Η πετούγια



Μια εικόνα και οι αναμνήσεις έρχονται...
Αναμνήσεις γεμάτες, χαρά, λύπη, αισιοδοξία, απόγνωση...
Πόσες φορές, εκατομμύρια φορές άνοιξε και έκλεισε, να μπει φρέσκος αέρας, να κλείσει το κρύο έξω...
Πόσες φορές σκέφτομαι το ίδιο και για την ζωή μου...
Μια ζωή που ανοίγει και κλείνει...μια στην χαρά, μια στην λύπη...μια στην αισιοδοξία, μια στην απόγνωση...μια στην ελπίδα και μια στην απελπισία...
Ίσως να φταίει η μπόρα, ίσως η καταιγίδα του σήμερα...
Οι μέρες που ζούμε είναι γεμάτες από μηνύματα που γεννούν όλο και περισσότερα ανάμεικτα και αντιφατικά αισθήματα...
Υπάρχει σωτηρία;
Υπάρχει λύση;
Υπάρχει έξοδος από το αδιέξοδο;
Νομίζω ότι είναι στο χέρι μας...
Ας ανοίξουμε ξανά το παράθυρο... ας αφήσουμε την ηλιαχτίδα να γλιστρήσει κλεφτά.
Ας αντικρίσουμε το μέλλον με αισιοδοξία... ας αφήσουμε τον άνεμο να μας ψιθυρίσει για την ελπίδα. Κι ας αρχίσουμε πάλι να πιστεύουμε στον εαυτό μας...
Θα τα καταφέρουμε!

Από το Idea Studio και την Θεοδοσία Κατσαρου