεί να κοιμηθεί..."
Ο Νίκος Γκάτσος δεν αστειεύεται όταν γράφει τους στίχους για το Μάνο:
"Τώρα πετώ για της ζωής το πανηγύρι
Τώρα πετώ για της χαράς μου τη γιορτή
φεγγάρια μου παλιά, καινούργια μου πουλιά
διώξτε τον ήλιο και τη μέρα απ' το βουνό
για να με δείτε να περνώ σαν αστραπή στον ουρανό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου