Παρασκευή 19 Μαΐου 2017

Τα δημοτικά τραγούδια


Του Ευαγγέλου Στάθη 
Φιλολόγου

Ο ελληνικός λαός έχει την αρχαιότερη και υψηλότερη δημοτική ποίηση. Τα δημοτικά τραγούδια θαυμάστηκαν από μεγάλους ξένους ποιητές.
Μεταφράστηκαν σε όλες σχεδόν τις γλώσσες και εξακολουθούν να κινούν το ενδιαφέρον των ξένων, να συλλέγονται από τους ίδιους και να τυπώνονται σε συλλογές.
Άμεση σχέση με το δημοτικό τραγούδι έχει ο χορός, με τον οποίο και πρέπει να συνεξεταστεί το δημοτικό τραγούδι.
Ανάλογα με τα βήματα, τις κινήσεις των ποδιών κυρίως, αλλά και των χεριών, έχουμε χορούς: στα τρία, συγκαθιστός, ξαπόλ(υ)τος, καγκέλι, καραπατάκι, συρτός, τσάμικος. Ανάλογα τώρα με το που χορεύεται το καθένα από τα είδη αυτά, έχουμε: Τσάμικος (από το Θύαμις – Τσύαμης – Τσιάμης). Καλαματιανός, Κερκυραϊκός, Ηπειρότικος, Αρβανιτοβλάχικος, Νησιώτικος κ.λ.π. Στο Βαλτινό χορεύονταν κυρίως ο τσάμικος, ο συρτός ή καλαματιανός, λιγότερο ο ηπειρώτικος και πολύ λιγότερο τα νησιώτικα. Βεβαίως πολύ συνηθισμένοι ήταν οι χοροί συγκαθιστός, καραγκούνα, μπεράτι, σβαρνιάρα, καραπατάκι ως καθαρά θεσσαλικοί τοπικοί χοροί. Όλοι αυτοί οι χοροί έχουν ταιριασμένες τις μελωδίες τους με τα τραγούδια.


Χορεύονται και κάποιοι άλλοι χοροί: Πως το τρίβουν το πιπέρι, οι Πασχαλιάτικοι χοροί, οι Χριστουγεννιάτικοι, ο Ρογκατσάρικος (τον χόρευαν τα Λιογκατσάρια τ’ Αη Γιαννιού).
Κάτι άλλο που πρέπει να αναφέρουμε στη σύντομη αυτή αναφορά μας στο δημοτικό τραγούδι είναι ότι όλη η φύση, όλο το σύμπαν, όλος ο κόσμος μετέχουν έντονα στα τραγούδια. Σ’ όλα ανεξαιρέτως τα τραγούδια, από τα χορευτικά και της χαράς γενικώς, από τα μοιρολόγια και τις ξενιτιάς, από τα κάλαντα ως τα νανουρίσματα και τα νταχταρίσματα, σε όλα η φύση, το σύμπαν και ο κόσμος συμμετέχουν, χαίρονται, συμπάσχουν, συμπονούν.

επικοινωνιστε μαζι μας