Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017

Οι ομορφιές της Θεσσαλίας




Με όχημα ένα καταπληκτικό βίντεο, μέσω του οποίου γίνεται η σάρωση των σημαντικότερων σημείων της Θεσσαλίας, επιχειρείται η αφήγηση της ιστορίας, της γεωγραφίας αλλά και των τουριστικών αξιοθέατων της περιοχής.
Πρόκειται για την παρουσίαση διαφόρων αξιόλογων προορισμών, με τοπικά χαρακτηριστικά που συνθέτουν ένα ενιαίο σύνολο τουριστικού προορισμού!
Παρουσιάζεται ένα μοναδικό τοπίο μέσα από τη φύση και τα προϊόντα της, μέσα από βουνά, παραλίες και θάλασσες, μέσα από δάση, ποτάμια και ρέματα, και μέσα από τους ανθρώπους της περιοχής, που καλλιεργούν, παράγουν και αξιοποιούν τα τοπικά, ποιοτικά πλεονεκτήματα των προϊόντων τους.



Πέμπτη 30 Μαρτίου 2017

Βραδιά αφιερωμένη στη μουσική, στην ποίηση, στη ζωγραφική


Σε μια βραδιά τέχνης και πολιτισμού, γεμάτη μουσική, ποίηση και ζωγραφική, εξελίχθηκε η εκδήλωση την Τρίτη το βράδυ, στον γνωστό χώρο της γκαλερί «Scoop Art Gallery» της Πόπης Σχιζοδήμου στα Τρίκαλα.
Μέσα σε μια φιλόξενη αίθουσα τέχνης όπου εκτίθενται πανέμορφοι πίνακες ζωγραφικής, οι παρευρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν, να θαυμάσουν τα εκθέματα, να παίξουν μουσική, να τραγουδήσουν, να απαγγείλουν ποιήματα και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους.


Με τη συνοδεία ποτών και διαφόρων εδεσμάτων, η βραδιά εκλάμβανε συμποσιακό χαρακτήρα. Άλλωστε «Τέχνη» είναι η ικανότητα δημιουργίας με τη χρησιμοποίηση όλων των δυνατών δεξιοτήτων που μπορεί να αναπτύξει ο ανθρώπινος νους, με τη βοήθεια της συλλογής ερεθισμάτων και από τις πέντε αισθήσεις.


Στην βραδιά τέχνης και πολιτισμού, μεταξύ των πολλών άλλων καλεσμένων, συν-εκφραζόμενοι ήταν και οι:
Θωμάς Δασκάλου: κιθάρα - φυσαρμόνικα - τραγούδι
Δημήτρης Τσιγάρας: μπουζούκι-κιθάρα
Χρυσάνθη Δαλκαφούκη: τραγούδι
Ελένη Αλεξίου: κιθάρα-τραγούδι
Παναγιώτης Κούσιας: απαγγελία ποιημάτων
και ο Σπύρος Μπουντούρης: 
κρουστά, από το «Τέχνης Παίδευση»
 
- Θεατρικό Εργαστήρι Καρδίτσας.

Τετάρτη 29 Μαρτίου 2017

Οι «Λέξεις» του Κώστα Στάθη



Κυκλοφόρησε το πρώτο κλιπάκι από το άλμπουμ ''ΣΥΜΠΛΕΚΤΗΣ'', του συγχωριανού μας, τραγουδοποιού και ερμηνευτή, Κώστα Στάθη.
Ο Κώστας Στάθης, με την παρέα των εξαίρετων φίλων και μουσικών, οπτικοποίησαν το τραγούδι οι ''ΛΕΞΕΙΣ'', σε μουσική του Κώστα Στάθη και στίχους της Μαρίας Κρέτση και δημιούργησαν ένα πανέμορφο βιντεοκλίπ.
Ερμηνεία : Κώστας Στάθης
Σκηνοθεσία: Απόστολος Πέλλας
Μουσικοί:
Κώστας Μυλωνάς - Κρουστά
Γεώργιος Καραδήμος - Ακουστική Κιθάρα
Γεώργιος Αγγελάκης - Τρομπόνι
Κωνσταντίνος Λάμπας - Ακουστικό Μπάσο
Κώστας Στάθης - Φωνή, Ακουστική Κιθάρα



Να μου μιλάς ψιθυριστά
για όσα στον κόσμο έχουνε σβήσει.
Όσα δεν βρήκαν αντοχή
τι κι αν πνιγήκαν στη βροχή, έχουνε ζήσει.

Να μου μιλάς με τη καρδιά
τα λόγια αδύναμα κλαδιά πέφτουν στο χώμα.
Κι αν θα μιλήσουμε για μας
μέτρα ανάσες και παλμούς κι όχι τα χρόνια.

Για όλα μιλάνε τα μάτια
μείνε εδώ και ν’ αντέξεις
Αν γίνεις χίλια κομμάτια
Τι νόημα θα χουν οι λέξεις.




Τρίτη 28 Μαρτίου 2017

Η μπάρμπα Νίκους κι του τρίψιμου (Με τη γλώσσα του τόπου μας)


Τρόιρα στη σόμπα μαζώνουνταν παππούδια κι μπαρμπάδις, κι πάφα-πούφα μι τσι στριφτές τσιγάρις, ντουμάνιαζαν τουν τόπου. Η πατέρας κάπνιζι «Έθνους πλακέ», μιτά του γύρ’σι στου λαθραίου αλλά τιλιφταία το’κουψι μαχαίρ(ι) κι καπ-καπ ζάντζιβι κιόλας μι τη κάπνα:
-«Κόψ’τι του βρε ντούχνις να βρείτι τη ‘γεια σας, ξηρουχαλιάσκαταν στου βήχου! Κόψ’τι του!»
-«Έκουψάμαν ούλα τ’ άλλα, α κόψουμι κ’ ιτούτου, τι μας απουμέν(ει) για συνουδειά;» Απουκραίνουνταν τα παππούδια κι ρουφούσαν ραχαλίτ’κα του στριφτό τσιγαρ’λίκ(ι), ως π’να καεί του νύχι τ’ς!
-«Ισύ Γιώργου να σι πω την καθαρά αλήθκεια, δε βηχ’ς απ’ τη κάπνα, βήχ’ς απ’ του πιτρέλιου απού καταπίν’ς ρουφώντας του λάστικου για να του βγάλ’ς απ’ του βαρέλ(ι)», απουκρίθ’κι στουν πατέρα μ’ η μπάρμπα Γληγόρ’ς κατ τσι Λέν(η).
Άι μιτά αρχινούσαν να φιλουγάν άσουτα, πότις η ένας πότις η άλλους κι κουντά σι αφνούς μάθινάμαν κι μεις τα νέα. Απ’ τουν πόλιμου στου Βιτνάμ, ως του μάλουμα Καζαντζίδη-Μαρινέλλα, είχαμαν καλό μπουιαμπέτ(ι)!!! Κι άμα ‘πιρνούσι κάνας απ’ όξου κι τουν έπιαναν στου στόμα τ’ς οι κουκουσάδις, ιί χα, μάθινις ούλα τα χούια τ’!
-«Α, του μάζουσι νουρίς απόψι η μπαρμπαΝίκους, πάει για τη κυρά σφαίρα!»
-«Πάει για τρίψιμου, λες;»
-«Τι τρίψιμου;»
-«Αα, δε του ξέρ’ς του κόλπου τ’;»
-«Α, πές του ντε!»
-«Τα πρόπιρ’σ(ι) ρα, του καλουκαίρ(ι), αυτός μι τη γυναίκα τ’, κίν’σαν να μάσουν τα κουρ’φάδια, σιακάτ στα Παλιουράκια. Η μπαρμπαΝίκους κι μάζουνι κι μέριαζι τα θκα τ’ κι όσα τουν ίφιρνι η γυναίκα τ’. Διπλή δ’λεια δηλαδής, ξιπατώθ’κι η καψιρός. Του προυί, μόλις έδουσι η ήλιους, τουν ήρθι νια αντράλα κι γουνάτ’σι στην αυλακιά να πάρ(ει) καναδυό ανάσις. Σα τουν είδι η Ρίνα ξιαπλουμένου να βουγκάει, καταλαχτάρ’σι! Πααίν(ει) σ’μα τ’ κι τουν γλέπ(ει) ντιπ χαλέπιτου.
-«Ούι, κακό π’μας βρήκι!», έσκουξι.
-«Νια ζαλάδα ίνουσα μαρί, θα μι απιράσ(ει), μη κάν’ς έτσ(ι) σα παλαβή!»
-«Κάτσι, κάτσι αυτούια άντρα μ’ όπους είσι ξιάπλα, να σι τρίψου λίγου.»
Πιτχιώτι ταγλήγουρα στη λεύκα απού ΄χαν κριμασμένου τουν τρουβά, αρπάει ένα κουνιτάκου μι τσίπρου κι γυρνάει τακουσιού στην αυλακιά.

Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

Πανελλήνιο συνέδριο για τον Κώστα Βίρβο στα Τρίκαλα



Ο Δήμος Τρικκαίων και η Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Θεσσαλίας διοργανώνουν το 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο «Κώστας Βίρβος: ο Άνθρωπος, ο Δημιουργός», υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων. Το συνέδριο διοργανώνεται με πρωτοβουλία της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Τρικάλων και εντάσσεται σε μια σειρά αφιερωματικών και ερευνητικών δράσεων που έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια από το 32ο Δημοτικό Σχολείο «Κώστας Βίρβος», το σχολείο, στο οποίο φοίτησε ο δημιουργός.
Σκοπός του συνεδρίου είναι η ανάδειξη της προσωπικότητας και του έργου του δημιουργού, καθώς και η απόπειρα αξιοποίησης στοιχείων του έργου του στην εκπαίδευση. Στο πλαίσιο αυτό επιδιώκεται η καταγραφή ερευνητικών και θεωρητικών προσεγγίσεων και πρακτικών προτάσεων, η ανταλλαγή γόνιμων προβληματισμών και η προώθηση δημιουργικού διαλόγου σχετικά με το έργο του Κώστα Βίρβου και την αξιοποίησή του.
Στο επιστημονικό και ερευνητικό πρόγραμμα του συνεδρίου θα συμμετέχουν πάνω από 50 πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, εκπαιδευτικοί και προσωπικότητες των γραμμάτων και των τεχνών. Στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα θα συμμετέχουν ο Λάκης Χαλκιάς, η Λιζέτα Νικολάου, η Μπέττυ Χαρλαύτη, η Δημοτική Χορωδία του Δήμου Τρικκαίων, η Ορχήστρα ποικίλης Μουσικής του Μουσικού Σχολείου Τρικάλων, οι χορωδίες του Μουσικού Σχολείου και του 32ου Δημοτικού Σχολείου «Κώστας Βίρβος», καθώς και τοπικά μουσικά σχήματα.
Oι εργασίες του συνεδρίου θα πραγματοποιηθούν στις 31 Μαρτίου, 1 και 2 Απριλίου. Το απόγευμα της Παρασκευής, 31 Μαρτίου, στις 18:30, στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Τρικκαίων θα γίνει η πανηγυρική έναρξη, η οποία περιλαμβάνει μαρτυρίες συνεργατών και φίλων του Βίρβου και καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Το πρωί του Σαββάτου, 1 Απριλίου, στο Κέντρο Ιστορίας και Πολιτισμού Κλιάφα θα πραγματοποιηθούν δύο συνεδρίες με ανακοινώσεις ερευνητών, και πανεπιστημιακών δασκάλων. Το απόγευμα του Σαββάτου, στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Τρικκαίων θα παρουσιαστούν στο πρώτο μέρος επιστημονικές και ερευνητικές ανακοινώσεις και στο δεύτερο μέρος καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Το πρωί της Κυριακής, 2 Απριλίου, στην αίθουσα του Μουσείου Τσιτσάνη θα πραγματοποιηθούν δύο συνεδρίες με επιστημονικές και ερευνητικές ανακοινώσεις, κυρίως από εκπαιδευτικούς, για διδακτική αξιοποίηση του έργου του Βίρβου. Το συνέδριο θα κλείσει την Κυριακή το μεσημέρι με σύντομο καλλιτεχνικό πρόγραμμα στο Μουσείο Τσιτσάνη με τραγούδια Βίρβου-Τσιτσάνη.
Η είσοδος σε όλες τις εργασίες και εκδηλώσεις του συνεδρίου είναι ελεύθερη.
Για περισσότερες πληροφορίες και το αναλυτικό πρόγραμμα στην ιστοσελίδα του συνεδρίου: http://dipe.tri.sch.gr/epimpol/

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 

Κυριακή 26 Μαρτίου 2017

Ο εορτασμός της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου στο Βαλτινό


Με λαμπρότητα γιορτάστηκε και φέτος η εθνική μας επέτειος της 25ης Μαρτίου 1821 στο Βαλτινό, απονέμοντας τιμές στους ηρωικούς προγόνους μας που θυσιάστηκαν για την ελευθερία, την ανεξαρτησία και την εθνική μας αξιοπρέπεια.
Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με την Θεία Λειτουργία – Δοξολογία επί της εθνικής εορτής, στον ιερό ναό Αγίου Αθανασίου Βαλτινού. Στη συνέχεια έγινε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφανιών στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου, στην κεντρική πλατεία του χωριού και ακολούθησε η μαθητική παρέλαση.


Στις εκδηλώσεις της γιορτής παραβρέθηκαν και τίμησαν με την παρουσία τους: η αντιδήμαρχος κα. Ελένη Πούλιου, ο πρόεδρος τοπικού συμβουλίου κ. Δημήτριος Σταμούλης, ο αιδεσιμότατος πατήρ Κωνσταντίνος Ζαχαράκης και πλήθος κόσμου.

Ακολουθεί φωτορεπορτάζ

Πέμπτη 23 Μαρτίου 2017

Εργογραφίες ποιητών από την Γεωργία Κολοβελώνη


Στην εκδήλωση της 21ης Μαρτίου 2017, για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, στον Μύλο Ματσόπουλου, η Γεωργία Κολοβελώνη παρουσίασε τα στοιχεία από την εργογραφία των ποιητών που ανήκουν στη γενιά του ‘70: Γιώργου Μαρκόπουλου, Αντώνη Φωστιέρη και Νίκου Λαζάρη.

Για τον Γιώργο Μαρκόπουλο τόνισε τα βασικά στοιχεία τα οποία συνιστούν  την ποιητική του: ο έρωτας, ο αγώνας για υπαρξιακή δικαίωση, ο χρόνος, ο θάνατος, η απελπισμένη προσπάθεια του ανθρώπου να υπερκεράσει τον χρόνο και τον θάνατο, το αίσθημα της μοναξιάς και της εφημερότητας του βίου. Επεσήμανε την ύπαρξη μιας αύρας λυρισμού στα ποιήματά του, καθώς και μιας αίσθησης συλλογικής και προσωπικής ματαίωσης,   η οποία αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό της ποίησής του.


Αναφερόμενη στον Αντώνη Φωστιέρη, επεσήμανε το γεγονός ότι ο ποιητής επιτυγχάνει να συγκεράσει τον στοχασμό με τη λυρική συγκίνηση, τη φιλοσοφία με την κοσμολογία, παραπέμποντας σε αρχαίους αλλά και σύγχρονους φιλοσόφους.  Η ποιητική του Φωστιέρη αξιοποιεί με ιδιαίτερο τρόπο τη γλώσσα. Μας προσφέρει  μια ποίηση στοχαστική, κάποτε με στοιχεία σαρκασμού, μια ποίηση που συγκινεί με το βάθος της, αποδίδοντας με ενάργεια την ανθρώπινη αγωνία της ύπαρξης, του θανάτου και του χρόνου.



Για τον Νίκο Λάζαρη τόνισε ότι είναι ένας κατεξοχήν ερωτικός ποιητής. Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από σαφήνεια έκφρασης και περιέχει εικόνες ανθρώπινης ευαισθησίας που οδηγούν τις καθημερινές μας σχέσεις σε ανώτερα επίπεδα συναισθηματικών προσεγγίσεων. Δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι ο  Νίκος Λάζαρης αναδείχθηκε γρήγορα και ως ένας ταλαντούχος και ιδιαίτερα ακριβοδίκαιος κριτικός και ότι είναι από τους λίγους σύγχρονους κριτικούς οι οποίοι  «λένε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη».  

Τετάρτη 22 Μαρτίου 2017

Η Εισήγηση του Ποιητή Ηλία Κεφάλα, στην εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, στον Μύλο Ματσόπουλου


Την Τρίτη 21 Μαρτίου 2017 στο Μύλο Ματσόπουλου, τέσσερις σημαντικοί Έλληνες ποιητές τιμώντας την παγκόσμια ημέρα ποίησης, τίμησαν και τον τόπο μας με την παρουσία τους, διαβάζοντας ποιήματα τους: Ο  Αντώνης Κάλφας, ο Γιώργος Μαρκόπουλος, ο Νικος Λάζαρης, και ο Αντώνης Φωστιερης.


Την εκδήλωση που οργάνωσε το Δημοτικό Θέατρο Τρικάλων, προλόγισαν ο Διευθυντής του Δημοτικού θεάτρου Τρικάλων κ. Στέφανος Νταλάσης και η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Δήμου Τρικκαίων κα. Έφη Λεβέντη, ενώ τα βιογραφικά των τεσσάρων ποιητών και τα στοιχεία από την εργογραφία τους διάβασαν οι κυρίες Φανή Μπαλαμώτη και Γεωργία Κολοβελώνη.
Τον συντονισμό της εκδήλωσης είχε ο Τρικαλινός ποιητής και συγγραφέας Ηλίας Κεφάλας, ο οποίος προλογίζοντας την εκδήλωση αναφέρθηκε στα ακόλουθα:


Κυρίες και Κύριοι σας καλωσορίζω στην όμορφη αυτή εκδήλωση, που γίνεται με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης και ταυτόχρονα καλωσορίζουμε τους αγαπητούς ποιητές που απάντησαν θετικά στην πρόσκλησή μας και προσήλθαν στην πόλη μας για να συμβάλλουν με την παρουσία τους στην επιτυχία της ποιητικής αυτής βραδιάς.
Η ποίηση λοιπόν είναι και πάλι στο προσκήνιο, είναι και πάλι μαζί μας, βρίσκεται πάλι μέσα στη σκέψη και τη προσοχή μας. Τι ρόλο άραγε παίζει η ποίηση στην καθημερινότητά μας και γιατί να μας απασχολεί επετειακά και όχι την κάθε στιγμή μας και μάλιστα με έναν πλήρως συνειδητό τρόπο; Λέω συνειδητό, επειδή ασυνείδητα και χωρίς να μπορούμε να την ορίσουμε επακριβώς, η ποίηση είναι παρούσα και συνιστά τον υπερθετικό βαθμό κάθε σπουδαίου επιτεύγματός μας. Βρισκόμαστε μπροστά σε έναν ωραίο κήπο, σε ένα καλομαγειρεμένο φαγητό, σε ένα καταπληκτικό τοπίο και αναφωνούμε: «Ω! μα αυτό είναι ένα ποίημα!». Όμως η ποίηση εάν ήταν μόνο αυτό θα ήταν πολύ υποτιμητικό. Η ποίηση είναι όλα αυτά, αλλά και κάτι άλλο, πολύ πιο διαφορετικό. Για να το πούμε εντελώς απλοϊκά: Η ποίηση συνδέεται με κάτι αόριστο, κάτι ασύλληπτο και κρυφό, που ενίοτε όμως γίνεται συγκεκριμένο και απτό προασπιζόμενο την παρουσία του μέσα στις όμορφες αλλά καθόλου εξεζητημένες διαστάσεις του. Υπάρχουν χιλιάδες ορισμοί για την ποίηση, αλλά κανένας δεν την ορίζει τελειωτικά, οριστικά,  επειδή από τη φύση της είναι αόριστη. Υπάρχουν χιλιάδες στίχοι που προσπαθούν να την ορίσουν ενδοποητικά, αλλά δεν επιτυγχάνουν τίποτα περισσότερο από το να καταδείξουν μόνο κάποιες της ιδιότητες ή κάποιες της προεξέχουσες όψεις. Υπάρχουν ποιήματα που μας αρέσουν χωρίς να κατανοούμε ποτέ αυτούς τους βαθύτερους λόγους για τους οποίους μας αρέσουν και ούτε είναι απαραίτητο άλλωστε.

Τρίτη 21 Μαρτίου 2017

«Ρητορική» η τέχνη της πειθούς

Τα Βαλτσινιώτικα
Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ στα Βαλτσινιώτικα
θα λέμε τον καημό μας,
τα βάσανα, τις πίκρες μας,
τα ωραία απ’ το χωριό μας.


Κάποτε στο Βαλτινό υπήρχε ένας δάσκαλος ρήτορας με πολύ καλό λόγο.
Κάποιος μαθητής που άκουσε πως η ρητορική τέχνη είναι η τέχνη της πειθούς πήγε αμέσως και βρήκε τον δάσκαλο ρήτορα και θέλησε να μάθει την τέχνη αυτή.
Όταν ο μαθητής έμαθε την τέχνη της ρητορικής και δεν απέμεινε πλέον κάτι άλλο να μάθει, αρνήθηκε να πληρώσει τον δάσκαλό του.
Στο δικαστήριο οπού κατέφυγαν να διευθετήσουν την διαφορά τους ειπώθηκαν τα εξής:
Μαθητής: Δάσκαλε τι υποσχέθηκες να με διδάξεις;» ...
Δάσκαλος: «
Tην τέχνη να πείθεις, αυτή ακριβώς που ήθελες.»
Μαθητής: «Ωραία, αν μου την δίδαξες τότε σε πείθω να μην πάρεις χρήματα, αν όμως δεν μου την δίδαξες τότε δεν σου οφείλω τίποτα, εφόσον δεν κράτησες την υπόσχεση σου!»...
Δάσκαλος: «Αν έχοντας διδαχθεί την τέχνη να πείθεις, με πείσεις να μην πληρωθώ, τότε πρέπει να με πληρώσεις αφού με έπεισες και είναι προφανές ότι σωστά σου δίδαξα την τέχνη αυτή! Αν όμως δεν με πείσεις να μην πληρωθώ τότε πάλι πρέπει να με πληρώσεις αφού δεν με έπεισες να μην πάρω αμοιβή».

Φυσικά οι δικαστές δεν έβγαλαν καμία απόφαση, καθότι είναι προφανές ότι η ρητορική τέχνη μπορεί να στρεβλώσει κατά «βούληση» την πραγματικότητα παρουσιάζοντάς την όπως αυτή θέλει και όχι ως έχει.... 

Δευτέρα 20 Μαρτίου 2017

Παγκόσμια ημέρα ποίησης


Πέντε σημαντικοί Έλληνες ποιητές θα προσέλθουν και θα απαγγείλουν το βράδυ της Τρίτης 21 Μαρτίου και ώρα 8.00 μμ στο Μύλου Ματσόπουλου, τιμώντας την παγκόσμια ημέρα ποίησης και ταυτόχρονα το Τρικαλινό κοινό. Οι ποιητές που θα έλθουν και θα απαγγείλουν αποσπάσματα από το έργο τους είναι οι Αναστάσης Βιστωνίτης, Αντώνης Κάλφας, Νίκος Λάζαρης, Γιώργος Μαρκόπουλος και Αντώνης Φωστιέρης. Συντονίζει ο Ηλίας Κεφάλας.
Ο Αναστάσης Βιστωνίτης γεννήθηκε στην Κομοτηνή το 1952. Παρουσιάστηκε στα Γράμματα το 1970 και από τότε εξέδωσε δέκα ποιητικές συλλογές, πέντε πεζογραφικά βιβλία, τέσσερις τόμους δοκιμίων κι ένα βιβλίο μεταφράσεων του κινέζου ποιητή της δυναστείας των Τανγκ, Λι Χο. Έχει δημοσιεύσει πλήθος άρθρα, δοκίμια, ταξιδιωτικά κείμενα και κριτικά σημειώματα στις εφημερίδες Η Καθημερινή και Η Αυγή και στα περιοδικά Αντί, η λέξη, Γράμματα και Τέχνες, Χάρτης, Το δέντρο, Εντευκτήριο, Νέα Πορεία, Poetix, Πλανόδιον, Φρέαρ  κ.α. Είναι συντάκτης του Βήματος από το 1991. Υπήρξε μέλος της επιτελικής ομάδας που συνέταξε τον Φάκελο Υποψηφιότητας της Αθήνας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 (επιμελητής και συντάκτης).  Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Από το 1996 ως το 2001 υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Ευρωπαίων Συγγραφέων (European Writers’ Congress) και από το 2003 ως το 2008 αντιπρόεδρός της. Ποιήματα, δοκίμια και πεζογραφήματά του έχουν μεταφραστεί σε είκοσι γλώσσες. Πέντε ποιητικά βιβλία του εκδόθηκαν στα αγγλικά, τα γερμανικά, τα σλαβομακεδονικά, τα σλοβενικά και τα εβραϊκά, κι ένα πεζογραφικό στα σερβικά.
Ο Αντώνης Κάλφας γεννήθηκε το 1956 στην Κατερίνη, όπου και ζει. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα, μεσαιωνική και νεότερη ελληνική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων και εργάζεται από το 1990 ως φιλόλογος στη δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Έχει γράψει ποιητικά βιβλία, φιλολογικές και ιστορικές μελέτες και ασχολείται επισταμένως με την λογοτεχνική κριτική. Διευθύνει τις εκδόσεις “Τραμ”.

Παρασκευή 17 Μαρτίου 2017

Η προεδρική φρουρά θεματοφύλακας ιδανικών και παραδόσεων


ΣΕ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ πόλεις των ΗΠΑ και δύο της Αυστραλίας θα παρελάσουν φέ­τος τμήματα ευζώνων της Προεδρικής Φρουράς στο πλαίσιο των εορτασμών των εκεί ελληνικών κοινο­τήτων για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου. Πέρυσι αντίστοιχες παρε­λάσεις είχαν γίνει σε τρεις αμερικανικές πόλεις και κατά τα προηγούμενα χρό­νια γίνονταν μόνον στην Νέα Υόρκη. Η ανάπτυξη αυτή της εξωστρέφειας της Προεδρικής Φρουράς αποφασίσθηκε τα τελευταία χρόνια με κύριο σκε­πτικό το γεγονός ότι αποστολή των ευζώνων είναι η επίδειξη και ο εντυπωσιασμός με στόχο την τόνωση τού εθνικού φρονήματος των Ελλήνων στο εσωτερικό και το εξωτερικό.


Οι απόδημοι
Η ανταπόκριση των αποδήμων Ελλήνων υπήρξε συγκινητική, καθώς όπως μας λέγει ο διευθυντής του Στρατιωτι­κού Γραφείου της Προεδρίας της Δημοκρατίας (στο οποίο υπάγεται η Προεδρι­κή Φρουρά) Αντιπτέραρχος Γρηγόρης Πρεζεράκος, οι ελληνικές κοινότητες ανέλαβαν να καλύψουν καθ’ ολοκληρίαν το κόστος των αποστολών. Αυτό σημαίνει πλήρη κάλυψη όχι μόνον των αεροπορικών εισι­τηρίων και των εξόδων δι­αμονής των ευζώνων, αλλά και της προβλεπομένης αποζημιώσεως για τις αποστολές εξωτερικού. Έτσι χωρίς την παραμικρή επι­βάρυνση τού ελληνικού προϋπολογισμού, οι εύζωνοι φέτος θα παρελάσουν στην Νέα Υόρκη, το Σικά­γο, την Φιλαδέλφεια και την Τάμπα, καθώς και στο Σύδνεϋ και την Αδελαΐδα της Αυστραλίας.


Όμως οι κινήσεις εξωστρέφειας δεν σταματούν εδώ. Βάσει προγράμματος πού εφαρμόζεται σταδια­κά, οι στρατώνες της Προ­εδρικής Φρουράς στην οδό Ηρώδου του Αττικού, αρχίζουν να ανοίγουν τις Κυριακές ώστε οι πολίτες να μπορούν να παρακολου­θούν την εβδομαδιαία τε­λετή επάρσεως της σημαί­ας από την αρχή.

Πέμπτη 16 Μαρτίου 2017

Τα ωραία του Τσιτσάνη με τον κιθαριστή Σπύρο Τσιώλη


Ο Βασίλης Τσιτσάνης, ένας από τους ποιο σπουδαίους Έλληνες δημιουργούς και μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του Ελληνικού πολιτισμού, αναβιώνετε, αναπλάθεται και συνεχίζει να εμπνέει τους νέους καλλιτέχνες, στο χώρο του, στο Μουσείο «Βασίλης Τσιτσάνης» των Τρικάλων.
Ένα από τα ομορφότερα οργανικά κομμάτια του Βασίλη Τσιτσάνη απέδωσε υπέροχα με την κιθάρα του ο Τρικαλινός κιθαριστής Σπύρος Τσιώλης.
Ο Σπύρος Τσιώλης είναι καθηγητής κιθάρας στο Ωδείο του Δήμου Τρικκαίων, έχει εμφανιστεί σε πολλούς χώρους και έχει παίξει ως προσκεκλημένος σε πανελλήνια φεστιβάλ κιθάρας. Το πρόγραμμά του συνήθως είναι μουσική από την Ισπανία "Flamenco" και αποτελείται από κομμάτια μεγάλων συνθετών και κιθαριστών, όπως οι : Paco de lucia,Vicente amigo, Gerardo nunez κ.α.
Με την συμβολή των υπευθύνων του Μουσείου Στέλιου Καραγιώργου και Βασιλένας Μητσιάδη δημιουργήθηκε το παρακάτω βίντεο.





Τρίτη 14 Μαρτίου 2017

Στο Σείριο υπάρχουνε παιδιά

Του Σάκη Κοντονικόλα

Η Φιόρη Αναστασία Μεταλληνού είναι αστρονόμος κι εργάζεται στο Αστεροσκοπείο Αθηνών. Και μας διηγείται την εξής ιστορία που γνωρίζει από πρώτο χέρι.
Στον Σείριο, ως γνωστόν, η ζωή κυλάει πολύ διαφορετικά απ' ότι εδώ. Δεν ξέρουν από πολέμους και θανάτους και τα παιδιά συνεχώς φορούν τα γιορτινά τους. Ώσπου μιά νύχτα παρατήρησαν στον ουρανό ένα αστέρι αλλόκοτο. Και πήγαν και ρώτησαν τον δάσκαλό τους. Αυτή είναι η Γη, τους λέει, κι από τότε η ζωή τους άλλαξε για πάντα. Από κείνη τη βραδιά, βάλαν μιαν έγνοια στη μικρούλα τους καρδιά.
Την ιστορία αυτή την ήξεραν κι ο Χατζιδάκις με τον Γκάτσο και την έκαναν τραγούδι. Κι εμείς διασκεδάζουμε την ομορφιά της κάθε φορά τραγουδώντας την.


Κυριακή 12 Μαρτίου 2017

ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ΒΡΟΧΗΣ


ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ
Αν ήξερα τι λέει στην ομπρέλα μου η βροχή
Θα έπιανα κι εγώ κουβέντα


Του Ηλία Κεφάλα

Παρασκευή 10 Μαρτίου 2017

Τίμησαν τη γιορτή της γυναίκας στο Βαλτινό



Την Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017, στο πλαίσιο της γιορτής  για την «Παγκόσμια Ημέρα της γυναίκας», ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Βαλτινού, διοργάνωσε μια βραδιά αποκλειστικά για γυναίκες, στο καφενείο «Α. Μάμαλη», στο Βαλτινό.
Οι γυναίκες που παραβρέθηκαν και τίμησαν την γιορτή απόλαυσαν την βραδινή τους έξοδο με καλό φαγητό, τραγούδι και χορό.
Το πρόγραμμα της εκδήλωσης περιελάμβανε δημοτική μουσική με δημοτική ορχήστρα, πλαισιωμένη από τον Μάκη Τάσιο, στο κλαρίνο και Κώστα Κατσίβελο, στο τραγούδι.
Ο Νίκος Σαλέπης (trikalaola) κατέγραψε με την κάμερα την εκδήλωση.


Πέμπτη 9 Μαρτίου 2017

Μουσείο Τσιτσάνη: Ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα



Πίσω από τα θαυμάσια εκθέματα και το αληθινό κόσμημα στην είσοδο της πόλης μας που σήμερα ονομάζουμε «Μουσείο Τσιτσάνη» στον χώρο των παλιών Φυλακών Τρικάλων και που πρόσφατα άνοιξε τις πύλες του για το κοινό, υπάρχουν άνθρωποι που οραματίστηκαν και διαχρονικά αποτέλεσαν την «ψυχή» αυτό του όλου εγχειρήματος.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι το πρόσωπο που έρχεται ευθύς στο μυαλό όσων Τρικαλινών αναφέρονται στο εν λόγω Μουσείο στρέφεται στον κ. Στέλιο Καραγιώργο, αυτόν που σήμερα έχει αναλάβει και την ευθύνη της λειτουργίας του. Στον Στέλιο λοιπόν στραφήκαμε προκειμένου να συζητήσουμε την ιστορία του κτιριακού αυτού συγκροτήματος, την πορεία του μέχρι να πάρει σάρκα και οστά το μεγαλεπήβολο αυτό έργο, καθώς και την πολύπτυχη λειτουργικότητά του όχι μόνο ως «Μουσείο Τσιτσάνη», καθώς αναδεικνύει τα παλιά Οθωμανικά λουτρά που αποκαλύφθηκαν εκεί και την περίοδο που το συγκρότημα λειτούργησε ως Φυλακές Τρικάλων.


Κύριε Καραγιώργο μιλήστε μας αρχικά για το πώς προέκυψε το γεγονός στον χώρο των παλιών Φυλακών Τρικάλων να στηθεί το «Μουσείο Τσιτσάνη» και ποιες σε γενικές γραμμές «περιπέτειες» ξεπεράστηκαν προκειμένου να πάρει σάρκα και οστά.
Το Μάιο του 1980 ο Βασίλης Τσιτσάνης ενώπιον 7.000 θεατών στο Εθνικό Στάδιο των Τρικάλων εξέφρασε την επιθυμία να γίνει στην πόλη μας ένα μουσείο για το λαϊκό τραγούδι που θα φέρει τη σφραγίδα του.


Έκτοτε η  δημιουργία του Μουσείου Τσιτσάνη απασχολεί διαχρονικά την δημοτική αρχή, από τη θητεία του αείμνηστου Δημάρχου Θανάση Τριγώνη, τον Κώστα Παπαστεργίου που στέγασε στο πνευματικό κέντρο την πρώτη έκθεση για τον Τσιτσάνη και τους άλλους Τρικαλινούς δημιουργούς, αργότερα  τον Γιώργο Σπαθή που συνέχισε την προσπάθεια με την υπογραφή προγραμματικής σύμβασης με το υπουργείο Πολιτισμού, καθώς και την μετονομασία της οδού Λαρίσης σε οδό Βασίλη Τσιτσάνη σε συνεργασία με τον «Σύλλογο Φίλων Βασίλη Τσιτσάνη», τον Μιχάλη Ταμήλο που προχώρησε στη σύσταση του Νομικού Προσώπου και αποφάσισε την χρηματοδότηση για την απόκτηση του υλικού που βρίσκονταν σε χέρια τρίτων, και φτάσαμε στην απόφαση του δήμου επί δημαρχίας Χρήστου Λάππα να αναδείξει το κτίριο των παλιών φυλακών και να στεγάσει σε αυτό το Μουσείο Τσιτσάνη.

Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας του Βαλτινού


Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Είναι μια μέρα κινητοποιήσεων σε όλο τον κόσμο για την υποστήριξη της ισότητας, και την αξιολόγηση της θέσης των γυναικών στην κοινωνία.
Έκτοτε ο αντρικός πληθυσμός αποτίει φόρο τιμής στις γυναίκες που έχουν αλλάξει την πορεία της ιστορίας, προς το καλύτερο.
Η "Ημέρα της Γυναίκας" είναι μόνο η αφορμή. Άλλωστε εμείς οι άντρες τις γυναίκες τις αγαπάμε, τις τιμάμε και τις σεβόμαστε, κάθε ημέρα του χρόνου. Ή τουλάχιστον, έτσι θα έπρεπε να κάνουμε όλοι μας.
Για φέτος, η γιορτή της γυναίκας, αποτελεί ιδανική αφορμή για ένα αφιέρωμα στη γυναίκα του χωριού μας. 
Γι’ αυτό επιλέξαμε να αναρτήσουμε μια παλιά, όμορφη φωτογραφία, όπου απεικονίζονται 17 γυναίκες του Βαλτινού.
Η αναμνηστική αυτή φωτογραφία, ως εικόνα και μόνον, είναι έμπλεος ομορφιάς, φρεσκάδας, λαμπρότητας και νιότης.
Όμως η δύναμή της παύει να είναι απλώς μια εικόνα και γίνεται μνήμη και κομιστής μηνυμάτων, καθώς τα συνωδά στοιχεία μας δίνουν πληροφορίες για τα ήθη και έθιμα της εποχής, 50 χρόνια πριν. Το κομψό ντύσιμο, τα όμορφα φορέματα, το στιλ της κώμης, με το ανάλογο κούρεμα και χτένισμα των μαλλιών, τα σχέδια των παπουτσιών, οι τσάντες και τα γυναικεία ρολόγια χειρός είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της μόδας της εποχής.
Με επιφύλαξη, αναγνωρίζουμε, στα εικονιζόμενα πρόσωπα, στην επάνω σειρά από αριστερά: την Ελένη Ζαμπακά, την μικρή Ευαγγελία Κουφοχρήστου, την Θεοδώρα Αθάνατου, την Σταμούλω Σταμούλη, την Γεωργία Πέτρου, την Ευαγγελία Στάθη, την Χριστίνα Βότσιου, την Ειρήνη Βότσιου, την μικρή Ευαγγελία Ριζαργιώτη. Στην κάτω σειρά την μικρή Μηλιά Κουφοχρήστου, την Χρυσούλα Ζαμπακά, την Αθανασία Χήρα, την Βασιλική Κουφοχρήστου, την Αικατερίνη Μπαντόλια, την Βάϊα Αθάνατου, την Χριστίνα Κουφοχρήστου και την Χαρίκλεια Χήρα.
Τελειώνοντας, θα θέλαμε τις ευχές μας να συνοδεύουν και οι στίχοι του Οδυσσέα Ελύτη: 
«Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως,
πριν απ’ τον έρωτα έρωτας
κι όταν σε πήρε το φιλί
γυναίκα».
Χρόνια πολλά!

Δευτέρα 6 Μαρτίου 2017

Η κατασκευή του πύργου του ρολογιού των Τρικάλων


Το ρολόι των Τρικάλων που δεσπόζει πάνω στον πανύψηλο πύργο του ως κομψοτέχνημα είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης και κατασκευάστηκε το 1936, επί δημάρχου Θεοδώρου Θεοδοσοπούλου. 
Το ρολόι που στέκει σήμερα εκεί, είναι αυτό που έχει αντικαταστήσει το παλιότερο οθωμανικό.
Ο πύργος του ρολογιού έχει ύψος 33μ.
Κάποιες παλιές φωτογραφίες από το αρχείο του Νεκτάριου Κατσόγιαννου καταδεικνύουν τις φάσεις κατασκευής του.

Φωτοαναπαράσταση κατασκευής του πύργου. Δημιουργικό: Δημήτρης Τσιγάρας

Η κατασκευή του πύργου μέχρι το πρώτο διάζωμα.

Η κατασκευή λίγο πριν τοποθετηθεί το ρολόι

Η ολοκλήρωση της κατασκευής

Κυριακή 5 Μαρτίου 2017

Με γυροφέρνει η άνοιξη, Κική Δημουλά



Με γυροφέρνει η άνοιξη
αλλά εγώ άλλη φορά, πορεία δεν αλλάζω για ένα έαρ.

Ας μοιάζει μ’ οτιδήποτε το σούρουπο.
Δεν θα ποτίζω με το αίμα μου ομοιότητες.

Τα όνειρα που είδα αποδειχτήκαν ανυπόληπτα:
πήγαν και μ’ άλλους ύπνους.

Όχι δεν παίρνω άλλο διαταγές.
Όταν μου λέγανε τα σύννεφα ταξίδευε, ταξίδευα
κι όταν μου λέγανε τα όνειρα περίμενε, περίμενα.

Όχι, δεν παίρνω άλλες διαταγές.
Τα δούλεψα πιστά τα διαλυτά.
Με γυροφέρνει από χθες η άνοιξη.

Μια νεραντζιά με κοίταξε με διάθεση υπόπικρη,
και μου ‘κλεισε το δρόμο μια μυρωδιά επιστροφής.


Με παζαρεύει η τοκογλύφος μνήμη:
για να μου δώσει έναν Μάιο παλιό
μαζί και με τις νεραντζιές,
για να μου δώσει κυρίως τη μορφή,
που στη μεταφορά της
από σταθμό της λύπης σε σταθμό
χτυπήθηκε στα μάτια και στο στόμα
-γι αυτά πληρώνεις-, μου παίρνει ένα μέλλον.”

Παρασκευή 3 Μαρτίου 2017

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ


Ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Βαλτινού σας προσκαλεί στην εκδήλωση τιμής, της παγκόσμιας ημέρας της γυναίκας, την Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017, στις 7.30 μ.μ., στο κατάστημα του κ. Αντωνίου Μάμαλη.
Το πρόγραμμα της εκδήλωσης περιλαμβάνει δημοτική μουσική με δημοτική ορχήστρα, πλαισιωμένη από τον Μάκη Τάσιο στο κλαρίνο και Κώστα Κατσίβελο στο τραγούδι.
Γενική είσοδος 2 ευρώ, για την οικονομική ενίσχυση του Συλλόγου.

Πέμπτη 2 Μαρτίου 2017

Τότε που τα Τρίκαλα Πρωτοπορούσαν


Της Μαρούλας Κλιάφα

Ήταν πέντε χρόνια μετά τη μεταπολίτευση κι ακόμα υπήρχε στη χώρα εκείνη η ατμόσφαιρα της ανάτασης που μετά, δυστυχώς, χάθηκε. Οι Τρικαλινοί τότε δεν διάβαζαν τη Μαντά αλλά τα βιβλία του Τσίρκα, του Γιώργου Ιωάννου και «Το Κιβώτιο» του Άρη Αλεξάνδρου κι έβλεπαν στην Κινηματογραφική Λέσχη τα έργα του Ακίρα Κουροσάβα και του Βάιντα που έδινα τροφή για ατέλειωτες συζητήσεις στα τετρακόσια τόσα μέλη της. Τότε ακριβώς η Κινηματογραφική Λέσχη κάλεσε τον ποιητή και στιχουργό Γιάννη Νεγρεπόντη να κάνει μια διάλεξη στα Τρίκαλα. Κι εκείνος, φίλος μου καλός, προθυμοποιήθηκε να έρθουν με τον Λουκιανό Κηλαηδόνη και να δώσουν μια συναυλία χωρίς καμιά απολύτως αμοιβή. «Προσφορά στους Τρικαλινούς», όπως μου τόνισε.
Η συναυλία δόθηκε με ελεύθερη είσοδο στον κινηματογράφο «Πάλλας» την Τρίτη 4 Μαΐου 1979. Η αίθουσα του «Πάλλας» γέμισε ασφυκτικά. Μετά από κάθε τραγούδι που έπαιζε στο πιάνο ο Κηλαηδόνης ακολουθούσε συζήτηση με συντονιστή τον Νεγρεπόντη.
Δεν επρόκειτο μόνο για μια μουσική πανδαισία αλλά για μια πνευματική σύναξη. Η συζήτηση δεν περιορίστηκε μόνο στην μουσική και την ποίηση αλλά και στην πολιτική.
Θυμάμαι την ερώτηση ενός πολιτικοποιημένου ακροατή , ο οποίος ρώτησε τον Νεγρεπόντη «Γιατί ο Ελύτης δεν κατεβαίνει σε διαδηλώσεις;» Και εκείνος απάντησε: «Πράγματι ο Ελύτης δεν παίρνει μέρος σε διαδηλώσεις. Όμως η ποίησή του κατεβάζει χιλιάδες ανθρώπους στους δρόμους. Γιατί αυτή είναι η αποστολή της ποίησης και της τέχνης γενικότερα. Να δίνει ελπίδα στον άνθρωπο. Να του μαθαίνει να αμφισβητεί και να διεκδικεί».
Θυμάμαι πως αμέσως μετά ο Κηλαηδόνης κάθισε στο πιάνο και άρχισε να τραγουδά το «Αχ Ρίτα από εσένα εγώ περίμενα πολλά, μα εσύ παντρεύτηκες, νοικοκυρεύτηκες…» κι ο κόσμος από κάτω- όλοι εμείς οι τυχεροί που ζήσαμε εκείνη τη μαγική βραδιά- ξέσπασε σε ένα θερμό χειροκρότημα.
Ο Γιάννης Νεγρεπόντης πέθανε πριν από χρόνια, πριν από λίγο καιρό πέθανε και ο Κηλαηδόνης. Όμως τα «Μικροαστικά» τους ελπίζω να θυμίζουν στον καθένα μας πως πριν γίνει αστός και στη συνέχεια καθεστώς ήταν του κολίγα γιος.

Τετάρτη 1 Μαρτίου 2017

Τα μαθητούδια τότε και τώρα.


Μια συλλογή από σκίτσα που συνθέτουν, αντιπαραθέτουν και συνενώνουν μέσα στο χρόνο τα στοιχεία της σχολικής εκπαίδευσης και επιτάσσουν τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου της σε όλες τις βαθμίδες, ξεκινώντας από το νηπιαγωγείο και φθάνοντας ως το πανεπιστήμιο, είναι η αφορμή αυτής της ανάρτησης.
Εκεί που κάποτε ήταν η πλάκα και το κοντύλι, τώρα είναι το κινητό, το τάμπλετ, το λάπτοπ.


Εκεί που κάποτε αντιπαλεύονταν η στέρηση με τη δίψα για μάθηση, τώρα αντιπαλεύεται η αφθονία της πληροφορίας με τον κορεσμό…
Η «κοινωνία της πληροφορίας» κατέστησε αναγκαίο τον επαναπροσδιορισμό των μεθόδων και των τεχνικών της εργασίας και έθεσε σε νέα βάση το θέμα της κατάκτησης της γνώσης.
Σήμερα δεν έχει τόσο αξία η γνώση αυτή καθ' αυτή, αφού εξελίσσεται με ταχύτατους ρυθμούς και παλιώνει προτού καν γίνει κτήμα των πολλών.


Πολύ μεγαλύτερη αξία έχει η πρόσβαση στη γνώση, η οποία προϋποθέτει ιδιαίτερη ικανότητα, προσαρμοστικότητα και ευελιξία των ανθρώπων, στις διαμορφούμενες νέες συνθήκες.
Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται να καλλιεργηθεί η κριτική σκέψη των μαθητών.


Κατ' αυτόν τον τρόπο, ο ρόλος του εκπαιδευτικού αποβαίνει και αξιολογείται ως καθαρά καθοδηγητικός και συντονιστικός στην όλη δραστηριότητα που αναπτύσσεται μέσα στην τάξη, με άμεση συνέπεια να καθίσταται ευχερής η ανάπτυξη πρωτοβουλιών εκ μέρους των μαθητών, να ενισχύεται η αυτενέργεια, το ενδιαφέρον και η κριτική σκέψη τους.


Τα δυο σπουδαιότερα πράγματα που πρέπει να μάθει στα παιδιά ο δάσκαλος είναι:
1) Να τους μάθει να μαθαίνουν, και
2) Να τους ασκήσει στο να ξεχωρίζουν το σημαντικό από το ασήμαντο.


Με βάση την παιδαγωγική αρχή «Μαθαίνω το παιδί τον τρόπο, πως να Μάθει», και όχι την παροχή έτοιμων γνώσεων, που αποτελεί μια παρωχημένη αρχή του παλαιού σχολείου, εξασφαλίζονται όλες εκείνες οι κατάλληλες προϋποθέσεις και συνθήκες που συνδράμουν στην άνοδο του διδακτικού και παιδαγωγικού έργου που πρέπει να έχει ένα σύγχρονο σημερινό σχολείο.

επικοινωνιστε μαζι μας