Πέμπτη 31 Αυγούστου 2017

Ιστορίες του χωριού «Η διαιώνιση του είδους»


Του Χάρη Αγγελή

Τέλος Μαΐου, μια Κυριακή πρωί μετά τον εκκλησιασμό, η Ελένη ετοιμάστηκε να πάει «ψωμί» στον τσομπάνο, που έβοσκε τα πρόβατα πέρα στην τοποθεσία Χαλκιές.
Αφού έβαλε το καπίστρι στο γομάρι, το σαμάρωσε και κρέμασε πάνω του τον τρουβά με το φαγητό και τη φτσέλα με το νερό, πήρε το καλάθι με τα απαραίτητα, το καρδάρι για το άρμεγμα των προβάτων και το γκιούμι για την μεταφορά του γάλακτος, πάτησε στο καρεκλάκι ανέβηκε κι έκατσε κι αυτή πάνω στο σαμάρι. Έπιασε με το ένα χέρι το σχοινί που ήταν δεμένο στο καπίστρι για να οδηγεί το ζώο και στο άλλο κρατούσε μια βέργα που την χτυπούσε στα καπούλια του ζώου για να περπατάει πιο γρήγορα...
Όταν έφτασαν στο ζευγαρολίβαδο το γομάρι ξαφνικά αφήνιασε. Άρχισε να γκαρίζει δυνατά και να τρέχει με τ αυτιά τσιτωμένα προς την γομάρα της κυρά - Πανάγιως, που βοσκούσε αργά - αργά το λιγοστό χορτάρι.


Παρά τις προσπάθειές της, η Ελένη, δεν μπόρεσε να συγκρατήσει το αφηνιασμένο αρσενικό, που σαν έφτασε κοντά στη γομάρα πήδηξε αμέσως πάνω στη ράχη της και έσφιγγε τα μπροστινά του πόδια, σαν να ήταν χέρια, στο αδύναμο κορμί της.
Τότε το σαμάρι έγειρε και η γυναίκα με τ αγγειά σωριάστηκαν στο χώμα.
Η γομάρα έμεινε ακίνητη, ανοιγόκλεινε τα σαγόνια της κι έτρεχαν σάλια από το στόμα της...
Αφού ολοκληρώθηκε η διαδικασία της διαιώνισης του είδους, το γομάρι στέκονταν φρόνιμο, με τ αυτιά κατεβασμένα και η γομάρα άρχισε πάλι να βόσκει στο λιβάδι…
Η Ελένη, ντράπηκε λίγο από τα σχολιαρόπαιδα, που έτυχε να παίζουν εκεί κοντά και βλέποντας το γεγονός σταμάτησαν το παιχνίδι και περίεργα αλλά και έκθαμβα κοίταζαν αυτό που συνέβαινε ξαφνικά μπροστά στα μάτια τους.
Ντράπηκε γιατί, όταν έπεσε η φουκαριάρα, μαζεύτηκε η φούστα της και φάνηκαν τα πόδια της πάνω από τα γόνατα.
Ύστερα αφού κατέβασε γρήγορα τη φούστα της σηκώθηκε φόρτωσε πάλι τ’ αγγειά, έπιασε το σχοινί και μπροστά αυτή, πίσω το ζωντανό, συνέχισαν πεζή το δρόμο τους...

Τετάρτη 30 Αυγούστου 2017

Συνθέσεις & Αντιπαραθέσεις «Δυο όμοιες φωτογραφίες με δυο ανομοιογενή ζευγάρια ζώων»


Παρουσιάζοντας δυο επιχρωματισμένες, παρόμοιες φωτογραφίες, παλαιότερης εποχής, που απεικονίζουν την ίδια διαδικασία της αγροτικής εργασίας, του οργώματος, αλλά με ανομοιογενή ζευγάρια ζώων, που σέρνουν το αλέτρι με το ζυγό, δικαιώνεται απόλυτα αυτό που συνήθως λέγεται: πως η φωτογραφία είναι η ποίηση της όρασης!!!
Η γραφικότητα της παλαιότερης εποχής, αλλά και ο μόχθος της εργασίας, μέσα από τον αγώνα της επιβίωσης, στα άγια χώματα του κάμπου, φαίνονται αποκαλυπτικά και στις δύο παλιές φωτογραφίες.
Στη μια περίπτωση, η ελληνίδα αγρότισσα με τη βουκέντρα στο χέρι, σαν τη θεά της γης, Δήμητρα, με το ανομοιογενές ζευγάρι να σέρνει το ξυλάλετρο, γητεύει τα άγια χώματα για την εξασφάλιση της επιβίωσης!!!


Στην άλλη περίπτωση, το σιδερένιο αλέτρι σέρνεται με το ζυγό, πάλι από το ανομοιογενές ζευγάρι, την ώρα που ο γεωργός με τον γιο του οργώνουν την ευλογημένη γη.
Λίγο πριν το τέλειωμα, θα πάρουν μια ανάσα.
Με την παλάμη του χεριού του, ο γεωργός θα σφουγγίσει το μουσκεμένο, από τον ιδρώτα, πρόσωπο και θα ψελλίζει το «Δόξα σοι ο θεός», κοιτάζοντας τον ουρανό στο σώσιμο της ημέρας!!!

Δευτέρα 28 Αυγούστου 2017

Παραμυθένιος γάμος για την σοπράνο Νίνα Κουφοχρήστου



Ένας από τους πιο παραμυθένιους γάμους που έχουμε δει…
H γνωστή Τρικαλινή σοπράνο που διαπρέπει στο εξωτερικό, Νίνα Κουφοχρήστου του Αναστασίου και της Φανής, η οποία έλκει την καταγωγή της από το Βαλτινό, παντρεύτηκε το απόγευμα του Σαββάτου 26 Αυγούστου 2017, τον αγαπημένο της πιανίστα, Λεωνίδα Τουρούτογλου.


Το μυστήριο τελέστηκε στην εκκλησία της Πόρτας Παναγιάς, στην Πύλη Τρικάλων, όπου η Νίνα και ο Λεωνίδας αντάλλαξαν όρκους αιώνιας αγάπης και πίστης.
Ακολούθησε τρικούβερτο γλέντι που κράτησε μέχρι το πρωί.
Κουμπάρος ήταν ο κ. Ανέστης Ποντικάκης.


Ακολουθεί φωτορεπορτάζ...

Μνήμες από την πλατεία της Γελαδαριάς

Του Ευαγγέλου Στάθη φιλολόγου

Το Βαλτινό δεν ήταν από τα μεγάλα χωριά. Έτσι δεν μπορούμε να πούμε πως έχει πολλές πλατείες. Όπως συμβαίνει με τα περισσότερα χωριά, είχε δύο πλατείες που «κόπηκαν» το 1934, σύμφωνα με την οριστική διανομή των οικοπέδων.
Προς το τέρμα περίπου του χωριού, προς το έβγα του, ήταν η μεγάλη πλατεία. Τη λέγαμε Γελαδαριά. Απλωνόταν στενόμακρα δεξιά και αριστερά από τη δημοσιά. Το πλούσιο και μαλακό χώμα γύρω γύρω ήταν «ένα κι ένα» για κόψιμο πλιθιών. Το πήραν πολύ γρήγορα είδηση οι χωριανοί και το εκμεταλλεύτηκαν. Έτσι δημιουργήθηκαν μεγάλες γούρνες που δημιουργούσαν προβλήματα το χειμώνα, γιατί λίμναζαν τα νερά, μύριζαν και ασχήμιζαν γενικώς το τοπίο. Κάποιες λυγαριές και λίγα βούρλα ακόμη προσπαθούσαν να ομορφύνουν τον τόπο, αλλά τίποτε. «Εδώ ήταν βαρκό, ήταν γούρνες, ψαράκια και βατράχια ήταν εδώ»!


Μετά, πολύ αργότερα, κοντά στο ’60, οι ίδιοι οι χωριανοί άρχισαν σιγά σιγά να ισιάζουν τις γούρνες και να μπαζώνουν τα σημεία αυτά. Όλα μόνοι τους, με προσωπική εργασία. Εδώ που τα λέμε, οι ανωμαλίες αυτές που έκανε το έδαφος πριν δεν ήταν και πολύ άσχημες. Εκείνες οι γούρνες, τα σαμαράκια και τα ψηλωματάκια είχαν κι αυτά την ομορφιά τους.
Με το ίσιασμα και το μπάζωμα έγιναν καλύτερα και τα φρύδια, οι όχθοι δηλαδή του μικρού ποταμού. Το άλλο κομμάτι της πλατείας αυτής, απ’ την άλλη μεριά του δρόμου, ήταν πιο ίσιο. Το σχήμα του ήταν περίπου τριγωνικό και γύρω γύρω είχε χαντάκι με χαμηλά φρύδια, τόσο, που και μικρό παιδάκι τα περνούσε και γέρος με μπαστούνι.


Όλο αυτό το μέρος που αναφέραμε έκανε πολλές, πάρα πολλές χρήσεις. Από το απογευματάκι μέχρι που σουρούπωνε καλά καλά, βάλε και λίγο αργότερα ακόμα, αποτελούσε τον τόπο της «μάζωξης». Μάζωξη, το λέει και η λέξη, ήταν η συγκέντρωση των αντρών, του αντρικού πληθυσμού του χωριού. Σχεδόν όλοι συγκεντρώνονταν εκεί. Ήταν χωρισμένοι σε παρέες, ανάλογα με την ηλικία, τις φιλίες, τους μαχαλάδες ή και άλλα κριτήρια.

Κυριακή 27 Αυγούστου 2017

Βαλτσινιώτικη ντοπιολαλιά «Ο ανεπρόκοπος»



Τώρα το καλοκαίρι μι τις τρανές ζέστες κάθουμι κάτ΄ απου κάνα πλατάνι κι θυμάμι παλιές Βαλτσινιώτικες ιστουρίες. Θα στις μολογήσω, άξτες κι γράψτεις άμα θες.

"Τουν βλέπς αυτούια ια, αυτό του πιδί, τον τσιουμπάνου, ε!, ρε, γαμώ τη μάνα μέσα, γκουτζιάμ πιδί, ντιπ δεν τουν κόβι!
Ούδι νια αράδα δεν ξέρει να διαβάσει. Δεν καταλαβαίνει τίπουτι, σκέτους γκρας είνι. Γκουτζιάμ άντρας κι κάνει χαζαμάρις ακόμα. Ποιόν όμοιασι;
Ήταν μικρός, δεν τουν αγροίξι τουν πατέρα τ’ απ΄ ήταν μιρακλής!
Άμα τουν έλεγις να κάνι κάνα δλειά…
-Δεν αδγειάζου, έλεγι, έχου να πάου στα πρόβατα. Έκανι πάντα του θκό τ’.
-Έλα να κάνουμι αυτή τη δλειά, τουν έλιγις.
-Δεν αδγειάζου σήμερα  σεαμπρουστά άμα ξεαδγειάσου, θα ’ρθού, έλιγι.
Έβγαζι του καθρεφτάκι κι την τσατσάρα, σάλιουνι του μαλλί κι έφτιαχνι τουν καρέ.
Άμα τουν έλεγις, να ντυθεί κι να πάει στην νηκκλισιά γκουρδουκλιόνταν ούλη τη νύχτα στου κριβάτι κι του προυί που σκώνουνταν μπαμπάλιζι. Ντύνουνταν κι έβαζι ανάπουδα τα παπούτσια τ’.
-Βρε πιδί μ’, τά ’βαλις τ’ανάπουτα τα παπούτσια σ’, τουν έλιγαν.
-Αλάθους έκανα, έλιγι αυτός, αλλά δεν τα άλλαζι, έβγαζι του καθρεφτάκι κι την τσατσάρα, έφτιαχνι τουν καρέ κι πήγηνι έτσι, σαν σβαρνιάρς στην νηκκλισιά.
Νια βολά θα πνίγουνταν στου πουτάμι αν δεν αγραπώνουνταν απού κάτι κλαργιά. Έσκουζι ούλ΄τη μέρα να τουν ακούσουν. Σπουλάτι τουν άξαν κατι τσουμπαναραίοι κι πήγαν τουν έβγαλαν.
Νια βολά τουν έστειλαν να κουβαλίσι τ’άχυρου μι του κάρου, απ τη Παναΐα κι γκιράντσι του φουρτουμένου κάρου κι έπισαν ούλα τα διμάτχια στου δρόμου.
Νια άλλη βολά τοιμάσκαν να πάν στου παγκύρι, είχαν ζέψι του κάρου, φόρτουσαν κι τα πράματα κι περίμιναν αυτόν.
Αυτός, τότι είχι πάρι τα γκιούμνια κι είχι πάει να τα γιουμίσι μι νιρό απ τ’ αρτισιανό.
Πιρίμιναν - πιρίμιναν, κάπουτι κι αλλότι, φανήσκι κι αυτός, γιμάτους απού πάν μέχρι κατ΄ λάσπις κι νιρά.
-Ά ρε, του λεν, που είσι; Ισένα θα πιριμένουμι.
-Κάηκι απού νιρό του γουμάρι κι γκάρζι ούλη τη μέρα, τσ’ λέει, ιγώ γκουσουμάντσα μέχρι να του φέρου τόσου βάρους να του πουτίσου κι σεις χουιάζτει.
Νια άλλη βολά κουβαλούσι πάλι νιρό μι τα γκιούμια κι τουν φώναζαν.
-Μην απιρνάς απού κει, έχει αγλίστρα η δρόμους.
Μπα, αυτός, ικεί. Ε, πάτσι νια γλίστρα κι ήρθι μι τουν κώλου σεαπάν’.
Τουν αλπήτχα του καημένου έτσι όπως έκανε.
Ούλη τη ζουή τ’ αγουνιώτι κι ντιπ προυκουπή δεν είδι.
Ούλου γαμπρίζει η καημένους κι καμία δε γυρίζει να τουν κοιτάξει.
Σάμπως τι να κοιτάξει... τέτοιους ανεπρόκουπους που είνι…"

Παρασκευή 25 Αυγούστου 2017

Ανοιχτό γράμμα στους απόφοιτους Λυκείου που δεν είδαν το όνομά τους στις λίστες των εισακτέων


Του Στέφανου Βαγγελού

Η σκέψη μου είναι σε σένα. Θα 'θελα να ΄μαι δίπλα σου, όπως τότε, να μοιραστούμε τη στιγμή, να σου χαμογελάσω, να γλυκάνω λίγο τη μέρα σου, όπως γλύκαινες κι εσύ την κάθε μου μέρα. Ίσως χωρίς να το ξέρεις, με την παιδικότητά σου, το χαμόγελο, τον καλό σου λόγο και τη δίψα σου για ζωή με έκανες να αντικρίζω τον κόσμο με άλλα μάτια, να νιώθω ότι η ζωή τώρα αρχίζει, ότι κάθε μέρα κάνουμε μια καινούρια αρχή. «Θυμάσαι;» Στα δύσκολα δεν το βάζουμε κάτω «ή» Στις νίκες μας αναγνωρίζουμε και σεβόμαστε τους ηττημένους «ή» Αν χρειαστεί ξέρουμε και να χάνουμε. Αν οι «πανελλήνιες» δεν σου χαμογέλασαν δεν είναι γιατί δεν το αξίζεις. Χαμογέλασε γλυκά στον εαυτό σου και πες του: Έχεις κι άλλη ευκαιρία. Ο δρόμος της ζωής είναι πολύ μακρύς. Τα όνειρά μας δεν χωράνε να φυλακιστούν μέσα σε λίγες σελίδες. Η ζωή δεν φυλακίζεται μέσα σε μια σχολή. Σκέψου πως σταμάτησες σε ένα σκαλοπάτι για μια ανάσα και ξεκίνα με νέες δυνάμεις. Άπλωσε τα φτερά σου και πέτα ψηλά! Βλέπεις πόσοι δρόμοι ανοίγονται; Οι δυσκολίες μας μαθαίνουν τι πρέπει να διορθώσουμε, να αλλάξουμε, να κάνουμε διαφορετικά. Η ικανότητα, η προσφορά στην κοινωνία, η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη δεν κρίνονται στα πρώτα μας βήματα αλλά από τη συνολική πορεία μας στη ζωή. Γι’ αυτό προχώρα στο δικό σου δρόμο! Άσε το τραγούδι σου να ακουστεί: «Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ!» Μην επιτρέψεις σε κανέναν να σε εγκλωβίσει στα δικά του μονοπάτια. Δυνάμωσε τη φωνή σου! Ναι, τώρα σ’ ακούμε δυνατά: «Δεν θέλω απλά να επιβιώσω, ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ. Αυτόν τον κόσμο που φτιάξατε στα μέτρα σας ΕΓΩ ΘΑ ΤΟΝ ΑΛΛΑΞΩ!»
Να γιατί ένιωθα και νιώθω περήφανος για σένα!
Ο δάσκαλός σου.

Οι επιτυχόντες των ΑΕΙ και ΤΕΙ από το Λύκειο Βαλτινού


Ανακοινώθηκαν το πρωί της Πέμπτης (24/08/2017) οι βάσεις εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση για το 2017.
Οι υποψήφιοι των φετινών Πανελληνίων Εξετάσεων μπορούν πλέον να δουν τα μόρια εισαγωγής για τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, καθώς ανακοινώθηκαν το πρωί της Πέμπτης από το υπουργείο Παιδείας τα αποτελέσματα των βάσεων.
Έτσι, χιλιάδες υποψήφιοι γνωρίζουν αν κατάφεραν να εισαχθούν στη σχολή της αρεσκείας τους, κάνοντας το όνειρό τους πραγματικότητα ή θα ξαναδοκιμάσουν την τύχη τους του χρόνου.
Στο Λύκειο Βαλτινού οι επιτυχόντες και οι σχολές στις οποίες πέρασαν είναι οι ακόλουθες:
Επιτυχόντες:
Αθανασάκης Ευθύμιος του Νικολάου Και της Γεωργίας
Σχολή επιτυχίας: Πυροσβεστών (Μόνο για πολίτες)
Αρβύθη Ευγενία του Κωνσταντίνου και της Μαρίας
Σχολή επιτυχίας: Ναυπηγών Τ.Ε. (Αθηνών)
Βάιος Χρήστος του Θεοδώρου και της Αφροδίτης
Σχολή επιτυχίας: Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής (Σέρρες)
Βερτσάνι Κλέιντι του Ροντίν και της Βαλμπόνας
Σχολή επιτυχίας: Διοίκησης Τουριστικών Επιχειρήσεων (Ηράκλειο Κρήτης)
Γεωργούλας Ιωάννης του Σωτηρίου και της Σταυρούλας
Σχολή επιτυχίας: Μονίμων Υπαξιωματικών Στρατού Σ.Μ.Υ.
Γεωργούλας Παναγιώτης του Αποστόλου και της Ανθούλας
Σχολή επιτυχίας: Πληροφορικής (Κέρκυρα)
Γεωργούλας Παρασκευάς του Κωνσταντίνου και της Μαρίας
Σχολή επιτυχίας: Ναυτιλίας & Επιχειρηματικών Υπηρεσιών (Χίος)
Καλογράνα Χρυσοβαλάντου του Αθανασίου και της Τερέζας
Σχολή επιτυχίας: Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και περιφερειακής ανάπτυξης
Καραλή Αικατερίνη του Ευαγγέλου και της Μαρίας
Σχολή επιτυχίας: Μηχανικών περιβάλλοντος (Ξάνθη)
Κατσιάκος Χρήστος του Ευθυμίου και της Σωτηρίας
Σχολή επιτυχίας: Γλώσσας, Φιλολογίας & Πολιτισμού Παρευξείνιων χωρών (Κομοτινή)
Κοθράς Αλέξανδρος του Σωτηρίου και της Μαρίας
Σχολή επιτυχίας: Πληροφορικής (Λαμία)
Κορομπλής Δημήτριος του Αποστόλου και της Μαρίας
Σχολή επιτυχίας: Πληροφορικής (Λαμία)
Κράβαρη Ελένη του Νικολάου και της Βάιας
Σχολή επιτυχίας: Φυσικοθεραπείας (Αίγιο)
Κωσταρέλου Παναγιώτα του Ευθυμίου και της Ευθαλίας
Σχολή επιτυχίας: Ψυχολογίας (Θεσσαλονίκη)
Κωτούλα Ανδρονίκη του Βασιλείου και της Χαρίκλειας
Σχολή επιτυχίας: Βιολογικών εφαρμογών & Τεχνολογιών (Ιωάννινα)
Μούτσα Ερλίντ του Ίλιρ και της Μαϊλίντας
Σχολή επιτυχίας: Διοίκησης Τουριστικών Επιχειρήσεων (Ηράκλειο Κρήτης)
Μπέης Ιωάννης του Χαριλάου και της Γεωργίας
Σχολή επιτυχίας: Κοινωνικής θεολογίας (Αθήνα)
Μπιλιάλη Στεργιανή του Στυλιανού και της Αικατερίνης
Σχολή επιτυχίας: Πολιτικής Επιστήμης & Ιστορίας (Αθήνα)
Νάκα Ευαγγελία του Ιωάννη και της Δέσποινας
Σχολή επιτυχίας: Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών υπολογιστών (Βόλος)
Ντέλλας Ηλίας του Νικολάου και της Καλλιόπης
Σχολή επιτυχίας: Τεχνολογίας Ήχου & Μουσικών Οργάνων (Ληξούρι)
Πάτα Νικολέτα του Κωνσταντίνου και της Βασιλικής
Σχολή επιτυχίας: Αρχιτεκτονικής Τοπίου (Δράμας)
Χριστάκος Θεόδωρος του Χρήστου και της Φωτεινής
Σχολή επιτυχίας: Οικονομικών Επιστημών (Θεσσαλονίκη)
Χύτα Ελένη του Ευαγγέλου και της Μαρίας
Σχολή επιτυχίας: Παιδαγωγικό Ειδικής Αγωγής (Βόλος)

Επιτυχόντες σύστημα 10%
Σατρατζέμη Ευαγγελία του Κωνσταντίνου και της Ευανθίας
Σχολή επιτυχίας: Ιστορίας (Κέρκυρα)

Επιτυχόντες παρελθόντων ετών
Μπίλα Δήμητρα του Κωνσταντίνου και της Μαρίας
Σχολή επιτυχίας: Παιδαγωγικών Νηπιαγωγών (Ιωάννινα)
Παπακώστας Λάζαρος του Αθανασίου και της Βασιλικής
Σχολή επιτυχίας: Μαθηματικών (Ιωάννινα)

Θερμά συγχαρητήρια στους επιτυχόντες και καλές σπουδές.

Αερο-πλάνα του Βαλτινού



Μετά τις όμορφες αεροφωτογραφίες, ωρίστε και το βίντεο με τα διάφορα αερο-πλάνα, που μας υποσχέθηκε ο φίλος μας, Χρήστος Δημητρούλης από την Κάτω Ελάτη. Θαυμάστε το Βαλτινό από ψηλά!
Εντυπωσιακές λήψεις, εντυπωσιακά πλάνα, με drone. Εκπληκτικό το αποτέλεσμα!

Πέμπτη 24 Αυγούστου 2017

Αεροφωτογραφίες του Βαλτινού



«Όταν κοιτάς από ψηλά μοιάζει η γη με ζωγραφιά» λένε οι στίχοι του τραγουδιού και αυτό επιβεβαιώνεται εν τοις πράγμασι.
Από τον φίλο μας Χρήστο Δημητρούλη λάβαμε μια συλλογή 10 αεροφωτογραφιών που απεικονίζουν το χωριό Βαλτινό.
Για πρώτη φορά έχουμε την δυνατότητα να δούμε από ψηλά το Βαλτινό και να θαυμάσουμε τις ομορφιές του.
Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Χρήστο Δημητρούλη για την προσφορά του και όπως μας πληροφόρησε ο ίδιος, σύντομα θα έχουμε την δυνατότητα να δούμε το Βαλτινό από ψηλά και σε βίντεο.
Καλή θέαση!



Τετάρτη 23 Αυγούστου 2017

Λάμπρος Σ. Σταυρέκας – Τραγουδώντας τη ζωή και τον βίο του Μετανάστη



Το θέμα της μετανάστευσης είναι πολυδιάστατο και πολυεπίπεδο. Οι λόγοι που γεννούν το φαινόμενο της μετανάστευσης είναι ποικίλοι κι εξαρτώνται από τις συνθήκες που επικρατούν κατά τη δεδομένη, κάθε φορά, χρονική περίοδο από τους τόπους της προγενέστερης διαμονής στους τόπους αποδημίας.
Αιτία της μετανάστευσης σε γενικές γραμμές, τόσο της εκούσιας όσο και της αναγκαστικής, είναι η προσπάθεια εκείνων που μεταναστεύουν να απαλλαγούν από διάφορους παράγοντες που καταπιέζουν τη ζωή και την προσωπικότητά τους.
Στην Ελλάδα του '50 και του '60, οι οικονομικές δυσκολίες, οι πολιτισμικές αδυναμίες, η ανεργία, η ελλιπέστατη εκπαίδευση, η κρατική ανεπάρκεια και οι ματαιώσεις των ατομικών προσπαθειών,  ενέτειναν την αίσθηση του αδιεξόδου και πολλοί άνθρωποι οδηγήθηκαν στη μετανάστευση. Η μετανάστευση για πολλούς ανθρώπους από τον τόπο μας, ήταν λύση σχεδόν αναπόφευκτη.
H ζωή στις χώρες προορισμού ήταν οργανωμένη, οι συνθήκες διαβίωσης καλύτερες, η εργασία είχε ειδίκευση, ωράριο, πολύ καλύτερη αμοιβή, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη...
Όμως, ο νόστος, αυτό το ψυχικό άλγος, η λαχτάρα της επιστροφής στην πατρίδα έκαιγε βαθιά μέσα στα στήθη των μεταναστών και πάντα ονειρευόταν πότε θα έρθει η μέρα της ευλογημένης στιγμής για την επιστροφή.


Αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού του, και σύντροφος του μετανάστη στις δύσκολες στιγμές, το τραγούδι. Βάλσαμο και παρηγοριά, ανάσα κι αναστεναγμός τα ελληνικά τραγούδια του πόνου, του έρωτα, της μετανάστευσης, που εξέφραζαν τα συναισθήματα, γλύκαιναν τα χείλη και ζέσταιναν τις καρδιές των μεταναστών κρατώντας τους συντροφιά στον ξένο τόπο.
Ο Λάμπρος Σ. Σταυρέκας, γεννημένος το 1942 στο Βαλτινό, κάνοντας μια ανασκόπηση της ζωής του, θέλησε να θυμηθεί και να αφηγηθεί τις ευχάριστες και δυσάρεστες εμπειρίες από τη μεταπολεμική μετανάστευση, που αυτός και η οικογένειά του έζησαν.
Συνταξιούχος σήμερα, γεμάτος μνήμες και εμπειρίες, αλλά και συναισθηματικά ευάλωτος, επιχείρησε να σκιαγραφήσει το πορτρέτο του "Αγνώστου Μετανάστη", με μοναδικό αντίπαλο τη συγκινησιακή του φόρτιση.


Κατάφερε να μας τραγουδήσει, να μας μεταδώσει την έννοια του νόστου, να μας διδάξει πατριωτισμό, μα πάνω απ’ όλα να μας συγκινήσει με τη βιωματική του εξιστόρηση!
Τόπος συνάντησης: το σπίτι του στο Βαλτινό, όπου στην αυλή του, υπάρχει αναρτημένη σε ιστό η ελληνική σημαία.
Ο Λάμπρος Σταυρέκας, ξεκίνησε την διήγησή του βουρκωμένος κρατώντας στα χέρια του μια παλιά φωτογραφία κι ένα κλάμα βουβό, επισκίαζε κάθε τόσο το λόγο του και πρόδιδε το ευσυγκίνητο του χαρακτήρα του.


Κάποια στιγμή ηρέμησε και  άρχισε να διηγείται:
-«Θα ξεκινήσω από αυτή τη φωτογραφία, γιατί μου θυμίζει την παιδική μου ηλικία. Εδώ είμαι σε ηλικία 11 ετών, τότε που φτιάχνανε την εκκλησία, το καλοκαίρι του 1953. Έκαναν την επέκταση του επάνω διαζώματος και τα μαστόρια είχαν κάνει μια σκαλωσιά για να ανεβάζουν επάνω τα οικοδομικά υλικά. Εγώ πιτσιρικάς βοηθούσα εθελοντικά, παίρνοντας τον κουβά με την ασβέστη από τους κάτω εργάτες και τον έδινα επάνω στα μαστόρια. Ήταν από τις πρώτες μου επαφές με την εργασία, τη σκληρή δουλειά.

Τρίτη 22 Αυγούστου 2017

Το ξεφλούδισμα του καλαμποκιού

Του Ευαγγέλου Στάθη φιλολόγου

Σωστό πανηγύρι και σεργιάνι αποτελεί το ξεφλούδισμα. Πως το περιμένουν όλοι! Όλοι, μικροί και μεγάλοι, ιδίως οι νέοι και οι νέες. Το καλαμπόκι έχει συγκεντρωθεί όλο στη ρούγα και έχει μαζευτεί σε έναν μεγάλο σωρό ή σε περισσότερους μικρότερους, ώσπου ναρθεί το βράδυ. Το βράδυ πέφτει και νάτοι, έρχονται όλοι, συγγενείς, φίλοι, γειτόνοι, όλοι, μικροί και μεγάλοι, και πιάνουν θέσεις: όταν ο σωρός είναι ένας, κάθονται γύρω γύρω απ’ αυτόν, όταν είναι περισσότεροι κάθονται πέρα πέρα σε αράδες: μια αράδα από δω, μια αράδα από κει. Οι νέοι προσπαθούν να καθίσουν λιγάκι παραπέρα, κοντά κοντά ή αντικρυστά.


Και το ξεφλούδισμα αρχίζει: φρου κρακ! φρου κρακ! ασταμάτητα. Με τα τρία δάχτυλα κι’ απ’ τα δυο τα χέρια σου αρχίζεις από τα τσιαμπάδια της ρόκας (τα μουστάκια) και σχίζεις σαν χαρτί τα φύλλα της μέχρι το κοτσάνι που το σπάζεις μαζί με τα φύλλα, πετάς τα φύλλα πίσω από την πλάτη σου και κείνα κάνουν ένα μικρό σωρό πίσω σου. Απ’ αυτό θα εξαρτηθεί πόσο ξεφλούδισε ο καθένας, πόσο τον φτούρισε το ξεφλούδισμα. Την ξεφλουδισμένη ρόκα την πετάν όλοι σε έναν σωρό, ο οποίος συνεχώς μεγαλώνει. Οι ρόκες πέφτουν βροχή στο σωρό: στην αρχή κταπ! κτουπ! Κι όσο μεγαλώνει ο σωρός κατακταπ! κατακτούπ! Αυτό βλέπεις κι αυτό ακούς συνέχεια.


Και τι δεν ακούς εδώ από τους εργαζομένους: ιστορίες, μαραπάδες, μασλάτια, γέλια, κουτσομπολιά και τραγούδια, ακόμα παραμύθια, μύθια, παροιμίες, αινίγματα, ανέκδοτα και τραγούδια, πολλά τραγούδια. Αν τύχει μάλιστα στην παρέα κάνας καλός τραγουδιστής ή καμιά τραγουδιστού, ΄κόμα καλύτερα. 

Δευτέρα 21 Αυγούστου 2017

Στο ποτάμι, από ερασιτέχνη ψαρά αλιεύτηκε τεράστιο ψάρι



Το ψάρεμα  είναι μια δραστηριότητα που έχει σαν τελικό σκοπό το να πιάσει κάποιος ψάρια σε οποιαδήποτε περιοχή ζουν (θάλασσα, λίμνη, ποταμό κλπ), είτε για χόμπι είτε επαγγελματικά.
Όμως το ψάρεμα που γίνεται για χόμπι μπορεί να προσφέρει στους ερασιτέχνες, ψαράδες απίστευτες συγκινήσεις.
Αυτή τη συγκίνηση και  ικανοποίηση ένοιωσε ο Σωτήρης Νάκας, όταν κατάφερε να ψαρέψει και να πιάσει, σε ποτάμι της περιοχής μας, ένα ψάρι 5 κιλά.
Ασφαλώς το γεγονός θεωρείται πολύ σπάνιο και γι’ αυτό άλλωστε απαθανατίστηκε με την παραπάνω φωτογραφία! 

Κυριακή 20 Αυγούστου 2017

Το καλαμπόκι

Του Ευαγγέλου Στάθη φιλολόγου

Στο όργωμα και στη σπορά του καλαμποκιού δε θα αναφερθούμε, αφού ισχύουν περίπου και ανάλογα τα όσα γράψαμε για το στάρι. Ούτε στο φύτρωμα, το άρεμα και το πότισμα, γιατί τα ίδια σχεδόν ισχύουν και σήμερα. Θα αναφερθούμε στο μάζωμα του καλαμποκιού που ήταν μια διαδικασία επίπονη και χρονοβόρα, καθώς και στο ρομαντικό ξεφλούδισμα και σε κάποιες άλλες λεπτομέρειες.
Δείγμα ότι το καλαμπόκι έγινε για σπάσιμο, για μάζωμα, αποτελούσαν το στάχυ, τα φύλλα και βεβαίως η ρόκα. Το στάχυ τίναζε εντελώς τη γύρη του και άρχιζε να ξεραίνεται, να γίνεται «ζιουζιούνι». Τα φύλλα της καλαμποκιάς της ρόκας (τα ροκόφυλλα ή μπουκόφυλλα) έπαιρναν ένα ασπριδερό χρώμα και ο τσιαμπάς (το μουστάκι) της άρχιζε να ξεραίνεται και να τρίβεται.

Τώρα το καλαμπόκι είναι έτοιμο για μάζωμα. Έσπασαν τα πρώτα τα φύλλα. Φύλλα λέγανε το μίσχο, το στέλεχος του φυτού από το σημείο της τελευταίας ρόκας και πάνω. Σε κείνο το σημείο υπάρχει ένας κόμπος και κει ακριβώς σπάζεται το φύλλο, κάνοντας ένα κρατς!


Τα φύλλα τα έκαναν δεμάτια, τα έδεναν με ένα ευλύγιστο φυτό, όπως ήταν η βούλιαρη, ή η αγριοβαμπακιά (απαλούτσικο) ή κάποια άλλα φυτά που τα λέγανε γενικώς ζιουζιούνια. Επίσης τα έδεναν με βέργες από ευλύγιστο θάμνο, όπως είναι η αραποϊτιά.

Σάββατο 19 Αυγούστου 2017

Απεβίωσε ο πρώην Γυμνασιάρχης Βαλτινού, Φώτης Τίγκας


Σε ηλικία 83 ετών, έφυγε από την ζωή, την Παρασκευή 18-8-2017, ο τέως Γυμνασιάρχης Φώτης Τίγκας.
Ο Φώτης Τίγκας διατέλεσε επί σειρά ετών (1987 έως 2001) Γυμνασιάρχης στο Γυμνάσιο Βαλτινού. Υπηρέτησε με ζήλο και αξιοσύνη, τα καθήκοντά του αφήνοντας πίσω του αξιόλογο έργο.
Ο εκλιπών, αφήνει πίσω την σύζυγό του Ειρήνη, τους γιους του Ευάγγελο, Αρχοντή και Βασίλειο, τις νύφες του Αικατερίνη και Φιλιώ, την εγγονή του Δαμασκηνή, αδέρφια και ανίψια.

Από την Εφημερίδα Βαλτινού θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του εκλιπόντα.

Παρασκευή 18 Αυγούστου 2017

Στις πλαγιές του Κερκέτιου όρους

Του Ηλία Κεφάλα

Οἱ σμαραγδένιες φτέρες τῆς Πιαλείας
Σκοτεινιάζουν τὴν ὑγρόφιλη λαγκαδιὰ
Καὶ λίγο πιὸ πάνω οἱ χάλκινες ὀξιὲς
Ναρκώνουν καὶ βυθίζουν στὸ κενὸ ὅλα τὰ ὄντα
Ὅπως κι ἐμένα τὸ θαυμαστὸ καὶ ὄντως ὄν
Ἐπειδὴ τὰ φίδια μὲ σφίγγουν τῶν ἀναμνήσεων
Καὶ μὲ τραβοῦν σὲ μέρες σκοτεινὲς
Μὲς στὴ θαμπάδα τὴν πικρὴ τοῦ χρόνου
Καὶ νά ᾽μαι ποὺ περιπλανιέμαι ὁ κατηφὴς
Ἀνηφορίζοντας στ᾽ ἀρχαῖα μονοπάτια
Κι ἂν ὄχι στὸ πρῶτο ἴσως στὸ δεύτερο
Μπορεῖ στὸ τρίτο ἤ τὸ πέμπτο βῆμα
Τὸ πέλμα μου νὰ συμπέσει ἀπαλὰ
Μ᾽ ἐκεῖνα τ᾽ ἀνάερα τῆς Κορωνίδας ἴχνη
Ὅταν μὲ τὰ μισολυμένα πέδιλά της
Ἔτρεχε νὰ προφτάσει τὸν Ἀσκληπιὸ
Χαμένον στὰ βοτανικὰ ὁράματά του
῍Ω μὴ φεύγεις πανόλβια μακριά μου
Γυρεύω κι ἐγὼ τὸν ἰατῆρα
Καὶ τὰ λαμπρὰ κορίτσια του
Τὴν Ἰασὼ τὴν Αἴγλη τὴν Πανάκεια
Τὴν παμβασίλεια Ὑγεία
Τὴν ἱμερόεσσα καὶ μάκαιρα
Γιατὶ τὰ χρόνια βάρυναν πολὺ στοὺς ὤμους μου
Ἡ θλίψη κατατρύχει τὴν ματιά μου
Καὶ κάθε φέγγος τοῦ κορμιοῦ μου σβέννυται
Ἐνῶ καὶ ὁ ἦχος τῶν πραγμάτων ἀπόλλυται τελείως
Κι εἶναι τὰ μάτια καὶ τὰ ὦτα μου
Μαῦρα κενὰ πηγάδια
Ἐδῶ νά ᾽ρθεῖς τρισόλβια Ἠπιόνη
Νὰ χαλαρώσεις τὸν φρενήρη βίο μου
Ποὺ δὲν ζητᾶ εὐθυμία πιὰ κι εὐμένεια
Παρὰ μονάχα εὐθύτητα καὶ σέβας

Πέμπτη 17 Αυγούστου 2017

Κατασκευή νέου οστεοφυλακίου στο Βαλτινό



Την κατασκευή νέου οστεοφυλακίου στο κοιμητήριο του Βαλτινού αποφάσισε ο Δήμος Τρικκαίων και ήδη έχουν ξεκινήσει οι εργασίες του έργου, το οποίο θα ολοκληρωθεί σύντομα. Το νέο οστεοφυλάκιο, το οποίο κτίζεται ακριβώς στο πίσω μέρος από το παλιό, κατασκευάζεται σύμφωνα με τις σύγχρονες τεχνικές προδιαγραφές και τον κανονισμό λειτουργίας των Κοιμητηρίων.


Ο σκοπός και οι κανόνες του οστεοφυλακίου είναι:
1. Στο Κοιμητήριο πρέπει να υπάρχει ειδικός χώρος - κτίριο για τη φύλαξη των οστών, το οποίο χαρακτηρίζεται ως Οστεοφυλάκιο.
2. Τα προς φύλαξη οστά, πρέπει να είναι τοποθετημένα εντός κιβωτίων (οστεοθήκες) συγκεκριμένου τύπου, μαρμάρινα ή μεταλλικά.
3. Τα κιβώτια εντός των οποίων τοποθετούνται τα οστά είναι ομοιόμορφα με συγκεκριμένες διαστάσεις. Στην εξωτερική πλευρά είθισται να φέρουν το ονοματεπώνυμο, την ηλικία, την ημερομηνία θανάτου και τη φωτογραφία του νεκρού.
4. Τα κιβώτια και οι θέσεις των ραφιών επί των οποίων τοποθετούνται πρέπει να είναι αριθμημένα
5. Το Οστεοφυλάκιο είναι ανοικτό όλες τις ώρες λειτουργίας του Κοιμητηρίου.
6. Για οτιδήποτε άλλο, σχετικό με το οστεοφυλάκιο, καθορίζεται σύμφωνα με τον κανονισμό λειτουργίας των Κοιμητηρίων. 

Τετάρτη 16 Αυγούστου 2017

«Ο μικρός βοσκός στο δάσος της Παναγίας». Διήγημα του Δημήτρη Τσιγάρα


Ήταν δεν ήταν 13 χρονών παιδαρέλι ο Γιάννης και, μόλις είχε τελειώσει το δημοτικό σχολείο Βαλτινού, ανέλαβε τα καθήκοντα του βοσκού, στο κοπάδι της οικογένειας.
Είχε αποφασίσει να μη συνεχίσει στα γράμματα και έτσι ο πατέρας του, ο Αντώνης τον προόριζε για συνεχιστή του οικογενειακού επαγγέλματος, τη γεωργοκτηνοτροφία.  Ήταν και το μοναδικό αγόρι στην οικογένεια και τα αντρικά χέρια την εποχή εκείνη ήταν περιζήτητα. Είχε άλλωστε και τρεις αδερφές να παντρέψει και αυτό τον επιφόρτιζε επιπλέον και με το χρέος να βοηθήσει όσο μπορούσε για την δημιουργία της προίκα τους.
Η οικογένεια είχε καμιά εξηνταριά πρόβατα και μαζί με τα χωράφια που καλλιεργούσαν, βιοποριστικά, τα κουτσοβόλευαν. Έτσι λοιπόν, τα καθήκοντα του βοσκού των προβάτων ανατέθηκαν στον μικρό Γιάννη.
Ο Γιάννης, το μικρό τσοπανόπουλο αγαπούσε πολύ τις ομορφιές της γης και του ουρανού. Έβλεπε και χαίρονταν την φύση, τον ήλιο να ανατέλλει το πρωί και να βασιλεύει το απόγευμα, τα σύννεφα να τρέχουν στον ουρανό, και τ’ αστέρια να λαμποκοπούν το βράδυ. Θαύμαζε την ομορφιά του δάσους, τα ποτάμια, τα λιβάδια και αγαπούσε πολύ τα πουλιά και τα ζώα.
Πολλές φορές έβγαζε τα πρόβατα για βοσκή στο δάσος της Παναγίας και περνούσε σχεδόν όλη τη μέρα εκεί. Ανέβαινε σαν αίλουρος στα πανύψηλα δέντρα και έκοβε τρυφερά κλωνάρια βελανιδιάς και τα έριχνε κάτω. Ήταν υψηλής διατροφικής αξίας αλλά και γαλακτοφόρος τροφή αυτά τα κλωνάρια. Τα πρόβατα είχαν ιδιαίτερη προτίμηση στα φύλλα τους και τα έτρωγαν με μεγάλη ευχαρίστηση.
Το μεσημέρι που στάλιαζαν τα πρόβατα ο Γιάννης έπαιζε κι ευχαριστιότανε στην κούνια. Κοντά στο αρτεσιανό και σε απόσταση είκοσι μέτρων νοτιότερα από το ξωκλήσι της Παναγίας, ήταν μια πανύψηλη βελανιδιά, με τεράστια κλωνάρια ανοιγμένα σαν ακτίνες ομπρέλας. Εκεί υπήρχε μια κούνια, ένα ζεύγος από τριχιά, αναρτημένη σε ένα μεγάλο και χοντρό κλωνάρι, η οποία κατέληγε στην άλλη άκρη σε κόμπο. Αυτή η κούνια ήταν η χαρά μεγάλων και μικρών.
Ανέβαινε και ξανά - ανέβαινε ο Γιάννης και δεν χόρταινε να κουνιέται συνέχεια με δύναμη. Έπαιρνε τέτοια φόρα και έφτανε πολύ ψηλά, τόσο, που θαρρούσε πως θα ακουμπούσε τον ουρανό. Έβαζε και στόχο να ακουμπήσει με τα πόδια του τα κλαδιά μια διπλανής πανύψηλης βελανιδιάς.
Άλλες φορές περνούσε την ώρα του κόβοντας λεπτές βέργες και με ένα σουγιαδάκι τις κεντούσε με διάφορα διακοσμητικά. Αυτές οι βέργες ήταν σκέτα κομψοτεχνήματα και τις χρησιμοποιούσε αντί για αγκλίτσα.
Ήταν αρχές του Αυγούστου το 1952 και εκείνη τη μέρα είχε βγάλει τα πρόβατα πάλι στο δάσος της Παναγίας.
Ο πατέρας του είχε πάει στον Κάναλο, στο κτήμα με τα κηπευτικά και ασχολούνταν εκεί με τις δικές του δουλειές.

Τρίτη 15 Αυγούστου 2017

Με μεγάλη επιτυχία γιορτάστηκε φέτος το Πανηγύρι της Παναγίας Βαλτινού


Με ιδιαίτερη επιτυχία και παρουσία πλήθους κόσμου γιορτάστηκε το πανηγύρι της Παναγίας του Βαλτινού, στα πλαίσια των εορταστικών εκδηλώσεων του Δεκαπενταύγουστου προς τιμήν της «Κοίμησης της Θεοτόκου».
Το πανέμορφο δάσος της Παναγίας Βαλτινού κατακλίστηκε από χιλιάδες πιστούς την παραμονή και ανήμερα της εορτής, καθώς οι συναθροίσαντες παρακολούθησαν τις κορυφαίες θρησκευτικές εκδηλώσεις, μέσα σε ένα κατανυκτικό κλίμα, με λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια.
Στο ξωκλήσι της Παναγίας, με προεξάρχοντα τον αιδεσιμότατο πατήρ Κωνσταντίνο Ζαχαράκη και τη συνοδεία πέντε ιερέων από γειτονικές ενορίες, καθώς και από τους ιεροψάλτες τελέστηκαν την Δευτέρα το απόγευμα, παραμονή του Δεκαπενταύγουστου, η Ακολουθία του Εσπερινού και των Εγκωμίων προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου, μετ’ αρτοκλασίας, ενώ ανήμερα της εορτής, Τρίτη 15 Αυγούστου, τελέστηκε το πρωί, η πανηγυρική Θεία Λειτουργία.


Στους προσκυνητές προσφέρθηκε φιλοξενία και τις δύο ημέρες που τη φροντίδα είχαν εθελοντές μάγειροι.
Παραβρέθηκαν οι Αντιδήμαρχοι Τρικαίων: κα. Ελένη Πούλιου και κ. Κώστας Ψύχος, ο Πρόεδρος του Τοπικής Κοινότητας Βαλτινού κ. Δημήτρης Σταμούλης, κ.α.

Κυριακή 13 Αυγούστου 2017

Το δάσος της Παναγίας Βαλτινού




Ένας περίπατος στο πανέμορφο δάσος της Παναγίας του Βαλτινού, που δίκαια χαρακτηρίζεται ως διατηρητέο μνημείο της φύσης!

Σάββατο 12 Αυγούστου 2017

Εκδηλώσεις στο Βαλτινό για το πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου


Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, το πανηγύρι, της Παναγίας Κοίμηση της Θεοτόκου Βαλτινού θα γιορταστεί μέσα σε φιλόξενο και εορταστικό κλίμα. Εκτός από τις παραδοσιακές τελετουργικές διαδικασίες του πανηγυριού, μια σειρά εκδηλώσεων προγραμματίζονται για την παραμονή, αλλά και ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου από τα διάφορα Καφέ και ταβέρνες, του Βαλτινου, που διοργανώνουν μουσικοχορευτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Έτσι για φέτος έχομε τις παρακάτω εκδηλώσεις:


Στις 12, 13, 14, 15 Αυγούστου το cafe «ΗΛΕΚΤΡΟΦΩΝΟ»  διοργανώνει Happy Birthdey party όπου Dj θα διασκεδάσουν το κοινό με τις μουσικές επιλογές τους.


Το καφέ «YOLO» στις 14 Αυγούστου διοργανώνει μουσική βραδιά με Dj Set: Axilleas Pap και Giannis Gatsis, οι οποίοι θα διασκεδάσουν το κοινό με τις μουσικές επιλογές τους.
Ενώ στις 15 Αυγούστου το «
YOLO» διοργανώνει lave «Λαϊκή βραδιά» με τους: Ανδρέα Γέροντα, Μαρία Τζινέρη και Κατερίνα Κουβεντάρα.
Μπουζούκι: Αποστόλης Τυράκης, Πλήκτρα: Γιώργος Μίγκας, Ντραμς: Γιώργος Ζιώγας και Μπάσο: Λάμπρος Βάϊος.
Ανάλογες εορταστικές προετοιμασίες κάνουν και τα υπόλοιπα καταστήματα του χωριού, περιμένοντας τους επισκέπτες να τους προσφέρουν αξέχαστες βραδιές.

Χρόνια πολλά σε όλους και καλή διασκέδαση!

επικοινωνιστε μαζι μας