Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

25 ερωτήσεις που παραμένουν αναπάντητες.



1. Από τι υλικό είναι φτιαγμένο το πελεκούδι και καίγεται συνέχεια;
2. Σε ποια ακριβώς περιοχή του ουράνιου θόλου βρίσκεται το σφοντύλι;
3. Ποιος και ποτέ ενημέρωσε τον Ταρζάν ότι τον λένε έτσι;
4. Γιατί ο Donald Duck όταν βγαίνει από το μπάνιο φοράει πετσέτα ενώ κυκλοφορεί τις υπόλοιπες ώρες χωρίς παντελόνι;
5. Τι στο καλό σημαίνει επιτέλους Ζαβαρακατρανεμιά;
6. Ποιος είναι επιτέλους ο ανιψιός του Μπάρμπα Μπεν και ποιος του Μπάρμπα Στάθη;
7. Η απαγόρευση του καπνίσματος σε χώρους εργασίας ισχύει και στις καπνοβιομηχανίες;
8. Πως λύνει το πρόβλημα με τα οδοντικά σύμφωνα όποιος μιλάει έξω από τα δόντια;
9. Μπορεί κάποιος να αποφασίσει οριστικά ότι είναι αναποφάσιστος;
10. Θα είχε διαφορά αν αντί να τραβάει κανείς ένα ζόρι, το έσπρωχνε;
11. Όταν κάποιος με μανία καταδιώξεως, καταδιώκεται πραγματικά, λέμε ότι θεραπεύτηκε;
12. Γιατί τα ντουλάπια στα αστυνομικά τμήματα έχουν κλειδαριές;
13. Με ποια ακριβώς επιχειρήματα έπεισε ο Νώε τα ψάρια να αφήσουν το νερό και να μπουν στην κιβωτό;
14. Η λέξη «Αμφιλοχίας» κρύβει κάποιο σεξουαλικό υπονοούμενο;
15. Ποιος ήταν ο αντικειμενικός σκοπός αυτού του Αλέξη όταν κρυβόταν πίσω από τις λέξεις;
16. Υπάρχει λογική απάντηση στην ερώτηση «Γύρισες»;
17. Γιατί χρειάζονται πλύσιμο οι πετσέτες του ντους αφού όταν τις χρησιμοποιούμε είμαστε καθαροί;
18. Αφού ο άνθρωπος προέρχεται από τον πίθηκο γιατί υπάρχουν ακόμη πίθηκοι;
19. Πως πήρε το όνομά της η μακαρονάδα «πουτανέσκα»;
20. Τι σημαίνει κάθομαι όρθιος;
21. Οι γοργόνες κάνουν απολέπιση;
22. Τα ΑΤΜ γιορτάζουν της Αναλήψεως;
23. Γιατί τις λέμε ατομικές βόμβες αφού σκοτώνουν πολλούς;
24. Πώς λέγεται ένα αγριογούρουνο όταν είναι ήρεμο;
25. Τελικά πότε θα βγούμε από την κρίση;

Εικόνες του κάμπου: Ο Θέρος



Μία χαρακτηριστική αγροτική εργασία, αυτή του θερισμού, περιγράφει με ακρίβεια αλλά και λυρισμό ο Δ. Γιολδάσης στο έργο αυτό. Μία ομάδα ανδρών και γυναικών, τοποθετημένη σε επάλληλες σειρές που εκτείνονται στο πρώτο και δεύτερο επίπεδο του πίνακα, θερίζει με δρεπάνια ένα κομμάτι του πλούσιου θεσσαλικού κάμπου, ενώ η σύνθεση κλείνει με τους επιβλητικούς όγκους των βουνών στο βάθος. Ο απλός αγρότης, δεμένος με τη γη του αναδεικνύεται στην περίπτωση αυτή ως σύμβολο του ανθρώπινου μόχθου, του αέναου αγώνα για την τιθάσευση και την αξιοποίηση των αγαθών της φύσης. Ο Δ. Γιολδάσης επιχειρεί και επιτυγχάνει να απεικονίσει τη σχέση αυτή ως κοινωνός και συμμέτοχος και όχι ως παρατηρητής.

επικοινωνιστε μαζι μας