Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

Πήρε ο Μάρτης 12 και Απρίλης 15…



Με τρία δρώμενα της λαϊκής παράδοσης θα συμμετέχει ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Βαλτινού στις εκδηλώσεις για την Άνοιξη και την παράδοση, με τίτλο «Πήρε ο Μάρτης 12 και Απρίλης 15…» που διοργανώνει η Περιφερειακή Ενότητα Τρικάλων την Πέμπτη 9 Μαΐου στο χώρο του Μύλου Ματσόπουλου.
Οι εκδηλώσεις λαϊκού πολιτισμού θα περιλαμβάνουν διάφορα παραδοσιακά δρώμενα, εκθέσεις, χορούς και τραγούδια της Άνοιξης από την ευρύτερη περιοχή των Τρικάλων.


Ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Βαλτινού θα συμμετέχει με έκθεση παλαιών φωτογραφιών του Βαλτινού, με αναπαράσταση του παραδοσιακού επαγγέλματος Γανωτής (Καλαϊτζής) και με αναπαράσταση κατασκευής πλιθιών.


Στην εκδήλωση, επίσης, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει την Άνοιξη στα Τρίκαλα, μέσα από την παράδοση τα έθιμά της και τους ήχους της.
Λίγες ημέρες αργότερα και συγκεκριμένα την Κυριακή 12 Μαΐου, θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια της λαογραφικής επίσης έκθεσης με τίτλο, «Ο πολιτισμός και η Ιστορία των Τρικάλων μέσα από τα αντικείμενα».


Η έκθεση θα διαρκέσει μία ολόκληρη εβδομάδα, δηλαδή μέχρι τις 19 Μαΐου. Ήδη έχει συγκεντρωθεί σημαντικό υλικό από αντικείμενα που πριν πολλές δεκαετίες χρησιμοποιούταν από τους Τρικαλινούς στην καθημερινότητά τους.
Μάλιστα, την έκθεση θα έχουν την ευκαιρία να επισκεφθούν τα σχολεία της περιοχής αλλά και σύλλογοι έπειτα από συνεννόησή τους με την περιφερειακή Ενότητα ώστε και οι μαθητές να γνωρίσουν από κοντά αντικείμενα που σήμερα δεν γνωρίζουν καν, αλλά που ωστόσο κάποτε ήταν τα βασικά εργαλεία για την καθημερινή ζωή.

Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Επιχρωματισμένες παλιές φωτογραφίες του Βαλτινού



Με την βοήθεια της ψηφιακής τεχνολογίας, από τις Γραφικές τέχνες: «Δημήτρης Τσιγάρας», παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες, που απεικονίζουν διάφορα θέματα του Βαλτινού, επιχρωματίστηκαν και αναδείχθηκαν σε μια άλλη εικαστική άποψη, όπου το χρώμα κυριαρχεί, χωρίς να χάνεται η αίσθηση της παλαιότητας.


Οι αναγεννημένες φωτογραφίες με τον επιχρωματισμό διατηρούν το ήθος της εποχής και την αίσθηση της νοσταλγίας και ένα μικρό δείγμα από αυτές το αποδεικνύει.





Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

Επιχρωματισμένες παλιές φωτογραφίες των Τρικάλων



Παλιές και σπάνιες ασπρόμαυρες φωτογραφίες, που απεικονίζουν διάφορα θέματα της πόλης των Τρικάλων, επιχρωματίστηκαν, με ψηφιακό τρόπο, από τις Γραφικές τέχνες: Δημήτρης Τσιγάρας και έδωσαν μια άλλη, έγχρωμη αίσθηση του τοπίου, διατηρώντας βέβαια, ταυτόχρονα, την παλιά αίσθηση της νοσταλγίας.
Παρακάτω παρουσιάζεται ένα μικρό δείγμα από αυτή τη συλλογή.



Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Μια βόλτα με το ποδήλατο



Ανεβείτε στο ποδήλατο και κάντε μια μικρή εκδρομή ανάμεσα στα μονοπάτια και τη φύση που θα σας μείνει σίγουρα αξέχαστη!
Για μια εμπειρία που «αναδύεται» από σκηνές ταινίας, απομακρυνθείτε από τα λεωφορεία ή το αυτοκίνητο και δοκιμάστε να ποδηλατήσετε μέχρι τα γειτονικά χωριά.
Στα Τρίκαλα έχουμε λόγους να το κάνουμε αυτό… Έχουμε την παράδοση με το… μέρος μας. Τι σόι «μικρό Πεκίνο» είμαστε μια φορά κι ένα καιρό. Ας τιμήσουμε την παράδοση λοιπόν κι ας βγούμε από τα τείχη της πόλης αναζητώντας γνωστές ή ακόμη και άγνωστες κοντινές και μακρινές διαδρομές.
Άλλωστε, το ποδήλατο λειτουργεί σαν ψυχοθεραπεία, αφού ανεβάζει τη διάθεση, μέσα από την απελευθέρωση ενδορφινών στον οργανισμό. Αν το μυαλό σας είναι γεμάτο σκέψεις, πάρτε το ποδήλατο και κάντε ένα μικρό ταξιδάκι, το λέει και ο… γιατρός.
Σίγουρα, χρειάζεται προσοχή! Ειδικά μέχρι να απομακρυνθείς από τα… τείχη της πόλης. Βλέπετε, έχουμε την ατυχία να μην υπάρχουν ποδηλατόδρομοι στα Τρίκαλα. Ένας - δυο που έγιναν δεν οδηγούν με ασφάλεια εκτός πολεοδομικού ιστού.
Τώρα γίνονται κάποιες προσπάθειες από τη δημοτική αρχή οι οποίες ελπίζουμε, να δικαιώσουν και τις προσδοκίες μας. Κυρίως, το μεγαλεπήβολο σχέδιο για ένα περιφερειακό δίκτυο ποδηλατοδρόμων. Καταρχήν, προβλέπεται η κατασκευή ενός ποδηλατοδρόμου από τα Τρίκαλα μέσω Πυργετού και Φωτάδα που θα καταλήγει στο πλατανόδασος του « Μπάτζιου». Ήδη η συγκεκριμένη περιοχή αποτελεί προορισμό για ποδηλάτες. Με την δημιουργία του ποδηλατοδρόμου δεν θα τον προσεγγίζουν μόνο οι μυημένοι αλλά και οι αρχάριοι καθώς θα υπάρχουν και η ασφάλεια και οι υπόλοιπες προϋποθέσεις, για μια ποδηλατάδα. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση θα έχουν την ίδια αξία τόσο το ταξίδι, όσο και ο προορισμός…

Του Λάζαρου Μάμαλη

Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Το Δημοτικό Σχολείο Μέλιγου Τρικάλων.



Το Δημοτικό Σχολείο Μέλιγου Τρικάλων ιδρύθηκε το 1952, με το Β.Δ. 6-5-1952 (ΦΕΚ 139 Α΄/27-5-1952). Το 1953 ανεγέρθηκε το διδακτήριο στο κέντρο του οικισμού.
Η λειτουργία του σχολείου ήταν σε αναστολή το σχολικό έτος 1991 – 1992.


Η κίνηση του μαθητικού δυναμικού ενδεικτικά είχε ως εξής:
Σχολικό έτος        Αριθμός μαθητών
1952 -1953                      31
1957 -1958                      15
1962 -1963                      20
1967 -1968                      20
1972 -1973                      21
1979 -1980                      10
1989 -1990                        6
Δάσκαλοι που διατέλεσαν στο σχολείο του Μέλιγου ήταν, ο Χρήστος Ζησόπουλος και Αθανάσιος Γιώτας.
Το σχολείο καταργήθηκε το 1992 και το αρχείο του βρίσκεται στο δημοτικό σχολείο Κάτω Ελάτης. Σήμερα το κτίριο χρησιμοποιείται ως πνευματικό κέντρο.


Ο οικισμός Μέλιγος, διοικητικά, σήμερα, ανήκει στον Δήμο Τρικκαίων. Αποτελεί έναν από τους συνοικισμούς του Δημοτικού Διαμερίσματος Κάτω Ελάτης, συνορεύει με το Βαλτινό και απέχει από την πόλη των Τρικάλων 12 χιλμ. 
Έχει υψόμετρο 113 μ.  και σύμφωνα με την απογραφή ο πληθυσμός ανέρχεται στους 140 κατοίκους.

Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

O πανέμορφος ποταμός των «ζωγράφων και των ποιητών»!



Αν και υπάρχουν πολλά μέρη στον κόσμο που άνετα μπορούν να περιγραφούν ως το «όνειρο κάθε φωτογράφου», ο ποταμός Li που... βρίσκεται στην επαρχία Guangxi της Κίνας ονομάζεται «το ποτάμι των ποιητών και των ζωγράφων» καθώς αποτελεί το δίχως άλλο πηγή έμπνευσης για όποιον καθίσει να στοχαστεί στις όχθες του. 


Ο ποταμός περιβάλλεται από απίστευτα τοπία με καταπράσινους λόφους, κωνικές κορυφές ασβεστόλιθου και καλλιέργειες ρυζιού, ενώ η αλιεία με κορμοράνους στα νερά του αποτελεί ένα από τα παραδοσιακά επαγγέλματα των κατοίκων της γύρω περιοχής.
Ποικιλία χρωμάτων που εναλλάσσονται ανάλογα με τη χρονική στιγμή προσδίδουν στο τοπίο μια ονειρική διάσταση, ενώ οι εικόνες του ποταμού αποτελούν συχνά εξώφυλλα σε ταξιδιωτικά έντυπα αλλά και περιοδικά σχετικά με το περιβάλλον. 


Πλήθος επισκεπτών, έρχονται εδώ, κάθε χρόνο προκειμένου να θαυμάσουν το τοπίο, αλλά και όσοι επιθυμούν να βγάλουν την επόμενη ποιητική ή ζωγραφική συλλογή τους!

Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Το τέλος του κύκλου ζωής των οχημάτων



Αγροτικά οχήματα και μηχανήματα του Βαλτινού, που χρησιμοποιήθηκαν από τους αγρότες στην παραγωγική διαδικασία, διευκολύνοντας και βοηθώντας τους στον κάματο του θεσσαλικού κάμπου.
Ώσπου ήρθε η στιγμή, της ολοκλήρωσης του κύκλου ζωής τους και παροπλίστηκαν.
Κάποτε είχαν την πρωτοκαθεδρία στο ρόλο που τους ανέθεσε ο κατασκευαστής τους.


Τώρα αποκαμωμένα και παρκαρισμένα στις άκρες των δρόμων, στις αλάνες και στα λιβάδια, παραδομένα στα χέρια της φύσης, μετέχουν σε ένα παιχνίδι περίεργου εναγκαλισμού.
Η αναγέννηση της φύσης, με τη βλάστησή της, εισχωρεί  μέσα στα σπλάχνα των οχημάτων και τα αγκαλιάζει ή τα σκεπάζει, σα να θέλει να κρύψει ή να στολίσει το παλιό, το φθαρμένο, το εγκαταλελειμμένο, το αποκαμωμένο.


Από την οικολογική οπτική, θεωρούνται ρυπογόνα υλικά, εστίες μόλυνσης και αντιαισθητικές εικόνες που προσβάλουν το περιβάλλον.
Από την ποιητική οπτική, θεωρούνται αντικείμενα, συνδεδεμένα με συναισθηματικούς δεσμούς και αναμνήσεις.


Ετούτο μόνο απόμεινε
κομμάτι σκουριασμένο
άπραγο, έρμο, θλιβερό
τρακτέρ ερειπωμένο.

Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

Αφιέρωμα στο Γυμνάσιο Βαλτινού



 Το Γυμνάσιο Βαλτινού καλύπτει και τις εκπαιδευτικές ανάγκες πολλών γειτονικών χωριών της περιοχής όπως, τα χωριά του πρώην Δήμου Καλλιδένδρου, Δενδροχώρι, Κάτω Ελάτη, Φωτάδα καθώς και τα χωριά των πρώην δήμων Πιαλίων και Κόζιακα. 


Από την υπό κατασκευή ιστοσελίδα του Γυμνασίου Βαλτινού αντλήσαμε και παρουσιάζουμε το βίντεο «Αφιέρωμα στους μαθητές της Γ' τάξης του έτους 2011-12», το οποίο δημιούργησε ο καθηγητής (μαθηματικός) κ. Γιάννης Ιακοβάκης.

Τρίτη 16 Απριλίου 2013

Γνωριμία μαθητών του Μουσικού Σχολείου Τρικάλων με τον ποιητή Ηλία Κεφάλα



 Στο πλαίσιο του Πολιτιστικού Προγράμματος «Λογοτεχνικό εργαστήρι: Δημιουργική γραφή», το οποίο εκπονείται κατά το τρέχον σχολικό έτος 2012-2013 στο Μουσικό Σχολείο Τρικάλων, με συντονίστριες καθηγήτριες τις φιλολόγους  Γεωργία Κολοβελώνη και Αλεξάνδρα Χιώτη, επισκέφθηκε το Μουσικό Σχολείο ο διακεκριμένος συμπολίτης ποιητής Ηλίας Κεφάλας.
Οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν μαζί του για θέματα που αφορούν την ποίηση και να θέσουν σχετικά ερωτήματα.
Στόχος της συνάντησης, μεταξύ άλλων, ήταν να γνωρίσουν οι μαθητές έναν αξιόλογο ποιητή και να συζητήσουν μαζί του για την ιδιαίτερη φύση και ιδιοσυστασία της ποίησης. Μπαίνοντας στο εργαστήρι του ποιητή, προβληματίστηκαν για την πράξη της συγγραφής και για το πώς ένα ποίημα, μέσα από αλλεπάλληλες ενδεχομένως γραφές, καταλήγει στην τελική μορφή του, η οποία σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι και η αρχική.
Έθεσαν στον ποιητή ενδιαφέροντα ερωτήματα, σε μια απροσχεδίαστη και αυθόρμητη συζήτηση, σχετικά με τα ερεθίσματά του για γραφή, τα πρώτα βήματά του στην ποίηση, τις συγγραφικές του προτιμήσεις. Ο κ.  Κεφάλας με τρόπο προσηνή και απλό απάντησε στα ερωτήματά τους και συνομίλησε μαζί τους για τη βαθύτερη ουσία της ποίησης και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της. 

Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ…






Γράφει η Βέρα Μπαλαμίτσα, 
μέλος του Διαδικτυακού Προγράμματος Δημοσιογραφίας 
της Ακαδημίας των Πολιτών




Διαβάζοντας κανείς την «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ» το πρώτο που νιώθει είναι θλίψη. Θλίψη γιατί κάποια απ’ όσα περιέχονται σ’ αυτήν θα έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα, χωρίς να χρειάζεται να διατυπωθούν γραπτώς μετά από «σκληρούς αγώνες, μάχες, δάκρυα και ποταμούς αίματος».
Κι όλα αυτά, γιατί η Ανθρωπότητα υπέφερε και υποφέρει ακόμη, από μυαλά διαστροφικά, φιλόδοξα και απαίδευτα, που δεν κατανοούν την έννοια και το δικαίωμα της αξιοπρέπειας των άλλων, καθώς και το ότι δεν δικαιούνται να παραβιάζουν και να βιάζουν ψυχές και σώματα. Επειδή, όμως, γεγονότα όπως οι πόλεμοι, ήταν πάντα κομμάτι της κι εκεί οι άνθρωποι «αγριεύουν» και δρουν «πρωτόγονα», τέτοιες καταστάσεις δεν μπόρεσαν ν’ αποφευχθούν.


Οι οργανωμένες κοινωνίες, βέβαια, θα πρέπει να έχουν κανόνες. Είναι αδύνατον να λειτουργήσουν με άλλο τρόπο, αποτελούμενες από έναν τεράστιο αριθμητικά πληθυσμό με διαφορετικά, σε αρκετές περιπτώσεις, χαρακτηριστικά όπως φυλετική καταγωγή, θρησκεία, συνήθειες και παραδόσεις. Η ανάμιξη αυτή που εντάθηκε με την πολιτιστική και πολιτισμική εξέλιξη έχει ίσως επιφέρει ανατροπές στην ακριβή τήρηση όλων των άρθρων της Διακήρυξης.

Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

Η ιστορία της σοκολάτας στην Ελλάδα



Η είσοδος της σοκολάτας στην Ελλάδα οφείλεται στον πρωτοπόρο Σπυρίδωνα Παυλίδη. Με το γλυκυσματοποιείον του, που βρισκόταν στη συμβολή των οδών Αιόλου και Βύσσης και το οποίο πρωτάνοιξε το 1841, προσέφερε ένα καινούριο προϊόν στην ελληνική αγορά, το οποίο αγαπήθηκε από μικρούς και μεγάλους. 
Ο Παυλίδης αρχικά παρήγαγε παραδοσιακά γλυκά, όπως μπακλαβά και λουκούμια, ενώ εμπορευόταν και μέλι, φιστίκια εισαγόμενα, καθώς και κάποια οινοπνευματώδη ποτά. Η παρασκευή της πρώτης σοκολάτας τοποθετείται το 1852.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι την εποχή εκείνη δε γίνονταν εισαγωγές κακάο στην Ελλάδα.


Η όλη διαδικασία έγινε με τη χρήση ενός μύλου για καφέ που είχε εισαχθεί αρκετά χρόνια νωρίτερα και με τη βοήθεια ενός Πολωνού τεχνίτη που εργαζόταν στο κατάστημα του Παυλίδη.
Τα χρόνια που ακολούθησαν ο Σπυρίδων Παυλίδης πραγματοποίησε διάφορα ταξίδια, λαμβάνοντας μέρος σε διάφορες εκθέσεις στο εξωτερικό όπου και βραβεύτηκε για τη σοκολάτα του.


Μετά από τη σοκολατοβιομηχανία Παυλίδου ακολούθησαν διάφορες εταιρείες που ασχολήθηκαν με την παραγωγή σοκολάτας και κακάο, καθώς και προϊόντων που την περιέχουν. 
Χρονολογικά συναντούμε πρώτη τη βιομηχανία Ζαβορίτου, Λόγγου και Μουλά, Γαβριήλογλου, έπειτα την Ίρις, την ΑΒΕΖΑΠ, την ΑΣΤΗΡ, την Άλφα, την ΙΟΝ, την εταιρεία Ατσάρου και Φλόκα.

Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

Επιλεκτικός προορισμός η φάρμα «Κόζιακας»



Από τους πλέον επιλεκτικούς προορισμούς για διάφορους εκδρομείς και επισκέπτες αποτελεί η Φάρμα «ΚΟΖΙΑΚΑΣ» στο Βαλτινό.
Η φάρμα «ΚΟΖΙΑΚΑΣ» είναι ένας χώρος που δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να γνωρίσει και να αποκτήσει σχεδόν όλα τα ζώα του ζωικού βασιλείου της γης.


Οικογένειες με τα παιδιά τους, δημοτικά σχολεία, διάφοροι Σύλλογοι αλλά και μεμονωμένοι επισκέπτες κατακλύζουν καθημερινά το εκτροφείο της Φάρμας «ΚΟΖΙΑΚΑΣ» στο Βαλτινό, για να δούνε από κοντά και να απολαύσουν τα διάφορα άγρια, ήμερα και εξωτικά ζώα που υπάρχουν εκεί.


Ο ιδιοκτήτη της Φάρμας κ. Κώστας Βότσιος με την οικογένειά του, υποδέχονται τους επισκέπτες πρόσχαρα και με ευχάριστη διάθεση τους ξεναγούν στον χώρο τους.
Άλογα, γαϊδούρια, πόνυ, ελάφια, πρόβατα, κατσίκια, στρουθοκάμηλοι, φίδια, πάπιες κύκνοι παγόνια και σχεδόν όλα τα οικόσιτα ζώα, αλλά και του δάσους βρίσκονται εκεί.


Οι επισκέπτες μπορούν να έχουν βιωματικές εμπειρίες να πιάσουν, να χαϊδέψουν τα ζώα να παίξουν μαζί τους, ακόμα και να κάνουν ιππασία.
Για επικοινωνία με τη Φάρμα «ΚΟΖΙΑΚΑΣ» στο τηλέφωνο: 6945618059
Ακολουθεί φωτορεπορτάζ...

Τρίτη 9 Απριλίου 2013

Η Άνοιξη στα ριζά του Κόζιακα



 Καταγάλανος ουρανός, λόφοι και βουνά, καταπράσινα λιβάδια ποτισμένα με το πρόσφατο νερό της ανοιξιάτικης βροχής, συνθέτουν αυτή την εποχή, ένα θεσπέσιο τοπίο, που μόνο η φύση, με τις θεϊκές πινελιές της, θα μπορούσε να αποδώσει καλύτερα.
Πρόκειται για φωτογραφίες του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Δενδροχωρίου, που αφορούν την ανοιξιάτικη εποχή στα ριζά του Κόζιακα. Μια φύση μαγεία, εδώ στον τόπο μας, που αξίζει να την απολαύσει κανείς με όλες τις αισθήσεις του.


Άνοιξη θρύψαλο μενεξεδί
Άνοιξη χνούδι περιστέρας
Άνοιξη σκόνη μυριόχρωμη


Άνοιξη πίκρισμα του σκίνου
Άνοιξη άζωτο της αμασχάλης
Άνοιξη σουσάμι αόρατο

Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

Θαυμάσιες Χορογραφίες


Οι "Pilobolus"

Οι "Pilobolus" είναι μία... ξεχωριστή θεατρική ομάδα, η οποία δίνει βέβαια και... ξεχωριστές παραστάσεις.
Κορμιά από λάστιχο που πλέκονται στα πιο αναπάντεχα σχήματα, μια διαρκής μάχη με τη βαρύτητα και τα όρια του ανθρώπινου σώματος, σε χορογραφίες υψηλής αισθητικής και παγκόσμια αναγνωρισμένης καλλιτεχνικής αξίας. Ο λόγος φυσικά για τους Pilobolus, μια εξαιρετικά ασυνήθιστη ομάδα χορού, που διανύει ήδη την τέταρτη δεκαετία της ζωής της.



Η ομάδα πήρε το όνομά της από το ομώνυμο μανιτάρι, το οποίο, παρότι το ύψος του φτάνει μόνο το 1/4 της ίντσας, είναι ικανό να εκτοξεύει το σπόρο του σε ύψος οκτώ ποδιών. Μια ομάδα χορευτών, αθλητών, ακροβατών, καλλιτεχνών του τσίρκου και της παντομίμας που βασίζεται στον αυτοσχεδιασμό, αλλά και στη σκληρή συλλογική δουλειά που την έχει καταστήσει μία από τις διασημότερες ομάδες στον κόσμο, με ένα χορευτικό ιδίωμα υψηλής ποιότητας και αισθητικού αποτελέσματος.



Το ποιητικό αυτό οπτικοακουστικό θέαμα χρωστά την πρωτοτυπία του ακόμη και στον τρόπο με τον οποίο έχει διαρθρώσει και δομήσει τα μέλη της ομάδας και τη λειτουργία της. Η ομάδα στηρίζεται στη συνεργασία και τη συμβολή πέντε καλλιτεχνικών διευθυντών και έξι χορευτών, οι οποίοι χορογραφούν και χορεύουν, ενώ, ταυτόχρονα, διευθύνουν και δημοσιεύουν οι ίδιοι τα προγράμματά της. Ένα συμπαγές, απόλυτα αυτάρκες σχήμα, όπου οι έννοιες της συν-δημιουργίας και συν-εξέλιξης βρίσκουν την πλήρη δικαίωσή τους. 

Σάββατο 6 Απριλίου 2013

Τα χαμάμια των Τρικάλων επί τουρκοκρατίας (Τουρκικοί Λουτρώνες)



Το Xαμάμ, (ή Τουρκικό λουτρό), είναι η Ανατολική έκδοση του ατμόλουτρου και θεωρείται η σάουνα της Ανατολής. Τα χαμάμ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην κουλτούρα των Ανατολικών χωρών, καθώς ήταν μέρη συναντήσεων, εξαγνισμού και αρχιτεκτονικής ομορφιάς.
Στα Τρίκαλα, εκτός από τα ιδιωτικά Χαμάμ, τα οποία δεν ήταν απαραίτητα για τα σπίτια των Τρικαλινών, υπήρχαν και τα εξής κοινά χαμάμια.
1) Το αρχαιότερο και λαβυρινθώδες βρίσκονταν αριστερά προς την συνοικία Τρικκαίογλου, στην έξοδο της ομώνυμης γέφυρας, λίγο πιο πάνω από μια θολωτή βρύση, η οποία είναι ήδη κατεστραμμένη στο σημείο αυτό, κοντά στον ποταμό Ληθαίο.


Το χαμάμ αυτό σώζονταν, όχι όμως εν λειτουργία, μέχρι την μεγάλη πλημμύρα των Τρικάλων της 4ης Ιουνίου 1907. Μετά την πλημμύρα οι πλημμυροπαθείς περίοικοι, ενεργούμενοι από την παντελή έλλειψη αντίληψης και ευαισθησίας για την αρχαιολογική αξία του χαμαμιού και επωφελούμενοι, για να προμηθευτούν από αυτό τους απαιτούμενους λίθους για την ανέγερση των οικιών τους, οι οποίοι εκ της ορμής των υδάτων είχαν καταρρεύσει θεώρησαν καλό να το καταστρέψουν. Και βέβαια, βαρύτατες ευθύνες υπάρχουν και εκ μέρους των αρχόντων για την παντελή αδιαφορία τους.

Παρασκευή 5 Απριλίου 2013

Γέννησαν το πρώτο αγοράκι τους



Το πρώτο τους παιδί γέννησαν το ζεύγος Αντώνης Τσιγάρας και Αρετή Δράκου στις 30 Μαρτίου 2013 στο Γ.Ν. Τρικάλων. 
Το νέο μέλος της οικογένειας, είναι αγόρι και χαίρει άκρας υγείας. 
Η γέννησή του γέμισε με χαρά και ευτυχία τους γονείς του, τους παππούδες και γιαγιάδες του, τους συγγενείς και τους φίλους.
Η εφημερίδα εύχεται στην οικογένεια, να τους ζήσει, πολλά κι ευτυχισμένα χρόνια.

Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

Άγνωστοι διέρρηξαν το ξωκλήσι της Παναγίας



 Άγνωστοι διέρρηξαν, πριν από λίγες ημέρες το ξωκλήσι της Παναγίας Βαλτινού και αφήρεσαν το κλιματιστικό μηχάνημα από τον χώρο του ναού.
Το περιστατικό ανησύχησε το εκκλησιαστικό συμβούλιο και τους κατοίκους του χωριού, οι οποίοι προέβησαν στην λήψη αυστηρότερων μέτρων, καθότι η πράξη υποδηλώνει την υπέρβαση των ορίων μη σεβασμού, ακόμα και σε ιερούς χώρους από αδίστακτους διαρρήκτες.

Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Απεβίωσε ο Κωνσταντίνος Πέτρου



 Απεβίωσε την Τετάρτη 3 Απριλίου 2013, ο συγχωριανός μας Κωνσταντίνος Πέτρου του Ιωάννου και της Βασιλικής, σε ηλικία 75 ετών.
Ο Κωνσταντίνος Πέτρου γεννήθηκε στο Γλίνος Τρικάλων, το 1938. Παντρεύτηκε με την Θεοδοσία το γένος Ευάγγελου Ζαμπακά και απόχτησαν δύο παιδιά: Την Καλλιόπη (συζ. Ιωάννη Ρεντίφη) και τον Ιωάννη.
Ο Κωνσταντίνος Πέτρου ευτύχισε κατά τον βίο του να χαρεί παιδιά, εγγόνια, αλλά και δισέγγονα.
Η εφημερίδα μας εύχεται τα συλλυπητήρια στους οικείους του. 

Ο Μίσα, δεν ξύπνησε…



 Και ενώ η Άνοιξη ήρθε για τα καλά, οι αρκούδες ξύπνησαν και κυκλοφορούν πάλι κανονικά στο Καταφύγιο της Καφέ Αρκούδας - μέχρι και ο Ανδρέας ο γηραιότερος αρκούδος του κόσμου - ο Μίσα δεν βγήκε ποτέ από τη φωλιά του.
Οι φροντιστές και οι βιολόγοι του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ που επιβλέπουν τη συνολική εικόνα του Καταφυγίου της Αρκούδας παρατήρησαν ότι ο Μίσα ήταν η τελευταία αρκούδα που δεν είχε ξυπνήσει σε όλο το Καταφύγιο.
Όταν απομονώθηκαν όλα τα ζώα για να μπορέσουν με όλα τα μέσα ασφαλείας να εισέλθουν στον εσωτερικό χώρο του Καταφυγίου και ως τη φωλιά του Μίσα, εντόπισαν το άψυχο σώμα του ζώου.
Στο ζώο δεν εντοπίστηκε κάποιο τραύμα, ούτε συγκεκριμένη αιτία θανάτου. Ο θάνατος επήλθε περίπου 20 ημέρες νωρίτερα.
Το ζώο απομακρύνθηκε από το Καταφύγιο και η ταφή του έγινε στους μη επισκέψιμους χώρους του Κτηνιατρικού Σταθμού Περίθαλψης Άγριων Ζώων που λειτουργεί ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ στον Αετό της Φλώρινας.


Ο Μίσα ήταν αρκούδα που γεννήθηκε σε ζωολογικό κήπο και μεταφέρθηκε στις εγκαταστάσεις του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ σε πολύ μικρή ηλικία, μαζί με τις 2 αδερφές του αρκούδες, τον καιρό των βομβαρδισμών του Βελιγραδίου.

Τρίτη 2 Απριλίου 2013

Κάθε γωνιά κι ένας μύθος «O Νάρκισσος»



 Στην Ελλάδα όλοι οι τόποι (Βουνά, ποτάμια, λίμνες, θάλασσες) έχουν αποτελέσει το σκηνικό των αρχαιότερων μύθων του πολιτισμού μας. Τα πάντα έχουν ψυχή και είναι γεμάτα θεότητες. Ένας από τους μύθους με αλληγορική σημασία είναι και ο μύθος του Νάρκισσου.


Ο Νάρκισσος στην αρχαιότητα ήταν μυθικό πρόσωπο, γιός του Κηφισού και της νύμφης Λειριώπης. Ήταν ονομαστός για τη σπάνια ομορφιά του και υπάρχουν διάφορες παραδόσεις γι’ αυτόν. Σύμφωνα με μία από αυτές ο νέος ήταν τόσο όμορφος που τον είχαν ερωτευθεί όλες οι νύμφες του δάσους. Εκείνος όμως τις αγνοούσε και αυτοθαύμαζε το καθρέφτισμά του στο νερό. Οι Θεοί αποφάσισαν να τον τιμωρήσουν και κάποια μέρα έπεσε στο νερό και πνίγηκε. Απόμεινε όμως ένα λευκό λουλούδι με χρυσό στεφάνι στο κέντρο να τον θυμίζει.


Ο μύθος του Νάρκισσου είναι η αλληγορία του ανθρώπου που γίνεται θύμα του κόσμου. Ο Νάρκισσος δεν ερωτεύεται τον εαυτό του αλλά την αντανάκλαση του ειδώλου του στο νερό, χωρίς να συνειδητοποιήσει ότι αυτό είναι μόνο μια εικόνα.

επικοινωνιστε μαζι μας