Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

Τα παράθυρα


Το ερέθισμα έρχεται από το περιβάλλον, το δομημένο περιβάλλον, εκείνο όμως που έχει αποτυπώσει ίχνη μιας περασμένης ζωής.
Και η θεματική; «Τα παράθυρα».
Κάπου στην οδό Βύρωνος στα Τρίκαλα, σε ένα ερειπωμένο χαμόσπιτο, ο φακός μας κατέγραψε την μακροβιότητα της ομορφιάς τους.


Παράθυρα ανοιχτά, κλειστά, μισόκλειστα από ερειπωμένα σπίτια, σαν ίχνη μιας περασμένης ζωής ή σαν στοιχεία της νεοελληνικής παράδοσης, που διεγείρουν το βλέμμα και την αισθητική.
Στέκουν εκεί, απέναντι από τη φθορά του χρόνου και διεκδικούν ακόμα το μεράδι της αισθητικής παρουσίας τους.


Παράθυρα, σαν αυτά που αναζητούμε όλοι μας και δεν τα βρίσκουμε ή δεν θέλουμε να τα βρούμε.
Παράθυρα σαν αυτά του Κωνσταντίνου Π. Καβάφη που αναζητούσε στις σκοτεινές κάμαρες:
«Σ' αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα. - Οταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία. -
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιός ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει».

επικοινωνιστε μαζι μας