Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

Προσωπικότητες των Τρικάλων. "Ο Κωνσταντίνος Παπαστεργίου"


Αφιέρωμα στην πολυσχιδή προσωπικότητα του Κωνσταντίνου Παπαστεργίου

Από την τηλεταινία του Βασίλη Κονταξή «Προσωπικότητες των Τρικάλων» παραγωγής 1997.


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Κωνσταντίνος Παπαστεργίου γεννήθηκε το 1931 στην Πύλη Τρικάλων, όπου τελείωσε το 4τάξιο Δημ. Σχολείο. Φοίτησε στο Γυμνάσιο Μουζακίου αρχικά και αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Τρικάλων με το βαθμό "Άριστα".
Το 1955 τελείωσε Πολιτικός Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, πρώτος μεταξύ των συμφοιτητών του.
Την ίδια ημέρα της αποφοίτησης του προσλήφθηκε από τον Καθηγητή του Ε.Μ.Π. Περικλή Παρασκευόπουλο και τοποθετήθηκε ως εργοταξιάρχης υπαίθρου στη σεισμόπληκτη περιοχή Μαγνησίας.
Το 1957 υπηρέτησε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στην αποκατάσταση των σεισμοπλήκτων Σχολών, Εκκλησιών και Δημ. κτιρίων Μαγνησίας.


Κατά τα έτη 1959-1960 υπηρέτησε ως Δημομηχανικός Τρικκαίων και από τότε αρχίζει η ενασχόλησή του με τα κοινά, ειδικότερα με την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Το 1964 εκλέγεται Δημοτικός Σύμβουλος του Συνδυασμού, του αείμνηστου Δημάρχου Ιωάννη Μάτη και το 1966 εκλέγεται πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου μέχρι τις αρχές  Ιουνίου του 1967, οπότε και παραιτήθηκε.
Το φθινόπωρο του 1974 επανήλθε ως πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου.
Τον Μάρτιο του 1975 εκλέγεται για πρώτη φορά Δήμαρχος Τρικκαίων επικεφαλής υπερκομματικού συνδυασμού.

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015

Μάγεψε με τη φωνή της η σοπράνο Νίνα Κουφοχρήστου


Coloratura σημαίνει χρωμάτισμα, στόλισμα, παιχνίδισμα και δεξιοτεχνία σε περίτεχνες μελωδικές γραμμές.  
Αυτό το είδος μουσική απόλαυσε, το τρικαλινό κοινό, στην συναυλία οπερατικού τραγουδιού με τη σοπράνο Νίνα Κουφοχρήστου και τον πιανίστα Λεωνίδα Τουρούτογλου, που πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο Τρικάλων.
Η ταλαντούχα συντοπίτισσά μας κ. Νίνα Κουφοχρήστου, αλλά και ο χαρισματικός πιανίστας κ. Λεωνίδας Τουρούτογλου άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις και συγκίνησαν με τις ερμηνείες τους, όλους όσοι παραβρέθηκαν στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου, την Δευτέρα 28 -12 -2015.


Με εργαλεία το ταλέντο, τη φαντασία, το ρομάντζο, το δράμα, τον λυρισμό και τη δημιουργικότητά τους,  έδωσαν τη ευκαιρία στους φίλους της Κλασικής μουσικής να απολαύσουν μια «βεντάλια» με άριες από διάσημες όπερες των J. Strauss, G. Rossini, W.A. Mozart, G.F. Handel, G. Verdi αλλά και Ελλήνων δημιουργών, όπως Σ. Σαμάρα, Α. Κωνσταντινίδη, κ.α.
Η παρουσίαση του προγράμματος έγινε από την κ. Νατάσα Παπαστάθη.
Η τρικαλινή υψίφωνος ζει και δραστηριοποιείται στη Γερμανία, όπου έχει εμφανιστεί με πληθώρα ρόλων του οπερατικού ρεπερτορίου, ενώ πρόσφατα εμφανίστηκε στην Λυρική Σκηνή στο ρόλο της Βασίλισσας της Νύχτας. Ακόμη έχει αποσπάσει σημαντικά βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς τραγουδιού όπως το Grand Prix Maria Callas και ο διαγωνισμός της Montserrat Caballé στην Ισπανία.

Είναι η πρώτη φορά που η σοπράνο Νίνα Κουφοχρήστου παρουσιάζει συναυλία στη γενέτειρά της, τα Τρίκαλα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, τα έσοδα που προέκυψαν από τη συναυλία που πραγματοποιήθηκε δόθηκαν για την ενίσχυση του Κοινωνικού Παντοπωλείου του Δήμου Τρικκαίων. 

Πηγή: tameteora.gr

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015

ΕΚΔΟΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ «ΓΕΝΕΘΛΙΟΣ ΤΟΠΟΣ ΔΙΠΟΤΑΜΟΣ - ΛΕΣΤΙΝΟ ΤΡΙΚΑΛΩΝ».



Το απόγευμα του Σαββάτου 26 Δεκεμβρίου 2015, στην αίθουσα του δημοτικού σχολείου, ο ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΠΟΤΑΜΟΥ «Άγιος Χριστόφορος» διοργάνωσε την παρουσίαση του νεοκδοθέντος βιβλίου, της Σωτηρίας Σακελλαρίου – Παπαϊωάννου με τίτλο «ΓΕΝΕΘΛΙΟΣ ΤΟΠΟΣ ΔΙΠΟΤΑΜΟΣ - ΛΕΣΤΙΝΟ ΤΡΙΚΑΛΩΝ».
Πρόκειται για ένα βιβλίο 450 σελίδων, στις οποίες καταγράφεται η ιστορία και η φυσιογνωμία του χωριού Διπόταμος Τρικάλων.
Από νωρίς η αίθουσα άρχισε να υποδέχεται όσους ήθελαν να ακούσουν για το βιβλίο σε μια ξεχωριστή βραδιά γεμάτη θαυμασμό, συγκίνηση και υπερηφάνεια.


Την παρουσίαση του βιβλίου έκαναν: Ο Δικηγόρος Μιχάλης Γκιολές, ο Φιλόλογος Γιώργος Παπαϊωάννου και η συγγραφέας του βιβλίου Σωτηρία (Ρούλα) Σακελλαρίου – Παπαϊωάννου.
Οι δύο πρώτοι ομιλητές, μέσα σε ένα πολυπληθές κοινό, αφού συνεχάρησαν και σκιαγράφησαν την προσωπικότητα της συγγραφέως, άρχισαν να ξετυλίγουν σιγά σιγά το κουβάρι της ύλης του βιβλίου που αναφέρεται στο χωριό Διπόταμος Τρικάλων. Ένα χωριό που η ιστορία του διαδραματίζεται αιώνες τώρα σε μια κοινωνία κλειστή, όπου μοιραία βασίλευαν και όριζαν τη ζωή των ανθρώπων παμπάλαια ήθη, έθιμα και παραδόσεις.


Η όλη δομή του βιβλίου στηρίζεται σε 9 ενότητες – μέρη.
Το Πρώτο Μέρος περιλαμβάνει ιστορικά στοιχεία του τόπου από το 198 π.Χ. μέχρι το 1898 μ.Χ.
Στο Δεύτερο Μέρος καταγράφεται το χωροταξικό- οικιστικό περιβάλλον και τα ιστορικά και δημογραφικά στοιχεία.
Στο Τρίτο Μέρος καταγράφονται τα λαογραφικά στοιχεία ήθη και έθιμα – παραδόσεις.
Στο Τέταρτο Μέρος περιγράφεται η παραδοσιακή πρακτική ιατρική, τα ξόρκια και οι συνταγές του τόπου.
Στο Πέμπτο Μέρος γίνεται αναφορά στην ντοπιολαλιά και στα γλωσσικά φαινόμενα παρουσιάζοντας ένα ευρύ και ενδιαφέρον λεξιλόγιο του τόπου.
Στο Έκτο Μέρος καταγράφονται τα γενεαλογικά δένδρα όλων των οικογενειών του Διποτάμου.
Στο Έβδομο Μέρος παρουσιάζονται διάφορες εικόνες από τη σχολική ζωή.
Στο Όγδοο Μέρος παρουσιάζεται ένα ενδιαφέρον φωτογραφικό υλικό συλλεγμένο από τα οικογενειακά αρχεία του χωριού και χωρισμένο κατά οικογένεια.
Το βιβλίο τελειώνει με την παρουσίαση Πρότυπων Σχεδιαγραμμάτων των Γενεαλογικών Δένδρων Διποτάμου.


Την εκδήλωση έκλεισε με την ομιλία της η συγγραφέας Ρούλα Σακελλαρίου- Παπαϊωάννου, η οποία μέσα σε ένα φορτισμένο συγκινησιακά κλίμα, κέντρισε το ενδιαφέρον με την περιγραφή του ταξιδιού της, από την σύλληψη της ιδέας της συγγραφής μέχρι την έκδοση αυτού του βιβλίου. Περιέγραψε τα βαθιά συναισθήματά της για το χωριό που γεννήθηκε και τους κατοίκους του και μετέδωσε σε όλους την αίσθηση της ανάγκης για αναθεώρηση σε αξίες και ιδανικά που έχουν μισοξεχασθεί. Στη συνέχεια ευχαρίστησε όλους όσους βοήθησαν και συνέβαλαν στην ολοκλήρωση αυτού του έργου, το οποίο θα αποτελεί χρυσή παρακαταθήκη για το πολυαγαπημένο της χωριό.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ της συγγραφέως Σωτηρία (Ρούλα) Σακελλαρίου – Παπαϊωάννου

Η Ρούλα Σακελλαρίου – Παπαϊωάννου γεννήθηκε στον Διπόταμο Τρικάλων το 1951. Τελείωσε το 1/θέσιο Δημοτικό σχολείο του χωριού το 1963 και στη συνέχεια, το Γυμνάσιο Θηλέων Τρικάλων το 1969.
Οι περγαμηνές της είναι μικρές. Η αγάπη της όμως, για τον τόπο που την γέννησε, είναι τεράστια.
Είναι πτυχιούχος της Σχολής Νηπιαγωγών Θεσσαλονίκης (1969 – 1970) και απόφοιτος του τμήματος Μετεκπαιδεύσεως του Μαρασλείου Διδασκαλείου Αθηνών (1978 -1980).
Υπηρέτησε 33 χρόνια, ως νηπιαγωγός, στο Λιοντάρι Θηβών, στην Αλίαρτο Βοιωτίας και στο 6ο Νηπιαγωγείο Δάφνης Αθηνών.
Είναι παντρεμένη με τον Αντώνη Παπαϊωάννου από το Μικρό Κεφαλόβρυσο Τρικάλων. Έχει δύο γιούς, τον Γιάννη και τον Νίκο, και δύο εγγόνια, τον Πύρρο – Αντώνη και τη Γλαύκη – Σωτηρία.
Από το 2005 διαμένει μόνιμα στο Μικρό Κεφαλόβρυσο Τρικάλων.

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

Συναυλία με την σοπράνο Νίνα Κουφοχρήστου στο Πνευματικό Κέντρο Τρικάλων


Coloratura σημαίνει χρωμάτισμα, στόλισμα, παιχνίδισμα και δεξιοτεχνία σε περίτεχνες μελωδικές γραμμές. Αυτή τη μουσική θα απολαύσουμε στην συναυλία οπερατικού τραγουδιού με τη σοπράνο Νίνα Κουφοχρήστου και τον πιανίστα Λεωνίδα Τουρούτογλου, που θα πραγματοποιηθεί στο Πνευματικό Κέντρο Τρικάλων τη Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015 στις 21:00.
Θα ακουστούν διάσημες άριες από τις πιο αγαπημένες όπερες όπως η Τραβιάτα, ο Μαγικός Αυλός, η Νυχτερίδα κ.α., αλλά και τραγούδια Ελλήνων συνθετών εμπνευσμένα από την ελληνική παράδοση, σε ένα πρόγραμμα με εύθυμη και χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα.
Η Τρικαλινή υψίφωνος, που έλκει την καταγωγή της από το Βαλτινό, ζει και δραστηριοποιείται στη Γερμανία, όπου έχει εμφανιστεί με πληθώρα ρόλων του οπερατικού ρεπερτορίου, ενώ πρόσφατα εμφανίστηκε στην Λυρική Σκηνή στο ρόλο της Βασίλισσας της Νύχτας. Ακόμη έχει αποσπάσει σημαντικά βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς τραγουδιού όπως το Grand Prix Maria Callas και ο διαγωνισμός της Montserrat Caballé στην Ισπανία.
Ο πιανίστας Λεωνίδας Τουρούτογλου ειδικεύεται στη μουσική προετοιμασία τραγουδιστών (κορεπετισιόν). Συνεργάστηκε σε πολλές παραγωγές της Όπερας Θεσσαλονίκης από το 2004 μέχρι το κλείσιμό της το 2009, και από το 2014 με την Όπερα του Βούπερταλ. Πραγματοποιεί συχνά συναυλίες σε Ελλάδα και Γερμανία στο πλευρό καταξιωμένων τραγουδιστών.
Είσοδος 5 €
Υπενθυμίζουμε ότι για την ενίσχυση του Κοινωνικού Παντοπωλείου του Δήμου θα συγκεντρωθούν τρόφιμα στο ισόγειο του Πνευματικού Κέντρου.

Νίνα Κουφοχρήστου – Σοπράνο

Γεννήθηκε στα Τρίκαλα όπου ξεκίνησε σπουδές πιάνου. Είναι απόφοιτη του Τμήματος Μουσικών Σπουδών Α.Π.Θ., κάτοχος πτυχίων Αρμονίας, Αντίστιξης και Φούγκας, Διπλώματος Μονωδίας με καθηγήτρια την Κατερίνα Καρατζά και Διπλώματος Μελοδραματικής του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης. Με υποτροφία του ιδρύματος Ωνάση ολοκλήρωσε σπουδές τριών μεταπτυχιακών προγραμμάτων στο μουσικό πανεπιστήμιο της Κολονίας: Μάστερ και Konzertexamen Οπερατικού Τραγουδιού υπό την Brigitte Lindner, και μάστερ Μπαρόκ Τραγουδιού υπό τον Kai Wessel.

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2015

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

Χριστουγεννιάτικη χορευτική μαγεία από την Τέρψις στον «Μύλο των Ξωτικών» το Σάββατο!




Ο Δήμος Τρικκαίων και το e-Τrikala Α.Ε. μεταμορφώνει και φέτος το Μύλο Ματσόπουλου σε «Μύλο των Ξωτικών», το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής παιχνιδιών, χαράς, δημιουργίας και ελπίδας. Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και η Ακαδημία Χορού Τέρψις συμμετέχει για πέμπτη χρονιά στο «Μύλο των Ξωτικών».
Το Σάββατο 19 Δεκεμβρίου και ώρα 6.00 μ.μ., η Τέρψις θα κάνει τη δυναμική της παρουσία επί σκηνής, με τμήματα παιδικά, εφηβικά και ενηλίκων. Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει χορογραφίες σε ρυθμούς latin, hiphop, oriental, zumba, break dance κ.α. Την παρουσίαση θα απογειώσουν οι αγωνιστικές ομάδες Latin. Το Χριστουγεννιάτικο σκηνικό θα συμπληρώσει το μουσικοχορευτικό σόου της Ακαδημίας που θα περιλαμβάνει χορογραφίες από τους καθηγητές μας:
Ζαμπέλη Κατερίνα (Υπεύθυνη Δημιουργικού Χορού), Θανασάρα Δήμητρα (Υπεύθυνη Latin), Κόκκαλη Σταυρούλα (Υπεύθυνη Oriental), Παπαδημητρίου Γιάννη (Υπεύθυνο Hip-Hop & BreakDance), Τσιγάρα Γεωργία (Υπεύθυνη Zumba, Zumba Kids & Καλλιτεχνική Επιμέλεια Εκδήλωσης), Μπουργάνη Αθανάσιο (Υπεύθυνο Δημοσίων Σχέσεων & Γενική Επιμέλεια Εκδήλωσης), Τσεργή Ιωάννα (Υπεύθυνη Ακαδημίας).
Αλλά και μία εμφάνιση – έκπληξη από τους Δημήτρη Τσακίρη και Μυρσίνη Σταματίου, μέλη της ομάδας Bucking Fastards (Pro Dancers – Θεσσαλονίκη) που θα παρουσιάσουν μία χορογραφία hip-hop / jazz / dancehall.
Την Τρίτη 29 Δεκεμβρίου στις 8:00μ.μ., η Ακαδημία Χορού Τέρψις θα συμμετέχει για δεύτερη χρονιά σε μια ακόμη Χριστουγεννιάτικη Εκδήλωση που διοργανώνει ο Δήμος Φαρκαδώνας. Θα παρουσιαστούν χορογραφίες latin, hiphop, oriental από τις αγωνιστικές ομάδες αλλά και από τα προχωρημένα τμήματα της Ακαδημίας.
Με ιδιαίτερη χαρά και περηφάνια ανακοινώνουμε τη λειτουργία της Ακαδημίας Χορού Τέρψις και στην Πύλη (25ης Μαρτίου-απέναντι από την Πυροσβεστική). Σας περιμένουμε όλους, μαθητές και φίλους, για ακόμη περισσότερο χορό και διασκέδαση!!!
Οι εγγραφές συνεχίζονται καθημερινά: Δευτέρα – Παρασκευή 17:00 – 21:00, Σάββατο 10:00 – 18:00
Διεύθυνση: Κολοκοτρώνη 19 (Δίπλα στα Δικαστήρια), Τρίκαλα & 25ης Μαρτίου (απέναντι από την Πυροσβεστική), Πύλη
Τηλέφωνο επικοινωνίας 24310 – 74622 & 6934058832




The city of Trikala


Μια περιπλάνηση στα κεντρικότερα σημεία των Τρικάλων.
Μια ονειρική βόλτα στα ομορφότερα σημεία της πόλης των Τρικάλων.
Μια χριστουγεννιάτικη νότα με τις καλύτερες ευχές από το Trikala City.
Ένα βίντεο που δημιούργησε ο Αριστείδης Ζάχος (renovate3dtech.com) και αποτυπώνει την ομορφιά της Πόλης μας.


Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015

Απεβίωσε η Ελένη Κουφοχρήστου Σύζυγος του Ιωάννου


Απεβίωσε την Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015, η συγχωριανή μας Ελένη Κουφοχρήστου, σύζυγος του Ιωάννου, σε ηλικία 80 ετών.
Η Ελένη Κουφοχρήστου το γένος Κωνσταντίνου Τσιγάρα γεννήθηκε στο Βαλτινό το 1935. Ήταν παντρεμένη με τον Ιωάννη Κουφοχρήστο και είχαν τρία παιδιά. Την Σοφία (συζ. Γεωργίου Παππά), τον Κωνσταντίνο και τον Στέργιο.

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

Πέρασα κι εγώ από κει κι είχα παπούτσια από χαρτί


του Βασίλη Λουλέ
«Πέρασα κι εγώ από κει κι είχα παπούτσια από χαρτί
από πάνω κόκκινα κι από κάτω κόσκινα»:
έτσι τέλειωναν συχνά τα παραμύθια που έλεγαν παλιά οι άνθρωποι. Έτσι τελειώνουν και τώρα αυτά που λένε οι τελευταίοι, ίσως, γέροι παραμυθάδες στον κινηματογραφικό φακό, στο ντοκιμαντέρ που γύρισα στα χωριά των Τρικάλων.
Παραμύθια του κάμπου και των βουνών.
Άνθρωποι απλοί, βοσκοί, νοικοκυρές, αγρότες, άνθρωποι δεμένοι με τη γη και τα ζώα, αγράμματοι οι περισσότεροι, προικισμένοι όμως με το χάρισμα της αφήγησης. Από στόμα σε στόμα, από παππούδες και γιαγιάδες σε παιδιά και σε εγγόνια, οι παραμυθάδες διέσωσαν ιστορίες, παραδόσεις και θρύλους, τραγούδια και στιχάκια που θα είχαν πια χαθεί.

Η Σαββούλα

Ένα μεγάλο οδοιπορικό στα παραμύθια λοιπόν, μέσα από το οδοιπορικό των παλικαριών που ξεκινάν να βρουν την τύχη τους ή να κερδίσουν την καρδιά της όμορφης βασιλοπούλας, που συναντούν εμπόδια στο δρόμο, που στέκονται σε τρίστρατα και παίρνουν το μονοπάτι το δύσκολο και «…προχωράν και προχωράν…» και φτάνουν σε κόσμους άγνωστους πανέμορφους τρομακτικούς, και περιπλανώνται άσκοπα και ξεστρατίζουν και κοιμούνται όπου βρεθούν και νυχτωθούν. Αρετές του παλιού καιρού, τότε που ο χρόνος κύλαγε αλλιώς, που η βραδύτητα ήταν αρετή, που το θαύμα ήταν εφικτό κι ο στοχασμός θεωρούνταν σοφία – κι όχι χάσιμο χρόνου. Αρετές και αξίες που φτάνουν πολύ πίσω, στα μεγάλα έπη του Ομήρου, του πρώτου παραμυθά που κατέγραψε τις προφορικές ιστορίες που είχαν φτάσει ως τις δικές του μέρες.
«Γιατί έκανες αυτή την ταινία;»: η κλασσική ερώτηση προς κάθε σκηνοθέτη.
Κι εγώ αναρωτήθηκα το ίδιο, κι ακόμα αναρωτιέμαι, για να ‘μαι ειλικρινής. Και προσπαθώ να καταγράψω τις φωναχτές μου σκέψεις.
Ένα ντοκιμαντέρ λοιπόν με παραμύθια και λαϊκούς παραμυθάδες.
Μια ταινία για τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας που φεύγουν και παίρνουν μαζί τους έναν ολόκληρο κόσμο, έναν πλούτο αιώνων που δεν αναπληρώνεται: γιατί σε μια εποχή που ακόμα και η εικόνα έχει πλέον εκτοπιστεί από την πληροφορία, η προφορική αφήγηση μοιάζει τόσο μα τόσο μελαγχολικά περιθωριακή και ανήμπορη να αντισταθεί.

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

Το ορυχείο αλατιού Wieliczka-ένα υπόγειο μνημείο πολιτισμού


Στη νότια Πολωνία, στην μητροπολιτική περιοχή της Κρακοβίας, στην πόλη Wieliczka, βρίσκεται ένα ορυχείο αλατιού.
Τώρα θα μου πείτε τι το ιδιαίτερο μπορεί να έχει ένα ορυχείο;
Κι όμως αυτό το ορυχείο είναι εκπληκτικό!!!
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Το ορυχείο αυτό λειτουργούσε από τον 13ο αιώνα μέχρι το 2007. Σε αυτό παράγονταν επιτραπέζιο αλάτι και ήταν το δεύτερο παλαιότερο ορυχείο στον κόσμο. 
Το 1119, γίνεται για πρώτη φορά αναφορά στο "λευκό χρυσό" της περιοχής.
Το 1950 μετατρέπεται σε μουσείο και αρχίζει να δέχεται επισκέπτες. 


Σήμερα το αλατορυχείο αποτελεί δημοφιλή τουριστικό προορισμό. Η περιήγηση στους φαντασμαγορικούς χώρους του αλατωρυχείου έχει διάρκεια περίπου δύο ώρες, με συνοδεία πάντοτε ξεναγού. Δεκάδες αγάλματα κι έναν ολόκληρο καθεδρικό ναό έχουν αφήσει πίσω τους οι ανθρακωρύχοι. 
Σκαλισμένα σε ορυκτό αλάτι!!!  Στα παλιά γλυπτά του ορυχείου προστίθενται νέα, φτιαγμένα από σύγχρονους καλλιτέχνες.


Περίπου 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι επισκέπτονται το ορυχείο ετησίως. Έχει βάθος 327 μέτρα 2.040 αίθουσες και μήκος πάνω από 300 χιλιόμετρα. Το ορυκτό αλάτι έχει γκρι χρώμα, μοιάζει περισσότερο με γρανίτη και δεν είναι λευκό, κρυσταλλικό, όπως οι περισσότεροι επισκέπτες περιμένουν να δουν.


Το ορυχείο περιλαμβάνει ακόμα μια υπόγεια λίμνη. Για τους επισκέπτες έχει δημιουργηθεί ένα τουριστικό μονοπάτι μήκους 3,5 χιλιομέτρων, που περιλαμβάνει ιστορικά αγάλματα, μυθικές φιγούρες σκαλισμένα σε ορυκτό αλάτι. 

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

Ελλάδα – Φθινοπωρινές εικόνες


Η Ελλάδα μπορεί να ξεχωρίζει το καλοκαίρι με τον ήλιο και τα καταγάλανα νερά της, τις πανέμορφες ακτές και τα ψαροχώρια της, ωστόσο και το φθινόπωρο δεν μπορεί παρά να κλέψει τις εντυπώσεις. Αρκεί κάποιος να κάνει μια βόλτα στα βουνά, στα ορεινά χωριά της αλλά και δίπλα στις λίμνες και στα ποτάμια της και να θαυμάσει όλες τις φθινοπωρινές αποχρώσεις σε μια εικόνα… Ρίξτε μια ματιά σε πανέμορφα πλάνα από όλη τη χώρα, όπου το φθινόπωρο κάνει για τα καλά την εμφάνισή του!



Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015

Μουσικό ταξίδι με τον Θωμά Σιώμο, την Κατερίνα Μπαρμπαρούση και τον Σπύρο Τσιώλη σε ηχοχρώματα της μπουάτ


Το Ηχόπλοο θα μας ταξιδέψει με ήχους που συγκινούν και βηματίζουν στις καρδιές μας.
Ένα ταξίδι με τραγούδια που κάνουν τις στιγμές μας να αποκτούν νόημα. 

Γιατί το τραγούδι είναι πολιτισμός. 
Και ο πολιτισμός δεν σταμάτησε να υπάρχει.

Τραγούδι: Θωμάς Σιώμος Κατερίνα Μπαρμπαρούση
Κιθάρα: Σπύρος Τσιώλης
Το Σάββατο 21 Νοεμβρίου στο Μουσικό στέκι ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ
Εναρξη 22:30
Είσοδος: 5 Ευρώ

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

Απεβίωσε ο Ιωάννης Κουφοχρήστος του Νικολάου


Απεβίωσε ο συγχωριανός μας Ιωάννης Κουφοχρήστος του Νικολάου και της Ευαγγελίας την Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015, σε ηλικία 86 ετών.
Ο Ιωάννης Κουφοχρήστος  γεννήθηκε το 1929 στο Βαλτινό. Παντρεύτηκε με την Ελένη το γένος Κωνσταντίνου Τσιγάρα και απόχτησαν τρία παιδιά. Την Σοφία (Συζ. Γεωργίου Παππά), τον Κωνσταντίνο και τον Στέργιο.

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

Το πρώτο μήνυμα του νέου Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών κ. Χρυσόστομου

Με την 1η του Εγκύκλιο, ο νέος Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών κ. Χρυσόστομος, στέλνει μήνυμα προς «Τόν εὐλαβῆ κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ λαό τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως».


Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ 1η 
Π ρ ό ς Τόν εὐλαβῆ κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ λαό
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί,
λαέ τοῦ Θεοῦ περιούσιε καί εὐλογημένε,
χαίρετε, ἐν Κυρίῳ!

Μέ τήν ψῆφο τῆς Σεπτῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μετά τήν γενναία κίνηση τοῦ πολυσεβάστου Μητροπολίτου μας κ. Ἀλεξίου νά ζητήσει ἡ Ἱερά Μητρόπολίς μας, τήν ὁποία ἐπί τριάντα τέσσερα χρόνια μέ ἀγάπη, σύνεση καί ἔμπνευση θεοφιλῶς ἐποίμανε, νά ἀποκτήσει νέον ποιμενάρχη, ξεκινοῦμε, σύν Θεῷ, τήν διακονία μας κοντά σας! Καί θέλουμε, διά τῆς παρούσης, νά σᾶς καταστήσουμε μετόχους τῆς χαρᾶς μας γιά τήν συμπόρευσή μας στήν ὁδό τοῦ Κυρίου. Νά ζητήσουμε ἀπό ὅλους τήν προσευχή καί τήν ἀγάπη σας, Κύριος ὁ Θεός, διά πρεσβειῶν τῶν Ἁγίων τοῦ τόπου μας, τοῦ Ἁγίου Βησσαρίωνος Ἀρχιεπισκόπου Τρίκκης, τοῦ Ἁγίου Οἰκουμενίου, τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Νικολάου ἀρχιεπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας τοῦ Θαυματουργοῦ, τῶν ὁσίων πατέρων ἡμῶν Νικολάου τοῦ ἐκ Μετσόβου, καὶ Δανιὴλ τοῦ ἐκ Τσοτίου καὶ τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὐφραίμ, καθώς καί ὅλων ἐκείνων τῶν ἀφανῶν οἱ ὁποῖοι στόλισαν τήν ἐκκλησιαστική ἱστορία τῆς περιοχῆς μας, νά εὐλογήσει τήν ποιμαντορία μας καί νά συνδράμει ὥστε διά τῶν καλῶν ἔργων μας νά δοξαστεῖ «τό ὄνομα τοῦ Πατρός μας ἐν οὐρανοῖς» ( Ματθ. 5,16).
Δέν ἤρθαμε σέ ἕναν τόπο ἄγνωστο. Ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἀγάπη τοῦ γέροντός μας, Μητροπολίτου κ. Ἀλεξίου, εὐδόκησαν ὥστε ἐπί ἕνα καί πλέον ἔτος νά διακονήσουμε τήν τοπική Ἐκκλησία καί ἐσᾶς. Γνωρίσαμε ἕναν λαό εὐλογημένο. Εὐγενικό. Πρωτοπόρο. Δυναμικό. Μέ εὐσέβεια καί ἀγάπη πρός τήν Ἐκκλησία. Ἕτοιμο νά ἀνταποκριθεῖ στά ὅσα ἐκείνη τοῦ προσφέρει καί στά ὅσα τοῦ ζητᾶ νά βοηθήσει. Καί παρότι δέν τό περιμέναμε, κληθήκαμε ἀπό τόν Θεό νά ἀναλάβουμε τήν πνευματική ἡγεσία του. Ἀποδεχθήκαμε τήν κλήση αὐτή. Μέ χαρά καί μέ συνοχή καρδίας.
Χαρά, διότι θά μπορέσουμε νά προσφέρουμε πλέον ὅλο μας τό εἶναι σ’ αὐτόν τόν τόπο καί σ’ αὐτόν τόν λαό. Θά γίνει ἡ πατρίδα μας καί ἡ πνευματική μας οἰκογένεια. Οἱ ἄνθρωποί του, δηλαδή ὅλοι ἐσεῖς, θά εἶστε οἱ κατά πνεῦμα ἀδελφοί μας. Οἱ πλησίον μας. Αὐτοί μέ τούς ὁποίους θά συμπορευθοῦμε στήν ὁδό τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί στόν ἀγώνα γιά ἕναν κόσμο στόν ὁποῖο τό ὄνομα «χριστιανός ὀρθόδοξος» θά ἀποτελεῖ τό καύχημά μας, τό σημεῖο τῆς προσφορᾶς, τῆς δημιουργικότητας καί τῆς ἀναστάσεως. Θά εἶστε αὐτοί τούς ὁποίους θά μνημονεύουμε σέ κάθε Θεία Λειτουργία καί σέ κάθε προσευχή μας. Αὐτοί πού κοντά σας θά ἀναπαυόμαστε διά τῆς συναναστροφῆς, διά τοῦ διαλόγου, διά τῆς κατά Χριστόν κοινωνίας. Θά μοιραζόμαστε τίς χαρές καί τίς λύπες. Καί τήν ἴδια στιγμή θά καταθέτουμε τήν μαρτυρία μας γιά τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ἀκέραιη, ἀκαινοτόμητη καί δυναμική στίς δυσκολίες καί τούς πειρασμούς τῶν καιρῶν μας.
Συνοχή καρδίας διότι ἡ ἀποστολή μας δέν εἶναι εὔκολη. Διαδεχόμαστε ἕναν ἐμπνευσμένο Ἱεράρχη, τοῦ ὁποίου ἡ ζωντανή παρακαταθήκη ἔχει ἀνεβάσει ψηλά τόν πῆχυ καί πρέπει νά φανοῦμε ἱκανοί συνεχιστές του. Καί τήν ἴδια στιγμή γνωρίζουμε ὅτι ὁ Ἐπίσκοπος εἶναι «ὡς πόλις ἐπάνω ὄρους κειμένη» (Ματθ. 5,14). Οἱ πάντες κοιτοῦν πρός αὐτόν καί προσδοκοῦν. Ἄλλοι καλοπροαίρετα. Ἄλλοι μέ ὑστεροβουλία. Πολλοί εἶναι ἕτοιμοι νά τόν ἀγαπήσουν καί νά συμπορευτοῦν. Πάντοτε ὅμως θά ὑπάρχουν καί ἐκεῖνοι πού θά θέλουν νά τόν κρίνουν, γιά νά κάνουν κακό στήν Ἐκκλησία. Καί τήν ἴδια στιγμή εἶναι τό μέγεθος τῆς εὐθύνης μεγάλο, δυσανάλογο μέ τίς ἀνθρώπινες δυνάμεις. Ὅμως «ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τόν φόβον» (Α’ Ἰωάν.4,18). Καί αὐτή εἶναι ἡ ἀπόφασή μας. Νά σηκώσουμε τόν σταυρό μας καί νά βοηθήσουμε, μέ ἁπλότητα, ταπείνωση καί πίστη, τόν καθέναν νά σηκώσει καί τόν δικό του. Μέ κριτήριο τήν ἀγάπη. Τήν συγχώρεση ὅπου χρειαστεῖ. Καί τήν ἑτοιμότητα γιά τήν ὁμολογία τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος ἔτσι θά ὁμολογήσει καί ἐμᾶς καί ὅλους «ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός Του τοῦ ἐν οὐρανοῖς» (Ματθ. 10, 32).
Στόν ἀγώνα αὐτό καλῶ τόν καθέναν καί τήν καθεμιά ἀπό ἐσᾶς νά συμπορευθοῦμε. Νά συναγωνισθοῦμε σέ «παροξυσμό καλῶν ἔργων» (Ἑβρ. 10.24). Νά πυκνώσουμε τίς τάξεις τῶν ἐθελοντῶν τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας στό ἔργο τῆς φιλανθρωπίας καί τῆς ἀνακουφίσεως τῆς μοναξιᾶς τοῦ πλησίον μας. Στήν ἐνίσχυση τῶν συσσιτίων. Στήν προσπάθεια γιά κατήχηση τῆς νεολαίας μας. Στήν λειτουργική ζωή, τήν προσευχή, τήν ἄσκηση. Κυρίως, ὅμως, στήν συνάντηση τῶν προσώπων. Διότι αὐτό διασώζει ἡ Ἐκκλησία. Τό νά μήν εἴμαστε ξένοι μεταξύ μας, ἀλλά οἰκεῖοι. Ἀδελφοί. Ἡ μεγάλη πνευματική οἰκογένεια, στήν ὁποία ὁ ἕνας βλέπει τό πρόσωπο τοῦ ἄλλου. Τίς ἀνάγκες του, ἀλλά καί τά χαρίσματά του. Καί αὐτό θά ἐπιδιώξουμε καί ἐμεῖς. Νά ἐπισκεφθοῦμε τίς ἐνορίες ὅλων καί νά γνωρίσουμε καί αὐτούς τούς ὁποίους στήν μέχρι τώρα διακονία μας δέν εἴχαμε προλάβει.
Σ’ αὐτήν λοιπόν τήν νέα σελίδα στήν ἱστορία τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας ἐσεῖς ὅλοι θά εἶστε οἱ συνοδοιπόροι μας. Καί στόν ἀγώνα μας ἄς εἶναι ὁ Δομήτωρ τῆς Ἐκκλησίας μας Κύριος ὁ Θεός, ὁ προστάτης καί βοηθός μας! «Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί Πατρός καί ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἴη μετά πάντων ὑμῶν», ἀδελφοί! Ἀμήν!

Μετ’ εὐχῶν καί τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
+ Ο ΤΡΙΚΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΓΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

Ο πλάτανος



Του γερασμένου πλάτανου, τον πόνο εγώ τον ξέρω
καθότι εκεί στον τόπο μου, μιλούσε μ' έναν γέρο
και του 'λεγε «την άχρωμη ζωή δεν υποφέρω».

Χωρίς να θέλω άκουσα και ντράπικα στ' αλήθεια
γιατί αυτά που έλεγε δεν ήταν παραμύθια,
ήταν κουβέντες στιβαρές που έκαιγαν τα στήθια.

-Αναλογίζομαι, έλεγε γεμάτος περηφάνια,
πόσοι και πόσοι πέρασαν με δάφνινα στεφάνια
κι άπ' τη θωριά τους, έλαμψε η γη και τα ουράνια.

Στον ίσκιο μου σταμάτησαν, ξαπόστασαν και πάλι
το δρόμο συνεχίσανε, σπουδαίοι και μεγάλοι,
άνθρωποι που το πνεύμα τους είχ' ομορφιά και κάλλη.

Εδώ, παλιά, παιάνιζαν οι αοιδοί τη λύρα,
στον ίσκιο μου συντάχθηκε και των θεών η μοίρα.
Εδώ το γάμο τέλεσαν ο Δίας με την Ήρα.

Ο Όμηρος εμπνέονταν εδώ τα ποιήματά του
κι ο Αριστοφάνης έγραφε εδώ τη σάτιρά του,
καθένας με τους στοχασμούς και με τη λεβεντιά του.

Εδώ κοντά καθότανε, ο Πλάτων, ο Σωκράτης,
ο Σόλων κι ο Αλέξανδρος, ο Μέγας στρατηλάτης,
καθένας με τη δύναμη του νου, κι αριστοκράτης.

Εδώ εβροντοφώναξε, «Μολών λαβέ» με θάρρος,
«Ελευθερία ή θάνατος», ο Έλληνας φαντάρος
κι είχε αξία ο θάνατος κι ανδραγαθούσε ο Χάρος.

Ο Παλαμάς την έμπνευση, εδώ αναζητούσε,
ο Μακρυγιάννης έγραφε και γλυκοτραγουδούσε
κι ο Χατζιδάκις, μελωδός, τον έρωτα υμνούσε.

Εδώ πιο κάτω είν' η πηγή, της γνώσης, της σοφίας,
μα ήρθαν δύσκολοι καιροί, λόγω της λειψυδρίας
και γύρω αγκάθια φύτρωσαν, παντού, της αηδίας.

και ήρθαν δύσκολοι καιροί και στερημένα χρόνια
κι η μοναξιά μου μάρανε, τα φύλλα και τα κλώνια
κι απόμεινε η Άνοιξη, χωρίς τα χελιδόνια.

Μονόδρομος η πρόοδος, με όπισθεν πορεία.
Τώρα μονάχα τ' άγρια, της Κίρκης τα θηρία
περνάνε και μου γνέφουνε, απ' την ανυπαρξία.

Τώρα ο τόπος γέμισε με στείρους εραστές,
με αγοραίους ήρωες και μάσκες πλαστικές
και γίνανε εμπόρευμα, οι ποιητές του χθες.

Του γερασμένου πλάτανου, τον πόνο εγώ τον ξέρω
καθότι εκεί στον τόπο μου, μιλούσε μ' έναν γέρο
και του 'λεγε: «την άχρωμη, ζωή, δεν υποφέρω».

κι ο γέρος που τον άκουγε, περίλυπος στην άκρη
κι ατένιζε το βλέμμα του στης γης όλα τα μάκρη,
προσπάθησε, μα μάταια, να κρύψει κάποιο δάκρυ.

Δ.Τ.

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

Απεβίωσε η Μαγδαλινή συζ. Στεφάνου Σταμούλη



Απεβίωσε το Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015, η συγχωριανή μας Μαγδαλινή Σταμούλη, σύζυγος του Στεφάνου σε ηλικία 76 ετών.
Η Μαγδαλινή Σταμούλη το γένος Σωτηρίου Φαρμάκη γεννήθηκε στη Φωτάδα το 1939. Ήταν παντρεμένη με τον Στέφανο Π. Σταμούλη και έκαναν δύο παιδιά, τον Πέτρο και τον Κωνσταντίνο.

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

Μάνος Χατζιδάκις



Γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 23 Οκτωβρίου 1925, στην Ξάνθη.
Δεν θεώρησε ποτέ σπουδές αυτές των τυπικών σχολείων σε αντίθεση με τις «σπουδές» των ερώτων και της ποίησης που για εκείνον ήταν οι σημαντικές και οι σπουδαίες.
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά…


Αν ζούσε σήμερα θα ήταν 90 ετών. Μερικές φράσεις του και ένα τραγούδι για τη σημερινή επέτειο.
 «Πρέπει να πω ότι δεν μ’ αρέσει η αναμνησιολογία, την απεχθάνομαι. Νοσταλγώ μόνο δυο περιόδους της ζωής μου, όταν ήμουν και στις δυο περιπτώσεις ένα άγνωστο πρόσωπο και το στοιχείο της εξαφάνισής μου ήταν εντελώς ισοβαρές με την παρουσία μου. Απορείτε που νοσταλγώ την ανωνυμία και όχι έναν έρωτα; Δεν συμφιλιώθηκα ποτέ με τη διασημότητα. Όταν είμαι με κόσμο, είμαι αμήχανος. Κάθε φορά νιώθω έναν μικρό πανικό που απλώς έχω τη δύναμη να μεταμφιέζω. Δεν υπερβάλλω που σας λέω πως μόνο οι δυο περίοδοι της ανωνυμίας μου ήταν οι κορυφώσεις της ζωής μου. Αυτές οι εποχές είναι οι μόνες στιγμές που μπορώ να νοσταλγήσω. Όλες τις άλλες σάς τις χαρίζω.
Και γιατί να νοσταλγώ έναν έρωτα, όταν ερωτευμένος είμαι πάντα; Μπορεί ίσως κάποιος να χαθεί ακόμα και μέσα σ’ αυτό το διαμέρισμα, και εύχομαι να αποκτήσω μια τέτοια δύναμη που να εξαφανίσει το εγώ μου, που μεγαλώνει μαζί με τα χρόνια, κι η ωριμότητα προσπαθεί να εξαφανιστεί, ξαναγράφοντας τη μουσική και όλες τις διαμεσολαβήσεις του ονείρου, διαλύοντάς τα όλα αλλά κυρίως τον εγωισμό, την πιο μεγάλη ασθένεια που μας κρατάει δεμένους στη γη, όταν προορισμός μας είναι να πετάξουμε.
Ναι, επιθυμώ την εξαφάνισή μου. Φαίνεται.»
=============
“Ποτέ δεν πρόκειται να τελειώσει η ανθρώπινη περιπέτεια αλλά και η ανθρώπινη ευπιστία.  Πάντα ο άνθρωπος θα πιστεύει πως τα όνειρά του θα δικαιωθούν. Αλλά και πάντα θα αγνοεί πως ο ίδιος καταστρέφει τα όνειρά του με το να ξυπνά κάθε πρωί. Κάθε πρωί κι όχι για πάντα, μια και μόνη φορά”
=============
«Πιστεύω στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει και μας εκφράζει εκ βαθέων, κι όχι σ” αυτό που κολακεύει τις επιπόλαιες και βιαίως αποκτηθείσες συνήθειές μας. Περιφρονώ αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα «επώνυμους» πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, την σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία καθώς και την κάθε λογής χυδαιότητα»
=============
«Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει: Πάντα μ’ απασχολούσε το γνωστό εμβατήριο όσες φορές τ’ άκουγα. Έλεγα μέσα μου, τι άραγες εννοεί; Σκέφτηκα, σαν κάτι να φωτίστηκε μέσα μου, εφόσον η Ελλάδα δεν πεθαίνει ποτέ, πάει να πει πως και ποτέ δεν θα αναστηθεί»
=============
«Δε μ’ αρέσει η αναμνησιολογία, την απεχθάνομαι. Είναι χειρότερη κι από μνημόσυνο. Τι πάει να πει “μνημόσυνο”; Κάποιον που δεν θυμάμαι και μια δεδομένη στιγμή, καθορισμένη, οφείλω να τον θυμηθώ»
=============
«Δύο είναι οι εχθροί της πολιτικής και του πολιτισμού: ο λαϊκισμός και ο ελιτισμός»
=============
«Αδιαφορώ για την δόξα. Με φυλακίζει μες στα πλαίσια που καθορίζει εκείνη κι όχι εγώ»
=============

«Όταν συνηθίζεις το τέρας, αρχίζεις να του μοιάζεις».


Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015

BARRIOS - Antonio Vivaldi "La Follia"





Το κουαρτέτο κιθάρα BARRIOS θεωρείται ένα από τα πολλά υποσχόμενα μουσικά σύνολα της νέας γενιάς. Με ευαισθησία, εξαιρετική δημιουργική δύναμη και λιτή δεξιοτεχνία, αποδίδουν εύστοχα τα κλασικά κομμάτια με τις πολλές διαφορετικές πτυχές της κλασικής κιθάρας και θέτουν νέα πρότυπα για το είδος της μουσικής αυτής.


Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2015

Παρουσιάζεται η νέα ποιητική συλλογή της Γεωργίας Κολοβελώνη



Παρουσιάζεται την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015, στις  8 μ.μ., στο Art Café Σουίτα (Στρατηγού Σαράφη 18 Τρίκαλα) η καινούρια ποιητική συλλογή της Γεωργίας Κολοβελώνη «Μελάνι στον ουρανίσκο». Τη συλλογή θα παρουσιάσει ο φιλόλογος και συγγραφέας Θωμάς Ψύρρας. Ποιήματα θα διαβάσει η ηθοποιός Αντονέλλα Χήρα. Μουσική για πιάνο θα ερμηνεύσει η Ελένη Παππά.
Πρόκειται για τη δεύτερη συλλογή της Τρικαλινής ποιήτριας. Γράφει σχετικά ο ποιητής Ηλίας Κεφάλας: «Η συλλογή ‘Μελάνι στον ουρανίσκο’ περιλαμβάνει ποιήματα που ανατέμνουν την πραγματικότητα με βλέμμα κοφτερό και διεισδυτικό. Συνθέτουν μια ποίηση που αλιεύει εικόνες από το ανέφικτο και το πιθανώς εφικτό, για το άλογο και το παράλογο, για το φωτεινό και το σκοτεινό διάστημα των πόθων μας. Μια ποίηση που μετρά το παρόν, υπολογίζοντας τη μνήμη και μένοντας μετέωρη και αβέβαιη μπροστά στο μέλλον. Πρόκειται για την ποίηση του λειψού βίου και της αόριστης έλλειψης. Γεύσεις με καθημερινές τροφές ιδεών, αλλά και πλεύσεις προς το αιώνιο και το θνησιγενές την συνιστούν εκ του πλαγίου. Η αδιάπτωτη μοναξιά του ανθρώπου υψώνεται ανάμεσα στους στίχους πότε ως κατόρθωμα και πότε ως ανίκητο οχυρό».


Η Γεωργία Κολοβελώνη σπούδασε Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Κατέχει δύο Μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών. Είναι επιμορφώτρια φιλολόγων στις Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνίας, πιστοποιημένη γνώστης του συστήματος γραφής και ανάγνωσης Braille και του Α’ κύκλου σπουδών της ελληνικής νοηματικής γλώσσας. Παρακολούθησε πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης στη Δημοσιογραφία και ασχολήθηκε  ερασιτεχνικά με το ραδιόφωνο. Συμμετείχε με εισηγήσεις σε πανελλήνια και διεθνή συνέδρια. Μιλάει άριστα Αγγλικά και Γαλλικά. Εργάζεται ως φιλόλογος στο Μουσικό Σχολείο Τρικάλων. Ποιήματα και διηγήματά της έχουν αποσπάσει ποικίλες διακρίσεις σε πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά, καθώς και σε συλλογικούς τόμους. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα Γαλλικά και έχουν δημοσιευθεί σε Γαλλική ανθολογία ποίησης. Η πρώτη της ποιητική συλλογή «Ιστορίες με λυπημένη αρχή» κυκλοφόρησε το 2012 από τις εκδόσεις Νέος Αστρολάβος /Ευθύνη.

Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2015

O νέος Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών Χρυσόστομος Νάσης




O Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Νάσης είναι από σήμερα ο νέος Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών με απόφαση της Ιεράς Συνόδου. 
Το σώμα της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος εξέλεξε τον Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομο Νάση με 48 ψήφους και είχε από την πρώτη στιγμή την στήριξη του Μητροπολίτη πρώην Τρίκκης και Σταγών κ. Αλεξίου και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου. Το τριπρόσωπο είχε ως εξής Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Νάσης (49 ψήφουε), Αρχιμανδρίτης Γρηγορίου Κωνσταντίνος (45 ψήφους) κι Αρχιμανδρίτης Ειρηναίος Καλογήρου (5 ψήφους).  Η χειροτονία του νέου Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών κ. Χρυσοστόμου, θα τελεστεί στον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου την Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2015.

Το μήνυμα του νέου Μητροπολίτη



Βιογραφικό
Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος (κατά κόσμον Γεώργιος) Νάσης γεννήθηκε στην Πάτρα στις 30 Ιανουαρίου 1975. Περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Θεσπρωτικό του Νομού Πρεβέζης.
Είναι πτυχιούχος της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης και πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι επίσης πτυχιούχος της Αγγλικής γλώσσης.
Εκάρη Μοναχός στην Ιερά Μονή της Αγίας Θεοδώρας της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, επί ηγουμενίας του νυν Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννου Τασιά στις 18 Οκτωβρίου 1999. Χειροτονήθηκε Διάκονος στις 20 Οκτωβρίου 1999. Πρεσβύτερος και Αρχιμανδρίτης στις 5 Οκτωβρίου 2000 υπό του αειμνήστου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυρού Παντελεήμονος Β΄ Χρυσοφάκη.
Διετέλεσε γραματεύς και διευθυντής της οικονομικής υπηρεσίας της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, διευθυντής του φοιτητικού εκκλησιαστικού οικοτροφείου «Άγιος Αντώνιος» καθώς και ιερατικώς προϊστάμενος στον Ιερό Ναό της Αγίας Μαρίνης Άνω Τούμπας Θεσσαλονίκης επί αρχιερατείας Μητροπολίτου Παντελεήμονος Β΄ Χρυσοφάκη και Μητροπολίτου Ανθίμου Ρούσσα.
Υπό του Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών Αλεξίου διορίσθηκε Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Τρίκκης και Σταγών κ. Αλεξίου την 1η Σεπτεμβρίου 2015.
Έλαβε μέρος σε θεολογικά συνέδρια και συνέγραψε θεολογικά και εκκλησιαστικά άρθρα.
Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών εξελέγει την 9η Οκτωβρίου 2015.


Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

Το φιλί της ευγνωμοσύνης



Το συνηθίζαμε με την παρέα μου, τον Βαγγέλη και τον Τάκη, κάθε τόσο να βρισκόμαστε για φιλοσοφικές και κοινωνικοπολιτικές  αναλύσεις, μετά συνοδείας τσίπουρου και μεζέδων.
Κλείνονταν το ραντεβού δια τηλεφωνικής επικοινωνίας και η μάζωξη λάμβανε χώρα μετά μεγάλης διαθέσεως.
Έτσι, το μεσημέρι κάποιας Παρασκευής δώσαμε το ραντεβού σε ένα από τα γνωστά μας στέκια.
Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα και γι’ αυτό αρχικά μας τράβηξε η σκιερή αλέα της οδού Αμαλίας, παρακείμενη με την ροή του ποταμού Ληθαίου.  
Φθάσαμε στην ώρα μας και αμέσως αφού καθίσαμε αφεθήκαμε να μας τυλίξει η αύρα του ποταμού.  Το θέαμα του Ληθαίου με τα πλατάνια ήταν ελκυστικό, δεν μπορούσες να το αγνοήσεις, γιατί η πυκνή πρασινάδα δημιουργούσε έναν θόλο και άφηνε τον ήλιο να περνά μέσα από τις χαραμάδες των κλώνων και τους κορμούς των δέντρων.
Πριν καλά - καλά προλάβουν να έρθουν τα τσίπουρα και οι μεζέδες, απορροφημένοι από την αναπάντεχη ατμόσφαιρα, την ησυχία και την γαλήνη του τοπίου, είδαμε και συνειδητοποιήσαμε ξαφνικά κάτι το εκπληκτικό. Στα δεξιά μας, παρατηρήσαμε ένα κλωνάρι από πλάτανο γερμένο να ακουμπά στα νερά του ποταμού. 
Η εικόνα ήταν γοητευτική και ταυτόχρονα αναδύθηκε και ο τίτλος της: «Το φιλί της ευγνωμοσύνης». Η ευγνωμοσύνη του πλάτανου που γέρνει να φιλήσει τον ποταμό για το ζωογόνο νερό που του χαρίζει.
Αμέσως βγάλαμε τα κινητά μας όλοι και απαθανατίσαμε «Το φιλί της ευγνωμοσύνης».
Φυσικά, στη συνέχεια, το θέμα της συζήτησης στη παρέα ήταν για την «σοφία της φύσης». 

Δ.Τ.

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

Στην Εθνική Λυρική Σκηνή με τον ΜΑΓΙΚΟ ΑΥΛΟ «Βασίλισσα της νύχτας» η Τρικαλινή σοπράνο Νίνα Κουφοχρήστου



Σε μεγάλη άνθηση, η Τρικαλινή (η οποία έλκει την καταγωγή της από το Βαλτινό), σοπράνο Νίνα Κουφοχρήστου  πρωταγωνιστεί αυτό τον μήνα στη Λυρική Σκηνή , στον ρόλο της «Βασίλισσας της νύχτας» και η  ερμηνεία της στην τελευταία εμφάνιση της στην Ισπανία προκαλεί ήδη ανυπομονησία.
Μία από τις δημοφιλέστερες όπερες του ρεπερτορίου, O Μαγικός αυλός του Β. Α. Μότσαρτ ανοίγει τη σεζόν 2015-16 για την Εθνική Λυρική Σκηνή, σε μουσική διεύθυνση Γιώργου Πέτρου – Μιχάλη Οικονόμου και σκηνοθεσία Αρνώ Μπερνάρ.
Πρόκειται για ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του Μότσαρτ, το  οποίο λειτουργεί σε πολλά επίπεδα. Προσφέρει χαρά στα παιδιά -δεν είναι τυχαίο που θεωρείται η ιδανική εισαγωγή στον κόσμο της όπερας-, ενώ την ίδια στιγμή επιτρέπει στους μεγάλους να απολαύσουν την εξαιρετική μουσική και ένα συμβολικό κείμενο με προεκτάσεις.
Η παραγωγή, σε σκηνοθεσία του διακεκριμένου γάλλου Αρνώ Μπερνάρ, πρωτοπαρουσιάστηκε στην  Εθνική Λυρική Σκηνή, την καλλιτεχνική περίοδο 2010-11 σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Πρόκειται για μια παράσταση υψηλής αισθητικής που κατάφερε να κερδίσει κοινό και κριτικούς.

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015

Η προσωπίδα (Εικόνες του χωριού)


Λασπωμένες μπότες, φθαρμένα ρούχα της εποχής, τσαλακωμένο φούτερ παντελόνι, μάλλινο πουλόβερ, σακάκι και αυτοσχέδια χάρτινη αποκριάτικη προσωπίδα, που κρύβει το πρόσωπο, αλλά μαρτυράει την χρονολογία του Διονυσιακού έτους 1970. Είναι η εικόνα του μικρού μασκαρά, ο οποίος μετέχει με ευχαρίστηση στο παιχνίδι της ανωνυμίας. Φωτογραφίζεται και απαθανατίζει την μεταμφίεσή του και ένα κομμάτι από την παραδοσιακή τελετουργική διαδικασία των Αποκριών στο χωριό.
Απόκριες, που εδράζονται στις αρχαιότερες «Διονυσιακές γιορτές» των Ελλήνων, όπου οι άνθρωποι μεταμφιέζονταν, χόρευαν, τραγουδούσαν πίνοντας κρασί και το κέφι έφτανε στο κατακόρυφο προς τιμή του Διόνυσου.
Απόκριες, σε χωριό των Τρικάλων με την απλότητα και την αθωότητα της εποχής και με όλες αυτές τις διαδικασίες που είναι γεμάτες από σατυρική αθυροστομία, κέφι, γλέντι και χορό. 

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

Τα καπέλα της βασίλισσας Ελισάβετ Β΄


Σε κάθε επίσημη επίσκεψη ή γιορτή η βασιλική οικογένεια του Ηνωμένου Βασιλείου και οι επίσημοι καλούνται να φορέσουν καπέλο... Το πρωτόκολλο βλέπετε... 
Η Βασίλισσα Ελισάβετ έχει φορέσει πάνω από 5000 καπέλα καθ’ όλη τη διάρκεια της μοναρχίας της... 
Εμείς 5 από αυτά τα καπέλα τα σκιτσάραμε και τα δημοσιεύουμε στην Εφημερίδα του Βαλτινού, με την πεποίθηση ότι κάποια από αυτά ανταγωνίζονται σε ομορφιά ακόμα και με το στέμμα ή την βασιλική κορόνα.


Η Βασίλισσα Ελισάβετ -Elizabeth Alexandra Mary- γεννήθηκε την 21η  Απριλίου 1926, και είναι βασίλισσα δεκαέξι ανεξαρτήτων κρατών, φέροντας κάθε στέμμα και τίτλο ισότιμα. Ανέβηκε στο θρόνο του Ηνωμένου Βασιλείου στις 6 Φεβρουαρίου 1952 και αποτελεί τον μακροβιότερο μονάρχη στην ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου και η μακροβιότερη βασίλισσα στην παγκόσμια ιστορία, όσον αφορά τα χρόνια που έμεινε στην εξουσία.

Γι’ αυτό και εμείς, δεν μπορούμε, παρά να της «βγάλουμε» το καπέλο!


Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

Στοχασμός μπροστά σε μια παλιά οικογενειακή φωτογραφία


Του Δημήτρη Τσιγάρα
Παρατηρώντας μια παλιά οικογενειακή φωτογραφία που απεικονίζει, με τη σειρά, και κατά ηλικία, όλα τα εγγόνια του παππού μου και της γιαγιάς μου, Κωνσταντίνου και Αικατερίνης Τσιγάρα, προέκυψαν διάφορες σκέψεις και αναδείχθηκαν αβίαστα τα αυτονόητα ερωτήματα: Για ποιο λόγο τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία, στον συγκεκριμένο τόπο και χρόνο και με την συγκεκριμένη σκηνογραφία;
Πίσω όμως από την επιτηδευμένη απλότητα της σκηνογραφίας της κρύβεται ο συνδυασμός και η σύνθεση απροσδόκητων συνειρμών.
Για την ανακάλυψη και την ανάγνωσή τους απαιτείται η διάθεση μιας ιδιαίτερης ματιάς και η ικανότητα συνταιριάσματος εικόνων και συμβόλων από την παράδοση μέχρι την δραματικότητα της σύγχρονης καθημερινότητας.
Σε πρώτο αφηγηματικό επίπεδο θα μπορούσε κανείς να παρατηρήσει μια νοσταλγική προσκόλληση σε μνήμες παιδικές, στο προγονικό ενδιαίτημα του παππού και της γιαγιάς.
Ίσως να είναι η ανάγκη για ένταξη σε κάποια συλλογικότητα, η ανάγκη του ανήκειν.
Η πατρωνυμική μας σχέση είναι ο ακούσιος κοινός μας σύνδεσμος (αδέλφια και ξαδέρφια όλοι). 
Παρατεταγμένοι σε σχέση με την κλίμακα του χρόνου, ο Κώστας, η Σοφία, ο Δημήτρης, ο Κώστας, ο Στέργιος, ο Γιώργος, η Δέσποινα, ο Σπύρος, ο Κώστας, ο Βάιος, η Κατερίνα.
Αυτός ο κοινός δεσμός, μας δένει και με τον κοινό φτωχικό τόπο της γενέτειράς μας. Έναν τόπο μεταιχμιακό, που σχετίζεται με το κέντρο της γης, ή την απομόνωση, με την αφθονία, ή την έλλειψη, με την αποφασιστικότητα της άποψης και της ευθύνης ή την ροπή προς το άλλοθι.
Σ’ αυτόν τον τόπο εκτυλίσσονται οι γλυκές – πικρές – γυμνές ιστορίες του καθενός, αλλά και τα κοινά – κρυφά και ωραιοποιημένα ή δραματοποιημένα όνειρα.
Πρωταγωνιστές στην παιδικότητα, στην ανήσυχη εφηβεία, στη νιότη, στην δικαιοδοσία εκπλήρωσης του ονείρου, στην επερχόμενη νομοτελειακά ενηλικίωση, στο αδιέξοδο της θνητότητας, υπομένουμε το ρόλο μας στο χρόνο, και υπηρετούμε το ανερμήνευτο σενάριο της ζωής.
Σαν ο καθένας μας να ζει σε μια φυλακή την οποία έχει επινοήσει ο ίδιος.
Με τη ματιά της εσωτερικής ελευθερίας ξεπροβάλλουν μπροστά οι υπαρξιακές αναζητήσεις.
Στην πάλη για ερμηνευτικό φωτισμό του υπαρκτικού αινίγματος, πρώτο είναι το πρόβλημα της ελευθερίας από τους περιορισμούς που επιβάλλουν στην ύπαρξή μας οι δεδομένες αναγκαιότητες της φύσης μας: η υποταγή στον χρόνο, στον χώρο, στη φθορά, στο θάνατο.
Υπνοβάτες της καθημερινότητας, σφραγισμένοι από την πατρώα ταυτότητα, που μας καθορίζει, μας χαρίζει αλλά και μας καταδυναστεύει δίχως έλεος.
Ακροβάτες σε τεντωμένο σχοινί ανάμεσα στην προσμονή της απόκτησης και στο φάσμα της απώλειας.
Ορειβάτες της ζωής, συνταιριάζουμε τη σκοτεινότητα του νοήματος με την μελαγχολία του συναισθήματος και την ονειρική υφή των εικόνων με την ακριβή αποτύπωση μιας εμπειρίας, λαχταρώντας τον έρωτα, ενώ δεν μας προσφέρονται παρά μονάχα θλιβερά υποκατάστατά του.

Στέκομαι μπροστά στη φωτογραφία, την κοιτάζω με στοχαστική διάθεση κι αναρωτιέμαι: «Μήπως το μάτι με το οποίο βλέπουμε τον θεό είναι το ίδιο με το οποίο βλέπει ο θεός εμάς;»

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2015

Η ιστορία του Δήμου Καλλιδένδρου


Με τη δημιουργία μιας νέας αυτόνομης ιστοσελίδας, με τίτλο «Ιστορικά του Δήμου Καλλιδένδρου», επιχειρείται η καταγραφή, η διάσωση και η ανάδειξη της ιστορίας του τόπου μας, κατά την διοικητική περίοδο του Καποδιστριακού Δήμου Καλλιδένδρου, 1998 - 2010.
Πρόκειται για μια ιστοσελίδα όπου γίνεται η καταγραφή μιας ιστορικής διαδρομής και μιας αυτοδιοικητικής πορείας, όπως ακριβώς διαδραματίστηκε στον συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, με την αυτοδιοικητική και ιστορική ματιά, του διατελέσαντος εκεί, Δημάρχου Δημήτρη Τσιγάρα.
Μέσα από μια συλλογή βιωματικών ντοκουμέντων, φωτογραφιών, βίντεο, δημοσιευμάτων, άρθρων, ομιλιών, στατιστικών και ιστορικών στοιχείων, σκιαγραφείται σε μεγάλο βαθμό ο συγκεκριμένος τόπος, δηλαδή ο Δήμος Καλλιδένδρου και η ιστορική και αυτοδιοικητική διαδρομή σε όλη εκείνη την περίοδο. 
Για να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα «πατήστε εδώ».

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2015

Με οδηγό την έμπνευση


 Με οδηγό την έμπνευση και σύμμαχο την παρατήρηση μιας πανέμορφης φωτογραφίας, των συγχωριανών μας αγροτών, Γιώργου και Φανής Τσιγάρα, προέκυψε το παρακάτω σκίτσο.


Σε συνδυασμό και με τους στίχους που σκιαγραφούν και αποδίδουν το πορτρέτο του αγρότη, συντίθεται μια ωραία ανάρτηση, την οποία και τους την αφιερώνουμε.

Γιέ, της Δήμητρας εσύ,
ω! Θεσσαλέ, αγρότη,
ηλιοκαμένε, θεριστή,
ακούραστε, στρατιώτη.

Τα νάματα του Πηνειού,
της Πίνδου τα λιθάρια,
μοίραιναν τη διάβα σου,
στου κάμπου τα λιβάδια.

Στον πυρετό της νιότης σου,
αφέντης, δουλευτής,
έραινες τον ιδρώτα σου,
στη μήτρα της μάνας γης.

Του μόχθου σου η πληρωμή,
το οργίασμα της φύσης,
σαν έρθει εκείνη η στιγμή,
που είναι να θερίσεις.

επικοινωνιστε μαζι μας