Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

"Τα γαϊδουράκια" Παλιές εικόνες του χωριού


Πριν την εμφάνιση των αγροτικών μηχανών και των αυτοκινήτων, στο Βαλτινό, οι μεταφορές της γεωργικής παραγωγής και των ίδιων τον ανθρώπων γίνονταν αποκλειστικά και μόνο με τα άλογα, τα μουλάρια και τα γαϊδούρια.
Ήταν πολύ συνηθισμένη η εικόνα να βλέπεις, στους χωμάτινους δρόμους του χωριού, τους οι αγρότες, να πηγαινοέρχονται στις δουλειές τους, πάνω στο γαϊδουράκι.
Ακόμα πιο συνηθισμένη ήταν η φωνή αυτών των συμπαθέστατων ζώων (ογκανισμός - γκάρισμα) που συχνά ακούγονταν και αντηχούσε τα μεσημέρια στο χωριό.


Τα γαϊδουράκια σε σύγκριση με τα άλογα είχαν πολύ μεγάλη αντοχή στην κοπιώδη εργασία, στον καύσωνα, στις ασθένειες, στην πείνα και την δίψα. Ήταν εξαιρετικά λιτοδίαιτα, πολύ υπομονετικά και μακροβιότερα του αλόγου.
Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι του χωριού εκτρέφανε στο σπίτι τους και από ένα γαϊδουράκι. Εξοπλίζονταν με την κατάλληλη ιπποσκευή και έτσι πάνω στις πλάτες των υποζυγίων έβαζαν το σαμάρι που θα μοίραζε και θα μετέφερε ομαλά το βάρος και τις δυνάμεις του φορτίου που συχνά ξεπερνούσε τα 100 κιλά.


Κάθε ζώο είχε σαμάρι φτιαγμένο στα μέτρα του, για να εφαρμόζει τέλεια και για να σαμαρωθεί έπρεπε να είχε κλείσει τα 3-4 χρόνια της ηλικίας του. Ένα καλό σαμάρι μπορούσε να κρατήσει πάνω από 15 χρόνια. Συνήθως τα υποζύγια κουβαλούσαν το ίδιο σαμάρι μια ολόκληρη ζωή.

επικοινωνιστε μαζι μας