Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η δεντροφύτευση στο Βαλτινό



Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η δεντροφύτευση στο Βαλτινό που διοργανώθηκε από τον Εκπολιτιστικό Σύλλογο Βαλτινού την Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012.
Από νωρίς το πρωί, καθηγητές, δάσκαλοι, μαθητές και διάφοροι φυσιολάτρες συγκεντρώθηκαν στην κεντρική πλατεία του χωριού και αφού, χωρίστηκαν σε ομάδες εργασίας πήραν τα σκαπτικά εργαλεία και, άλλοι μετέβησαν στο χώρο της Παναγίας, άλλοι στον προαύλιο χώρο του Γυμνασίου και Λυκείου και άλλοι σε διάφορους κοινόχρηστους χώρους του Βαλτινού.


 
Έτσι με διάθεση προσφοράς άρχισε η δεντροφύτευση και φυτεύτηκαν πολλά δέντρα καθώς και λουλούδια σε διάφορα παρτέρια.
Στο δάσος της Παναγίας τοποθετήθηκαν πολλά νεόφυτα δέντρα από το σπάνιο είδος της περιοχής, τη χνοώδη Δρυς (Quercus Pendiculiflora) και την πεδινή φτελιά (Ulmus Campestris).


 
Μαζί με τη δεντροφύτευση έγινε και μια συμβολική πράξη αναδοχής, (υιοθεσία των νεόφυτων δέντρων από κάθε μαθητή), και έτσι ο καθένας ανέλαβε για το μέλλον την φροντίδα την περιποίηση και την παρατήρηση της εξέλιξης του δένδρου μέχρι αυτό να μεγαλώσει.
Παράλληλα στο αμφιθέατρο του Λυκείου έγινε σχετική ενημέρωση προς τους μαθητές, από μια ομάδα φοιτητών δασολόγων και περιβαλλοντολόγων.

Ακολουθεί φωτορεπορτάζ.
 

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Το φαρμακείο του Βαλτινού



Σύμφωνα με τον ορισμό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας φάρμακο χαρακτηρίζεται: «Κάθε ουσία ή μίγμα ουσιών, που παράγεται, προσφέρεται προς πώληση, ή παρουσιάζεται για χρήση ...στη διάγνωση, στη θεραπεία, στον μετριασμό ή στην πρόληψη νόσου, μη φυσιολογικής φυσικής κατάστασης, ή των συμπτωμάτων τους στον άνθρωπο ή στα ζώα καθώς και για χρήση...στην αποκατάσταση, την διόρθωση, ή την μεταβολή οργανικών λειτουργιών στον άνθρωπο ή τα ζώα».
Η Επιστήμη που έχει κύριο αντικείμενο έρευνας και μελέτης την παρασκευή και την τυποποίησης των φαρμάκων ονομάζεται Φαρμακευτική, που αποτελεί ιδιαίτερο κλάδο της Ιατρικής, ο δε πτυχιούχος της επιστήμης αυτής καλείται Φαρμακοποιός.


Η Ευαγγελία Κουφοχρήστου –Πατσιά σπούδασε φαρμακευτική στην Μπολόνια της Ιταλίας και επέστρεψε στον γενέθλιο τόπο της το Βαλτινό και άνοιξε το φαρμακείο εδώ και πολλά χρόνια. Συγκεκριμένα το 1985 άνοιξε το πρώτο φαρμακείο της σε ενοικιασμένο κατάστημα και στη συνέχεια μεταφέρθηκε και μέχρι σήμερα στεγάζεται σε ιδιόκτητο χώρο, στο κέντρο του Βαλτινού.
Χρόνια τώρα στη δουλειά η Ευαγγελία, δεν είναι απλά μια έντιμη επιχειρηματίας, αλλά είναι και επιστήμονας και ως επιστήμονας κάνει το χρέος της απέναντι στους ασθενείς που εξυπηρετεί και δεν είναι τυχαία η άριστη σχέση που έχει αναπτύξει μαζί τους και σίγουρα δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αποτελεί την πρωτοβάθμια περίθαλψη των κατοίκων του Βαλτινού.


Το επάγγελμά της, είναι εξ ορισμού ένα επάγγελμα, που αναπτύσσει τις διαπροσωπικές σχέσεις, σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ φαρμακοποιού και ασθενή. Είναι ο άνθρωπος που μοιράζεται το πρόβλημα, συμμερίζεται τον πόνο του ασθενή και βοηθάει με τις οδηγίες της στην ανακούφιση ή την θεραπεία των προβλημάτων υγείας.
Πρόσχαρη, εχέμυθη και αγαπητή σε όλους, εξυπηρετεί μαζί με την βοηθό της Λίτσα Βλαστού, χρόνια τώρα τους κατοίκους του χωριού.


Οι επιστημονικές της παρεμβάσεις και η σωστή πρωτοβάθμια καθοδήγηση των ασθενών γλιτώνει καθημερινά πολυάριθμες επισκέψεις και εισαγωγές στα νοσοκομεία.
Γι’ αυτό δεν είναι τυχαίο που και οι κάτοικοι του Βαλτινού την αντιμετωπίζουν όλοι με συμπάθεια και αγάπη, αναγνωρίζοντας την κοινωνική της συμβολή και προσφορά.

Πώς ο «νόμος του Μέρφι» εμφανίζεται στη ζωή μας;



Λένε πως αυτός που έχει πλήρη επίγνωση του τι μπορεί να πάει στραβά έχει κατανοήσει εις βάθος τον κόσμο, το νόημα της ζωής και όλα τα συναφή. Η αλήθεια είναι πως οι καρποί της ερευνητικής προσπάθειας του Έντουαρντ Μέρφι, αλλά και των μεταγενέστερών του, μας βοήθησαν αρκετά στο να κατανοήσουμε την κακοτυχία που εισβάλλει ανά τακτά χρονικά διαστήματα στην καθημερινότητά μας, χωρίς, όμως, να μπορούμε να κάνουμε και τίποτα το ιδιαίτερο για να αποφύγουμε το πεπρωμένο! Γιατί «αν κάτι είναι να πάει στραβά, θα πάει», και μάλιστα με μαθηματική ακρίβεια είτε βρίσκεσαι στο δρόμο είτε είσαι στο σπίτι σου!
Στο δρόμο:
- Θα σου πάρει πάντα περισσότερο χρόνο για να φτάσεις κάπου, από το να γυρίσεις πίσω.
- Αν επιτρέψεις σε κάποιον να μπει μπροστά σου τότε, αν πηγαίνετε και οι δύο στο ίδιο μέρος, το άλλο αυτοκίνητο θα πιάσει την τελευταία θέση στο πάρκινγκ.
- Αν αναγκαστείς να παρκάρεις έξι τετράγωνα μακριά από το σπίτι σου, επιστρέφοντας θα βρεις δύο άδειες θέσεις ακριβώς μπροστά στην είσοδο της πολυκατοικίας.
- Όταν δεν βιάζεσαι, βρίσκεις πάντα το φανάρι πράσινο.
- Αν αποφασίσεις να πλύνεις το αυτοκίνητο σου και δεν το πλύνεις γιατί φοβάσαι μήπως βρέξει, δεν θα βρέξει έστω και αν ο ουρανός είναι κατάμαυρος. Αν το πλύνεις με λιακάδα θα ρίξει λάσπη.
- Αν παρκάρεις το αυτοκίνητο σου κάτω από δέντρα θα γεμίσει κουτσουλιές. Αν πάλι το παρκάρεις σε ξέφωτο για να το αποφύγεις, ένα σμήνος πουλιά θα καθίσει στα καλώδια του ρεύματος ακριβώς από πάνω και θα σ’ το «στολίσει».
- Όταν οδηγείς και βλέπεις έναν παλιό σου φίλο, μέχρι να κατεβάσεις το παράθυρο, ή ανάβει πράσινο, ή δίπλα σου έρχεται λεωφορείο ή σκάνε από το πουθενά τρία αμάξια από πίσω σου και κορνάρουν ταυτόχρονα.

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Η ζωγράφος Κασσιανή Παπακώστα – Σίμου



Ευκαιρία μοναδική και ονειρεμένη να ανακαλυφθεί το προσωπικό ύφος μιας καθαρής ζωγραφικής, ενός καλλιτέχνη συντοπίτη που σέβεται το μέτρο και μάχεται για το καλό (ωραίο) ευρύτερα, για τη δημιουργία.
Η Κασσιανή Παπακώστα φλερτάρει εντελώς ερασιτεχνικά με τη ζωγραφική εδώ και πολλά χρόνια και με αυστηρότητα και καλλιτεχνική ευαισθησία ψηλαφίζει τα εκμαγεία των οραμάτων της.
Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις κατά το παρελθόν και στα άμεσα σχέδιά της είναι η παρθενική ατομική έκθεση ζωγραφικής.


Τα θέματά της τα αναζητεί στη φύση, στη παράδοση αλλά επιχειρεί και διάφορες μελέτες μοντέρνας σύνθεσης
Μέσον της ζωγράφου δεν είναι το σχέδιο, το χρώμα και η μορφή. Μέσον της γίνεται η χωροθέτηση, η συνάφεια και ο διάλογος που αποκτά η μορφοποίηση για να φτάσει να ανακαθορίσει εκείνη τη σημασία του σχεδίου, του χρώματος και της επιφάνειας γραφής και γλώσσας.


Εμφανίζεται επομένως η δημιουργός ως δράστης της παρατήρησης και την ίδια στιγμή ως αντίκρυσμα των ρόλων που αναλαμβάνει, υφαίνοντας με το «μαγνάδι» της την πλοκή της εικόνας και συνδυάζοντας τον εσωτερικό και τον εξωτερικό χώρο, ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι, ανάμεσα επίσης στο είναι και στο φαίνεσθαι, την διαδικασία διαδρομής για την Ιθάκη της και όχι το τέρμα της.


Παρουσιάζουμε στην εφημερίδα μας ένα μέρος από το καλλιτεχνικό της έργο, το οποίο διακρίνεται από έμπνευση, ερωτισμό, αλήθεια και σε γοητεύει τόσο αισθηματικά όσο και διανοητικά χωρίς να χρειάζεται πολλές εξηγήσεις.

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Δεντροφύτευση στο Βαλτινό



Με κεντρικό σύνθημα "Τη γη δεν την κληρονομούμε απ' τους προγόνους μας, τη δανειζόμαστε απ' τα παιδιά μας", ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Βαλτινού, διοργανώνει Δεντροφύτευση σε διάφορα σημεία της περιοχής, όπως στο χώρο της Παναγίας, στο περιβάλλοντα χώρο του Γυμνασίου και Λυκείου καθώς και σε άλλους κοινόχρηστους χώρους του Βαλτινού.
Η δεντροφύτευση θα γίνει την Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012, στις 9.30 π.μ. στην κεντρική πλατεία Βαλτινού.
Μαζί με τους εθελοντές, θα συμμετάσχουν και οι μαθητές του Δημοτικού σχολείου, Γυμνασίου και Λυκείου Βαλτινού.


Στην όλη προσπάθεια συμμετέχει και ο Δήμος Τρικκαίων με την παραχώρηση διάφορων δέντρων από την Δ/νση πρασίνου και κηποτεχνίας.
Μαζί με τη δεντροφύτευση θα γίνει και μια συμβολική πράξη αναδοχής, (υιοθεσία των νεόφυτων δέντρων από κάθε εθελοντή και μαθητή), ώστε ο καθένας να αναλάβει για το μέλλον την φροντίδα την περιποίηση και την παρατήρηση της εξέλιξης του δένδρου μέχρι αυτό να μεγαλώσει.
Παράλληλα θα γίνει σχετική ενημέρωση για το θέμα προς όλους τους εθελοντές, από ειδικούς δασολόγους.
Ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Βαλτινού, σε μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης σε θέματα περιβάλλοντος, καλεί όλα τα μέλη και τους φίλους που ενδιαφέρονται να βοηθήσουν με οποιοδήποτε τρόπο, να δώσουν το παρών σ' αυτή την προσπάθεια.

Εντυπωσίασε το χορευτικό τμήμα του Βαλτινού στην εκδήλωση, στο Πρίνος.



Μεγάλη μουσικοχορευτική εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στον προαύλιο χώρο του Γυμνασίου ΠρίνουςΤρικάλων, το απόγευμα της Κυριακής 25η Μαρτίου 2012, με την συμμετοχή 20 χορευτικών τμημάτων, 300 χορευτών, διάφορων εκπολιτιστικών Συλλόγων του νομού Τρικάλων.
Την εκδήλωση, που ήταν αφιερωμένη στην επέτειο της 25 Μαρτίου 1821, διοργάνωσε ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Πρίνου και διεύθυνε ο χοροδιδάσκαλος κ. Θεόδωρος Καλογράνας.
Τα χορευτικά που συμμετείχαν παρουσίασαν διάφορους παραδοσιακούς χορούς του τόπου μας και καταχειροκροτήθηκαν από πλήθος κόσμου που παραβρέθηκε στην εκδήλωση.


Την συμμετοχή στην εκδήλωση έκανε και το μεγάλο χορευτικό τμήμα του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Βαλτινού με επικεφαλής την χοροδιδάσκαλο κα. Μαίρη Γιαννακάκου. Οι χορευτές μας, άνδρες και γυναίκες, έκαναν μια εντυπωσιακή εμφάνιση και χόρεψαν πάνω από είκοσι παραδοσιακούς χορούς.


Οι πολιτιστικοί σύλλογοι που συμμετείχαν στην εκδήλωση ήταν:
• ο Μορφωτικός και Εκπολιτιστικός Σύλλογος Γενεσίου,
• ο Πολιτιστικός και Μορφωτικός Σύλλογος Σαραγίων,
• ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Βαλτινού «Παναγία η Βαλτινιώτισσα»,
• ο Σύλλογος Γυναικών του Αγίου Βησσαρίωνα «Το Δούσικο»,
• ο Πολιτιστικός Μορφωτικός και Λαογραφικός Σύλλογος Γυναικών του Παλαιομοναστήρου,
• το Δημοτικό σχολείο Μεγάρχης,
• ο Λαογραφικός Όμιλος Μικρού Κεφαλοβρύσου,
• το χορευτικό του Μεγάλου Κεφαλοβρύσου,
• ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Φωτάδας «Τα Μαυρονέρια»,
• ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πύλης,
• το χορευτικό Διαλεκτού και
• το χορευτικό Φαρκαδώνας.


Αξίζει να σημειωθεί ότι, στο τέλος της εκδήλωσης απονεμήθηκαν στους συλλόγους και τους χοροδιδασκάλους έπαινοι για τη συμμετοχή τους.
Ακολουθεί φωτορεπορτάζ και βίντεο της εκδήλωσης.

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Οι εκδηλώσεις της επετείου 25 Μαρτίου 1821 στο Βαλτινό.



Με λαμπρότητα και κάθε επισημότητα τιμήθηκε η εθνική μας επέτειος της 25 Μαρτίου 1821, στο Βαλτινό.
Με συγκίνηση και ευλάβεια αποδόθηκε ο φόρος τιμής και ευγνωμοσύνης στους ήρωες της επανάστασης του 1821, η οποία αποτελεί το σπουδαιότερο γεγονός της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας.



Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με την Δοξολογία στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου Βαλτινού, χοροστατούντος του Αιδεσιμότατου π. Κων/νου Ζαχαράκη.


Στη συνέχεια ακολούθησε στην κεντρική πλατεία τρισάγιο στο μνημείο πεσόντων ηρώων, κατάθεση στεφάνων, τήρηση σιγής ενός λεπτού στη μνήμη ενδόξων ηρώων και ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου.


Οι εκδηλώσεις έκλεισαν με την παρέλαση μαθητών των δημοτικών Σχολείων, του Γυμνασίου και Λυκείου Βαλτινού, όπου πλήθος κόσμου παρακολούθησε, καμάρωσε και χειροκρότησε τους παρελαύνοντες.


Στις εκδηλώσεις παραβρέθηκαν ο Αντιδήμαρχος Τρικκαίων κ. Κώστας Μανώλης, η Δημοτική σύμβουλος κα. Βούλα Βότσιου ό τοπικός πρόεδρος Δ.Δ. Βαλτινού κ. Δημήτριος Σταμούλης, ο τοπικός πρόεδρος Δ.Δ. Δενδροχωρίου κ. Μπάμπης Παπαχρήστος, ο Πρόεδρος του Εκπολιτιστικού Συλλόγου, κ. Χρήστος Ιωάννου κ.ά.


Ακολουθεί φωτορεπορτάζ.

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Συναισθήματα ντροπής και θαυμασμού.



Εμπνεόμενος από την επέτειο της 25 Μαρτίου 1821, ύψωσε την Ελληνική σημαία έξω από το σπίτι του, αρματώθηκε με τα γαϊταγάνια, φωτογραφήθηκε και λίγο έλλειψε να βγει να παρελάσει, για να αποτιμήσει τον φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στην ηρωική γενιά της εποχής, που μέσα σε αιώνες σκλαβιάς διαφύλαξε άσβεστη τη φλόγα του πατριωτισμού και του αγώνα, κατά της στυγνής τυραννίας του δυνάστη.
Όμως τα πατριωτικά συναισθήματα του Αποστόλη είναι  ανάκατα και μπερδεμένα.
Από τη μία ο θαυμασμός προς εκείνους τους νεκρούς που έπεσαν για τα ιδανικά και την ελευθερία της πατρίδας, από την άλλη όμως, η ντροπή και η προσβλητική στάση της πολιτικής ηγεσίας, που οδήγησαν τη χώρα σήμερα στο χείλος του γκρεμού και υποθήκευσαν το μέλλον των παιδιών και των εγγονιών του, τον προβλημάτισαν.
Αυτά τα ετερόκλητα συναισθήματα του δημιούργησαν μια χαρμολύπη και τον καθήλωσαν, σήμερα χρονιάρα μέρα, εντός του σπιτιού του, συλλογισμένο και υποταγμένο ανάμεσα στην αιωρούμενη διλληματική ανακραυγή:
Ζήτω το ΕΘΝΟΣ!
Ζητώ εξηγήσεις...

Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Η ομιλία του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΑΙΩΝ" στις13 Νοεμβρίου 1838.


 
Παιδιά μου!
Εις τον τόπο τούτο, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των.
Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος και προ αυτού και ύστερα απ' αυτόν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ' αυτά να κάμωμε συμπερασμούς και δια την μέλλουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα.
Και δια τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωας, στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, δια ταύτα σας λέγουν καθ' ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι μας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήταν σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθησαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των.
Εις τον τόπον, τον οποίον κατοικούμε, εκατοικούσαν οι παλαιοί Έλληνες, από τους οποίους και ημείς καταγόμεθα και ελάβαμε το όνομα τούτο. Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι επροσκυνούσαν τες πέτρες και τα ξύλα. Αφού ύστερα ήλθε στον κόσμο ο Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιό του, και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα. Δεν επήρε μαζί του ούτε σοφούς ούτε προκομμένους, αλλ' απλούς ανθρώπους, χωρικούς καί ψαράδες, και με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος έμαθαν όλες τες γλώσσες του κόσμου, οι οποίοι, μολονότι όπου και αν έβρισκαν εναντιότητες και οι βασιλείς και οι τύραννοι τους κατέτρεχαν, δεν ημπόρεσε κανένας να τους κάμη τίποτα. Αυτοί εστερέωσαν την πίστιν.
Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοια και ετρώγονταν μεταξύ τους, και έτσι έλαβαν καιρό πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβαροι καί τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν οι Μουσουλμάνοι και έκαμαν ό,τι ημπορούσαν, δια να αλλάξη ο λαός την πίστιν του. Έκοψαν γλώσσες εις πολλούς ανθρώπους, αλλ' εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν. Τον ένα έκοπταν, ο άλλος το σταυρό του έκαμε. Σαν είδε τούτο ο σουλτάνος, διόρισε ένα βιτσερέ [αντιβασιλέα], έναν πατριάρχη, καί του έδωσε την εξουσία της εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο σουλτάνος. Ύστερον έγιναν οι κοτζαμπάσηδες [προεστοί] εις όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξη, οι έμποροι και οι προκομμένοι, το καλύτερο μέρος των πολιτών, μην υποφέρνοντες τον ζυγό έφευγαν, και οι γραμματισμένοι επήραν και έφευγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των, και έτσι ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε κάθε ήμερα χειρότερα• διότι, αν ευρίσκετο μεταξύ του λαού κανείς με ολίγην μάθηση, τον ελάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορο της Ευρώπης ως βοηθός του ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μην υποφέροντες την τυραννίαν του Τούρκου και βλέποντας τες δόξες και τες ηδονές οπού ανελάμβαναν αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο Μουσουλμάνοι. Καί τοιουτοτρόπως κάθε ήμερα ο λαός ελίγνευε καί επτώχαινε.

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

"Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη"



Εμπνευσμένος από το ποίημα του Διονύσιου Σολωμού "Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη", ο Τάσσος Α. δημιούργησε ένα λεύκωμα με 16 ξυλογραφίες σε όρθιο ξύλο. Το θέμα των χαρακτικών κινείται γύρω από τα Ψαρά και τη μάχη που δόθηκε για την απελευθέρωσή τους.


Συναντούμε απεικονίσεις πολεμικών πλοίων στη θάλασσα, καπεταναίων με σπαθιά και λάβαρα στα χέρια καθώς και τραγικές φιγούρες από γυναίκες και παιδιά.

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Βαλτσινιώτικο παραμύθι



Κάποτε, o γάιδαρος ενός αγρότη από το Βαλτινό, έπεσε μέσα σε ένα πηγάδι.
Το ζώο γκάριζε απελπισμένα για ώρες κι ο αγρότης προσπαθούσε μάταια να βρει τρόπο για να το βγάλει έξω.
Τέλος, αποφάσισε ότι το ζώο ήταν καταδικασμένο στη μοίρα του, και τα έξοδα που απαιτούνταν για να το βγάλει από το πηγάδι ήσαν πολλά.
Δεν άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει να σώσει τον γάιδαρο. Το μόνο που σκέφτηκε να κάνει ήταν να το θάψει ζωντανό.
Κάλεσε λοιπόν μερικούς ακόμα Βαλτσινιώτες να έρθουν και να τον βοηθήσουν. Πήραν όλοι από ένα φτυάρι και άρχισαν να πετάνε χώματα στο πηγάδι.
Στην αρχή, ο γάιδαρος συνειδητοποίησε τι συνέβαινε και άρχισε να γκαρίζει. Μετά όμως, προς έκπληξη όλων, ησύχασε.
Λίγα φορτία χώμα αργότερα, οι Βαλτσινιώτες κοίταξαν κάτω στο πηγάδι κι έμειναν έκπληκτοι με αυτό που είδαν.
Ήταν κάτι καταπληκτικό!!!!
Με κάθε φτυαριά χώμα που έπεφτε στην πλάτη του, ο γάιδαρος τιναζόταν και έκανε ένα βήμα προς τα πάνω.
Οι Βαλτσινιώτες συνέχισαν να πετάνε φτυαριές χώμα πάνω στο ζώο, κι αυτό κάθε φορά τιναζόταν κι έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Πολύ σύντομα, όλοι ήταν έκπληκτοι με το γαϊδούρι να έχει φτάσει στην επιφάνεια του πηγαδιού.


Ηθικό δίδαγμα: Η ζωή μπορεί να φέρει πολλά προβλήματα, πολλές φτυαριές από χώμα μέσα στο πηγάδι της ζωής. Όμως κάθε ένα από τα προβλήματα αυτά μπορεί να γίνει ένα εφαλτήριο. Μπορούμε να βγούμε από το βαθύτερο πηγάδι της ζωής, απλά με ένα τίναγμα, πατώντας επάνω στα προβλήματα και κάνοντας ένα βήμα προς τα πάνω.

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

«Δεν υπάρχει τέχνη χωρίς ποίηση».



Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης ορίστηκε η 21 Μαρτίου με πρωτοβουλία της UNESCO το 1999. Ο διεθνής πολιτιστικός οργανισμός θέλησε με αυτό τον τρόπο να προωθήσει την τέχνη της ποίησης και συγκεκριμένα τις προσπάθειες των μικρών εκδοτών να τυπώνουν συλλογές νέων ποιητών, την επιστροφή της προφορικής παράδοσης με την ανάγνωση ποιημάτων ενώπιον κοινού και την αποκατάσταση ενός διαλόγου μεταξύ της ποίησης και των άλλων μορφών τέχνης, πάνω στον αφορισμό του Ντελακρουά «Δεν υπάρχει τέχνη χωρίς ποίηση».


Η εφημερίδα μας τιμάει την ημέρα της ποίησης με ένα ποίημα του συντοπίτη μας Ηλία Κεφάλα με τίτλο Προτροπές.
ΠΡΟΤΡΟΠΕΣ
Διάφανος να είσαι. Σαν τη σταγόνα
Της βροχής που κρέμεται
Στη λαμπερή απόληξη των φύλλων
Γυμνός και τόσο καθαρός. Όπως αστέρι
Και κρύσταλλο που το χτυπά η αντηλιά.
Γι’ αυτό – προτού να ’ρθεις – ρωτώ και πάλι:
Είσαι σαν το νερό και σαν το φως;
Είσαι σαν το μετάξι;
Είσαι σαν τη μηλιά και σαν την κερασιά κατάφορτος;
Είσαι σαν το βουνό και την πεδιάδα ανοιχτός;
Προβάλλεις φωτεινός χωρίς να κρύβεις τίποτα;
Ανθίζεις ήρεμα σαν δέντρο;
Τραγούδια λες αθώα σαν μικρό παιδί;
Αν ναι τότε μπορείς να ’ρθεις
Εσένα θέλω μόνο και σε περιμένω.
«Το δέντρο που έγνεθε τη βροχή και τραγουδούσε», εκδόσεις ΡΟΕΣ, 2010

Ο Ηλίας Κεφάλας γεννήθηκε το 1951 στο χωριό Μέλιγος Τρικάλων. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα, όπου και έζησε από το 1969 έως το 1992. Σήμερα ζει και πάλι στον γενέθλιο τόπο, καλλιεργώντας την ποίηση και παρακολουθώντας τη φύση να επιμένει στην αέναη ανθοφορία της. Ασκεί λογοτεχνική και εικαστική κριτική, συνεργαζόμενος με περιοδικά λόγου και τέχνης. Σε στήλη του περιοδικού «Ευθύνη» δημοσιεύει κριτικές αποτιμήσεις προσώπων και κειμένων της νεοελληνικής γραμματείας. Σε πολλές εφημερίδες και άλλα περιοδικά παρουσιάζει τις εντυπώσεις του από τα θέματα της σύγχρονης λογοτεχνικής δημιουργίας. Παλαιότερα διακόνησε επισταμένως τη κριτική βιβλίου στα περιοδικά «Τομές», «Νέες Τομές», «Διαβάζω» και «Οδός Πανός», όπου φιλοξενήθηκαν περισσότερα από χίλια κείμενά του. Εξέδωσε συνολικά 25 βιβλία, από τα οποία τα 10 ποιητικά, 4 πεζογραφικά, 5 δοκιμιακά, 5 παιδικά και μία ποιητική ανθολογία.
Κάποια ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά και πολωνικά.

Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Μια καλή ιδέα και για τον τόπο μας



Μια σειρά από πανέμορφες εικόνες που απεικονίζουν διάφορους κήπους πάρκων και πλατειών, παρουσιάζουμε παρακάτω, με την προσδοκία να εμπνεύσουν τους τοπικούς μας άρχοντες και μέσω των υπηρεσιών Ανθοκομίας και Πρασίνου να αντιγράψουν την ιδέα.


Με ελάχιστο κόστος, με τεχνογνωσία που μπορεί να βρεθεί, με λίγη φαντασία, και πολύ μεράκι μπορεί να γίνουν καταπληκτικά πράγματα.



ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΘΗΒΑΙΟ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΜΑΡΤΙΟΥ 9 μ.μ
Μουσικό Αφιέρωμα σε Έλληνες και Ξένους Δημιουργούς.


Η κορυφαία ερμηνεύτρια Μαρία Φαραντούρη συναντάει τον τροβαδούρο της νέας γενιάς Χρήστο Θηβαίο σε μια ξεχωριστή συναυλία στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου μας,την Παρασκευή 30 Μαρτίου στις 9 μ.μ.
Σε αυτή τη συναυλία θα απολαύσουμε τους δυο σπουδαίους καλλιτέχνες σε μοναδικά και αγαπημένα τραγούδια .
Έτσι θα ακούσουμε την Μαρία Φαραντούρη να ερμηνεύει μοναδικά την
« Όμορφη Πόλη»,το «Ποιος τη Ζωή μου» , «Δρόμοι παλιοί»,του Μίκη Θεοδωράκη ,τον « Κεμάλ» του Μάνου Χατζιδάκι ,την «Ελένη»,την «Άννα μην κλαις» τον Caruzo του Lucio Dalla , και άλλα πολύ αγαπημένα κομμάτια.
Επίσης ο Χρήστος Θηβαίος θα μοιραστεί μαζί μας προσωπικές του επιτυχίες που αγαπήθηκαν απ την νεολαία όπως είναι ο «Άμλετ της Σελήνης»,το «Δεν είμαι Άλλος» ,τραγούδια απ τον Σταυρό Του Νότου του Θάνου Μικρούτσικου ,τη «Βροχή μου» καθώς και άλλων συνθετών σε ποίηση Κώστα Τριπολίτη, Μάνου Ελευθερίου, Οδυσσέα Ιωάννου, Μπέρτολτ Μπρεχτ,Νίκου Καββαδία κ.α
Συμμετέχει ορχήστρα με επίλεκτους σολίστ.
Γενική Είσοδος : 15 € ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ :
ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟ,Καρανάσιου5 τηλ:24310 77559
Βιβλιοπωλείο «ΤΣΙΟΠΕΛΑΚΟΣ»,Ασκληπιού 15,τηλ: 24310 26967
Βιβλιοπωλείο «ΚΗΡΗΘΡΕΣ»,Ασκληπιού 34,τηλ:24310 38660

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Παλιά επαγγέλματα: Ακονιστής ή Τροχαντζής



Κύριο εργαλείο του ακονιστή ήταν ο ποδοκίνητος τροχός. Ο ακονοτροχός ήταν φτιαγμένος από ειδική πέτρα,τη σμυριδόπετρα από τη Νάξο. Μπορεί να ήταν ατόφια, συμπαγής, επεξεργασμένη σμύριδα ή σμυριδόσκο-νη συμπιεσμένη μέσα σε καλούπι. Ο τροχός είχε διάμετρο περίπου 30 εκατοστών και στηριζόταν πάνω σε τέσσερα ξύλινα πόδια ύψους ενός μέτρου. Ήταν συνδεμένος με ένα λουρί (ιμάντα) που κατέληγε σε ένα πετάλι, όπως του ποδηλάτου ή της ραπτομηχανής. Όταν ο ακονιστής πατούσε το πετάλι, η περιστροφική κίνηση μεταδιδόταν στον τροχό. Η κίνηση του τροχού ήταν τόσο γρήγορη όσο περιστρεφόταν περισσότερο το πετάλι. Ο τροχιστής ακουμπούσε τα μαχαίρια στον τροχό με κατάλληλη κλίση και με την τριβή έβγαιναν δέσμες από σπίθες, που έμοιαζαν με ουρά κομήτη. Άλλα εργαλεία του ακονιστή ήταν η τανάλια, η πένσα,τα σφυριά και οι λίμες.


Ο πλανόδιος ακονιστής, όμως, παραμένει μια αξέχαστη φιγούρα των παιδικών μας αναμνήσεων . Σκυμμένος από το βαρύ φορτίο που κουβαλούσε στην πλάτη, έφτανε από χωριό σε χωριό. Γύριζε τις γειτονιές, στα καλντερίμια και στους χωματόδρομους, φωνάζοντας «ψαλίδια, μαχαίρια, ακονίζωωω…, ο ακονιστήηης…».
Κατά διαστήματα, ξεφορτωνόταν το βαρύ φορτίο του, ακουμπούσε κάτω τα εργαλεία του, έπαιρνε μιαν ανάσα και ξαναφώναζε με όση δύναμη είχε.
Δεν αργούσαν να φτάσουν οι κάτοικοι, κρατώντας τσεκούρια, κλαδευτήρια, σκαλίδες, μαχαίρια κ.λπ.,για ακόνισμα.Οι πιτσιρικάδες, τσούρμο ολόκληρο, παρατηρούσαν με περιέργεια αλλά και θαυμασμό τις σπίθες που ξεπηδούσαν από τον τροχό.


Ο ακονιστής καμάρωνε που τόσος κόσμος παρακολουθούσε την τέχνη του. Έστριβε το μουστάκι του. άπλωνε τα υπόλοιπα εργαλεία του και δοκίμαζε σε ξύλα τα ακονισμένα μαχαίρια για να τους αποδείξει ότι έγινε καλή δουλειά. Κατά διαστήματα, έριχνε λίγο νερό στον τροχό για να κρυώνει και να λειτουργεί καλύτερα.
Οι πλανόδιοι ακονιστές ήσαν κυρίως ηπειρώτες και τσιγγάνοι. Τα χρόνια τα παλιά, οι ακονιστές, οι γανωτζήδες και οι διάφοροι πραματευτάδες έδι¬ναν μιαν ευχάριστη νότα με την παρουσία τους στα χωριά. Αλλοι ακονιστες ειναι ο κουρέας που ακονίζει τα ξυράφια του πάνω σε ένα λουρί και ο χασάπης σε μια στρογγυλή λίμα. Στα χωριά οι γεωργοί βρίσκουν στο βουνό κάτι άσπρες μαλακές πέτρες, ταακόνια, και εκεί ακονίζουν τα διάφορα εργαλεία, τρίβοντας τα επάνω στην πέτρα και ρίχνοντας λίγο νερό.


Μεταφορικά χρησιμοποιούμε μερικές φράσεις. Όταν κάποιος ετοιμάζεται να φάει κάτι με λαιμαργία λέμε ότι ακονίζει τα δόντια του. Όταν κάποιος ετοιμάζεται να κάνει φραστική επίθεση λέμε ότι ακονίζει τη γλώσσα του, ενώ όταν γράφει με οξύτητα εναντίον κάποιου, ακονίζει την πένα του.
Σήμερα δεν ακούγεται η φωνή του ακονιστή στα χωριά η ακόμα και στις φτωχογειτονιές . Άλλο ένα θύμα προστέθηκε στον κατάλογο της τεχνολογίας και της εκβιομηχανοποίησης. Έμεινε όμως το τετράστιχο που λέει:
Ήθελα να ‘μουν τροχατζής με τον τροχό στον ώμο,
για να περνώ ελεύθερα τς’ αγάπης μου το δρόμο.

Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

Η λαϊκή αγορά των Τρικάλων



Η λαϊκή αγορά είναι εβδομαδιαία διοργάνωση πώλησης φρέσκων τροφίμων με κύριο σκοπό την προμήθεια του πληθυσμού με βασικά προϊόντα διατροφής κατευθείαν από τον παραγωγό. Ταυτόχρονα δίνει τη δυνατότητα στον παραγωγό να διοχετεύσει τα προϊόντα του κατευθείαν στον καταναλωτή.
Βέβαια εκτός από γεωργικά τρόφιμα στην λαϊκή αγορά συναντούμε και άλλα προϊόντα, διατροφής και μη, π.χ. ψάρια, ρουχισμό, εργαλεία και άλλα.


Η κεντρική λαϊκή αγορά των Τρικάλων διοργανώνεται μια φορά την εβδομάδα και συγκεκριμένα κάθε Δευτέρα, σε προκαθορισμένο μέρος.
Διαρκεί ορισμένες ώρες. Συνήθως από το πρωί (επτά η ώρα) μέχρι το μεσημέρι (τρεις ή τέσσερις).
Οι πάγκοι είναι φορητοί, συναρμολογούνται το πρωί και αποσυναρμολογούνται στο τέλος της αγοράς.
Η λαϊκή αγορά των Τρικάλων, με την σημερινό χαρακτήρα της, έχει τις ρίζες της στα χρόνια της προσάρτησης της Θεσσαλίας στην Ελλάδα.


Διαβάζουμε χαρακτηριστικά σε έναν παλιό «οδηγό των οδών της πόλεως Τρικάλων» έκδοσης του 1960 αναφορικά με την λαϊκή αγορά:
«Στο κέντρο της πόλης κάθε Δευτέρα γίνεται η εβδομαδιαία αγορά, που συγκεντρώνει πλήθος ανθρώπων, εμπόρων και παραγωγών. Τέτοια κίνηση σε λίγες πόλεις της Ελλάδος παρουσιάζεται. Τυριά βούτυρα, αυγά, πουλερικά, παστάλια, φασόλια, φακές, κουκιά, ρεβύθια και λογιών λογιών άλλα είδη προσφέρονται από τους χωρικούς.



Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Εικόνες από τη λαϊκή αγορά



Μια σειρά από πίνακες ζωγραφικής του Καρδιτσιώτη καλλιτέχνη, Χρήστου Γκάλιου, αποτυπώνουν την ατμόσφαιρα του χώρου της λαϊκής αγοράς. Όλος ο κόσμος ξεχυμένος στον τόπο συνεύρεσης άλλοι να πουλήσουν την πραμάτεια τους και άλλοι να αγοράσουν και να προμηθευτούν τα απαραίτητα.


Ένας ολόκληρος κόσμος μέσα στη βουή της διαλάλησης της πραμάτειας, μέσα στη θέα της ποικιλίας των εκτιθέμενων προϊόντων, μέσα στις ανάμικτες και ετερόκλητες μυρουδιές όπου κυριαρχεί η διαπραγμάτευση, το παζάρεμα και το αδιάκοπο αλισβερίσι.

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Τα παραμύθια του χωριού


Τα απρόοπτα της βαρυχειμωνιάς που συνήθως επιφυλάσσουν οι τελευταίες ημέρες του Μάρτη, οι «μέρες της γριάς» ή «οι γριές» όπως λέγονται, θέλει να εξηγήσει η παράδοση της «λιθωμένης γριάς».


«Ήτανε μια φορά μια γριά κι είχε κάτι κατσικάκια. Ο Μάρτης τότε είχε είκοσι οχτώ ημέρες και ο Φλεβάρης τριανταμία. Ήρθε λοιπόν εκείνη την εποχή ο Μάρτης και πέρασε χωρίς να κάνει βαρύ χειμώνα και η γριά απ’ τη χαρά της που βγήκανε πέρα καλά τα πράματά της και δεν έπαθαν τίποτα τα κατσικάκια και η περιουσία της, ξεγελάστηκε και είπε όλο αυθάδεια:
«Πρίτσι Μάρτη μου, στην πομπή σου. Μπήκες, βγήκες τίποτα δε μου έκανες. Τα αρνάκια και τα κατσικάκια μου τα ξεχείμασα».
Τότε ο Μάρτης πείσμωσε και βάλθηκε να την τιμωρήσει. Για το λόγο αυτό δανείστηκε τρεις ημέρες απ’ το Φλεβάρη και έριξε χιόνια πολλά. Ήταν τόσο άσχημος ο καιρός, που η γριά και τα ζωντανά της πέτρωσαν από το κρύο.
Γι’ αυτό που έπαθε εκείνη η γριά, τις τρεις τελευταίες ημέρες του Μάρτη τις λένε ημέρες των γριών. Σε κάποια χωριά ονοματίζουνε κάθε μία από αυτές τις ημέρες με το όνομα μίας από τις πιο ηλικιωμένες γριές του χωριού. Αν τύχει καλή ημέρα θεωρούν πως η γριά είναι καλή, ενώ αν τύχει κακοκαιρία λένε πως έγινε από την κακία της γριάς.
Από τότε λένε ότι έχει ο Μάρτης τριανταμία ημέρες και ο Φλεβάρης είκοσι οχτώ. Γι’ αυτό άλλωστε τον λένε κουτσό και κουτσοφλέβαρο.

επικοινωνιστε μαζι μας