Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Πάντα ήξερα



Πάντα ήξερα ότι όποτε ήθελα, άναβες!
Σε έπαιζα στα χείλη μου,
έμπαινες μέσα μου με τρόπο μοναδικό!
Πάντα όμως τελείωνες γρήγορα!
Γιατί ρε καταραμένο... Τσιγάρο.

ΟΙ ΠΑΛΙΟΠΑΡΕΕΣ


«Αλλοτινές μου εποχές - αλλοτινοί μου χρόνοι»


Πολλές φορές αναρωτιόμαστε αν το ανθρώπινο είδος δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια στιγμή μέσα στην αιωνιότητα της ζωής.
Κι ο καιρός περνάει, κι ο χρόνος πάντα αμείλικτος κι αδυσώπητος δεν ξαναφέρνει ποτέ πίσω τα νιάτα και την ομορφιά της ζωής.
Οι παλιές παρέες σιγά - σιγά διαλύονται και χάνονται.
Η νιότη δίνει τη θέση της στο γήρας. Μένουν όμως, σε κάποιο συρτάρι, οι παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες να θυμίζουν νοσταλγικά την έγχρωμη ζωή του χθες.
Ωστόσο μέσα στη μνήμη μας κρατάμε μικρές λεπτομέρειες από τα συμβάντα της
ζωής μας. Η μνήμη μας είναι η σχεδία πάνω στην οποία ταξιδεύουμε με σιγουριά και δεν πνιγόμαστε στη θάλασσα της αγωνίας του τέλους που πλησιάζει.
Κι έτσι το μόνο πράγμα που απομένει να κατανοήσουμε και που μας το επιβεβαιώνουν και οι στίχοι των τραγουδιών είναι:
«Χαρείτε τούτη τη ζωή γιατί ο καιρός διαβαίνει
κι όποιος θα μπει στη μαύρη γη ποτέ δεν ξαναβγαίνει».


«Αλλοτινές μου εποχές - αλλοτινοί μου χρόνοι»


«Φεύγουν τα καλλίτερά μας χρόνια - ώρα με την ώρα βιαστικά»


«Να 'ταν τα νιάτα δυο φορές - τα γηρατειά καμία»


«Πάει ο καιρός πάει ο καιρός - που ήταν ο κόσμος δροσερός»


«Πως περνούν τα χρόνια, όνειρα γλυκά - σαν τα χελιδόνια φεύγουν μακριά»


επικοινωνιστε μαζι μας