Ήταν μια φορά κι έναν καιρό,
παλιά, πολύ παλιά, στο Βαλτινό...
Κάποτε, στην πλατεία της εκκλησίας Αγίου Αθανασίου Βαλτινού υπήρχαν διάφορα μεγάλα δένδρα. Μεταξύ αυτών υπήρχε και ένας πλάτανος, ένα τεράστιο πλατάνι που βρισκόταν ακριβώς στη μέση της πλατείας. Και ακριβώς στο κέντρο της καθημερινής ζωής του χωριού. Για πολλά χρόνια οι κάτοικοι του χωριού συναντιόνταν εκεί καθημερινά κάτω από το πλατάνι. Εκεί έκλειναν τις δουλειές τους, εκεί γίνονταν οι γάμοι, εκεί γίνονταν τα διάφορα γλέντια τους, εκεί θυμούνταν τους νεκρούς τους, και εκεί έπαιρναν τις καθοριστικές αποφάσεις για το χωριό.
Μια μέρα κάτι διαφορετικό και παράξενο συνέβη.