Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Συναισθήματα ντροπής και θαυμασμού.



Εμπνεόμενος από την επέτειο της 25 Μαρτίου 1821, ύψωσε την Ελληνική σημαία έξω από το σπίτι του, αρματώθηκε με τα γαϊταγάνια, φωτογραφήθηκε και λίγο έλλειψε να βγει να παρελάσει, για να αποτιμήσει τον φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στην ηρωική γενιά της εποχής, που μέσα σε αιώνες σκλαβιάς διαφύλαξε άσβεστη τη φλόγα του πατριωτισμού και του αγώνα, κατά της στυγνής τυραννίας του δυνάστη.
Όμως τα πατριωτικά συναισθήματα του Αποστόλη είναι  ανάκατα και μπερδεμένα.
Από τη μία ο θαυμασμός προς εκείνους τους νεκρούς που έπεσαν για τα ιδανικά και την ελευθερία της πατρίδας, από την άλλη όμως, η ντροπή και η προσβλητική στάση της πολιτικής ηγεσίας, που οδήγησαν τη χώρα σήμερα στο χείλος του γκρεμού και υποθήκευσαν το μέλλον των παιδιών και των εγγονιών του, τον προβλημάτισαν.
Αυτά τα ετερόκλητα συναισθήματα του δημιούργησαν μια χαρμολύπη και τον καθήλωσαν, σήμερα χρονιάρα μέρα, εντός του σπιτιού του, συλλογισμένο και υποταγμένο ανάμεσα στην αιωρούμενη διλληματική ανακραυγή:
Ζήτω το ΕΘΝΟΣ!
Ζητώ εξηγήσεις...

επικοινωνιστε μαζι μας