Ευθυμογράφημα - Καθημερινές ιστορίες για γέλια και για κλάματα

Τα πολιτικά και σκανδαλολογικά δρώμενα της προηγούμενης  εβδομάδας τροφοδότησαν χρωματίζοντας έντονα και το τοπικό κοινωνικό μας γίγνεσθαι με τις συζητήσεις να παίρνουν και να δίνουν που λένε ανά τους καφενέδες. Ποια συλλαλητήρια και ποιο όνομα των Σκοπίων, τώρα όλα τα βλέμματα εστιάζουν στο σκάνδαλο της Novatris με τα ερωτήματα να είναι του τύπου ποιος, πού, πόσα.

Βέβαια κάποιοι ξεφεύγουν από το στενό μιντιακό μαρκάρισμα και ασχολούνται με τα θέματα της καθημερινότητας αλλά αυτοί είναι λίγοι και οι όποιες κουβέντες τους πνίγονται μέσα στον χαμό της σκανδαλολογίας.

-Λιβιντάδις, καλησπέρα, τί φκιάντι; Ρώτησε την ομήγυρη συγχωριανών του που απολάμβανε ομού το απογευματινό καφεδάκι στο μοναδικό καφενείο του χωριού, ο μπάρμπα – Κώτσιος.

-Τί να φκιάσουμι, ιδώ τα λέμι για την Ιοκάστι, απάντησε ο μπάρμπα – Λιάς, χτυπώντας το κεχριμπαρένιο κομπολόγι, που μονίμως κρατά στα χέρια του.

-Ποιά είνι αυτήν γεμ;

-Ά…ααα, δεν ακούς  ειδήσεις ισί;

-Πως δεν ακούου. Ακούου, αλλά που συνταυτίζιτι αυτό;

-Δεν ακούς που λεν ότι έρχετι κακουκιρία που την έδουσαν του όνουμα ιοκάστι;

-Όχι ρε πιδιά, δεν άκσα τέτοιου πράμα. Τί στου καλό, άλλις ειδήσεις ακούου ιγώ κι’  άλλις ισίς;

-Μήπους Κουτσιούλαμ βάζι του Άλ Τζαζίρα τίπουτα;

-Ποιό είνι αυτό του …Τζαζί…ρρ, πως του είπατι;

-Αυτού κάτ  τσ΄ Άραβις,

-Όχι βρε πιδιά, ιλινικά ακούου, ξέρου ιγώ αράπκα;

-Έ, μπορεί να μην άκσις αλήθεια γιατί δεν αδειάζουν απ’  του σκάνδαλου μη τα χάπια -Ναι, αγαπητέμ, αυτόν τουν παλιόκιρου τουν ουνόμασαν ιοκάστι.

-Έ, Παναγιάμ Βυτουμίτσαμ, τί άλλου θ’ ακούσουμι ακόμα. Άκου Ιοκάστι;

-Σιγά βρε λιβέντις, τί έχι ου κιρός. Μια χαρούλα είνι. Χειμώνα δεν έχουμι; Βρουχές δεν θέλουμι; Αντί να πούμι δόξα τουν Θιό που μας έκανι καλό κιρό, έχουμι κι παράπουνου απού παν;

-Βρε ισί καλά τα λές αλλά του κύμα του είπαν Ικουκάστι.

-Του είπαν, του είπαν, τί να κάνουμι τώρα. Αλλά αν δεν δείτι να κατιβάσι  ου «κουραδάς» (ρέμα του χωριού) θα διψάσουμι του Καλουκαίρι. Κί τότι ιλάτι να τα πούμι.

-Τέλους πάντους, πάι αυτό, τα βρήκαμι ψλά χαμπλά. Τι γίνιτι τώρα μη του σκάνδαλου μη τα χάπια;

-Δε λέμι τίπουτας άλλου γιατί δεν αντέχου ν΄ ακούου για σκάνδαλα. Νυσάφι !!!

-Κί τι να πούμι Κουτσιούλαμ; Αυτό του θέμα είνι τώρα.

-Να πούμι καμιά χαζουμάρα.

-Ια, πες ισί μια κι να την κουβιντιάσουμι.

-Καλά χαζουφέρτι; Θα κουβιντιάσουμι πιός θα πεί την μιγαλίτιριν χαζουμάρα;

-Καλά λέει, έχι δίκιου. Τί κουβέντα να κάντζ μη χαζουμάρις, παρενέβη ο μπάρμπα- Σωτήρης που κάθονταν στην κεφαλή του τραπεζιού.

-Κουτσιούλα, πως τ΄άχτι  τα πρόβατα, γέντζαν;

-Μωρέ αυτά τα καημένα γέντζαν , ιμίς τι κάνουμι .

-Tί θες να πεις, ότι πρέπει να γινίσουμι κι μεις;

-Ναι, αυτόϊα ιά λέου.

-Κύριε ελέησον, σιγοψιθύρισε ο μπάρμπα – Λιάς κάνοντας το σημείο του Σταυρού.

-Είσι στα συγκαλάς; Τί γένου να κάνουμι ιμίς;

-Ή ιγώ δεν καταλαβαίνου ή ισίς πήρατι τα πλάϊα;

-Γιατί του λες αυτό;

-Τί γιατί του λέου, δε γλέπτι ότι πάμι φούντου;

-Ποιοί και γιατί πάμι φούντου Κουτσιούλαμ; Για κάντου μας λιανά  να μπούμι στου νόημα;

-Βρε, δεν διαβάσατι ότι πέθαναν πλιότιρι απ΄ότι γινήθκαν πέρσι;

-Άρι δίκιου, που λέν κι οι βλάχοι, αλλά τι πρέπι να κάνουμι τώρα ιμείς;

-Άρά του πείρατι χαμπάρι ότι πάι η ιλλάδα;

-Σι καταλαβαίνουμι αλλά, τί να κάνουμι δε μας λες. Γιατί άμα θες να πεις να κάνουμι σ΄ αυτήν την ηλικία κούτσκα, θα σι τραβήσου την κλούτσα στου δόξα πατρί, επέμενε ο μπάρμπα –Λιάς.

-Σιγά βρε πιδιά, δε μη καταλάβατι, ισίς θα κάντι κούτσκα; Τί Χαζουκουβέντις είνι αυτές; Απάντησε ο μπάρμπα –κώτσιος.

-Ιμίς λέμι χαζουκουβέντις, ή ισί που δεν ξέρς τι λες;

-Κουτσιούλα; Έχουν δίκιου, είπις χαζουμάρα, παρενέβη κάποιος άλλος εκ την   ομηγύρεως.

-Καλά, ισίς δεν είπατι πριν να κουβιντιάσουμε καμιά χαζουμάρα Tί τα γυρίζτι τώρα.

-Είπαμι, που λέει ου λόγους, αλλά ισί του πίρις τσ΄ μιτριτίς.

-Έ…εεε, παντρέψτι τα πιδιά σας, παντρέψτι τα αγγόνια σας να κάνουν κανένα κουτσκάκι παραπάν γιατί πάει η Ιλλάδα.

-Α…ααα, αυτό θες να πείς!!!

-Αυτό, αμ τι άλλου;

-Ξέρου γω; Δε μας έδωσις να καταλάβουμι;

-Ναι, θέλι πουλί μυαλό για να του καταλάβτι τι ινουάου!!!

-Ναι, σ΄  αυτό έχς δίκιου, δε γινάμι κούτσκα. Αλλά βάζι μυαλό στα πιδιά σήμιρα;

-Έ, πάι πήγαμι καλιά μας κι πίραμι κι την Ιλλάδα στου λιμό μας.

-Αυτό να του πείς τσ΄ πουλιτικοί.

_Τί να τσ΄ που, να μας κάνουν κούτσκα;

-Όχι, αυτήν την δλιά την ξέρουμι να την κάνουμι κι μεις. Άλλου να τσ΄ πείς.

-Τί;

-Να φέρουν πίσου στου σπίτι τσ΄ γναίκις.

-Α…ααυτό είνι μιγάλι κουβέντα…

Του Γρηγόρη Γ. Καλύβα