Τρίτη 22 Αυγούστου 2017

Το ξεφλούδισμα του καλαμποκιού

Του Ευαγγέλου Στάθη φιλολόγου

Σωστό πανηγύρι και σεργιάνι αποτελεί το ξεφλούδισμα. Πως το περιμένουν όλοι! Όλοι, μικροί και μεγάλοι, ιδίως οι νέοι και οι νέες. Το καλαμπόκι έχει συγκεντρωθεί όλο στη ρούγα και έχει μαζευτεί σε έναν μεγάλο σωρό ή σε περισσότερους μικρότερους, ώσπου ναρθεί το βράδυ. Το βράδυ πέφτει και νάτοι, έρχονται όλοι, συγγενείς, φίλοι, γειτόνοι, όλοι, μικροί και μεγάλοι, και πιάνουν θέσεις: όταν ο σωρός είναι ένας, κάθονται γύρω γύρω απ’ αυτόν, όταν είναι περισσότεροι κάθονται πέρα πέρα σε αράδες: μια αράδα από δω, μια αράδα από κει. Οι νέοι προσπαθούν να καθίσουν λιγάκι παραπέρα, κοντά κοντά ή αντικρυστά.


Και το ξεφλούδισμα αρχίζει: φρου κρακ! φρου κρακ! ασταμάτητα. Με τα τρία δάχτυλα κι’ απ’ τα δυο τα χέρια σου αρχίζεις από τα τσιαμπάδια της ρόκας (τα μουστάκια) και σχίζεις σαν χαρτί τα φύλλα της μέχρι το κοτσάνι που το σπάζεις μαζί με τα φύλλα, πετάς τα φύλλα πίσω από την πλάτη σου και κείνα κάνουν ένα μικρό σωρό πίσω σου. Απ’ αυτό θα εξαρτηθεί πόσο ξεφλούδισε ο καθένας, πόσο τον φτούρισε το ξεφλούδισμα. Την ξεφλουδισμένη ρόκα την πετάν όλοι σε έναν σωρό, ο οποίος συνεχώς μεγαλώνει. Οι ρόκες πέφτουν βροχή στο σωρό: στην αρχή κταπ! κτουπ! Κι όσο μεγαλώνει ο σωρός κατακταπ! κατακτούπ! Αυτό βλέπεις κι αυτό ακούς συνέχεια.


Και τι δεν ακούς εδώ από τους εργαζομένους: ιστορίες, μαραπάδες, μασλάτια, γέλια, κουτσομπολιά και τραγούδια, ακόμα παραμύθια, μύθια, παροιμίες, αινίγματα, ανέκδοτα και τραγούδια, πολλά τραγούδια. Αν τύχει μάλιστα στην παρέα κάνας καλός τραγουδιστής ή καμιά τραγουδιστού, ΄κόμα καλύτερα. 

επικοινωνιστε μαζι μας